Εντάξει. Τώρα συζητάμε ότι η αστυνομία είναι νωθρή και ανύπαρκτη, γιατί δεν μπούκαρε στα κορονοπάρτι στις πλατείες. Η πλάκα είναι ότι αυτό καταγγέλλουν και φορείς επίσημοι αυτών που έλεγαν ότι στην Ελλάδα ζούμε καθεστώς χούντας και αστυνομοκρατίας. Σαν τον επικεφαλής του συνδυασμού του Σύριζα στον Δήμο Αθηναίων. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Και με αυτούς που κάνουν διαδηλώσεις και πάρτι 1000-5000 ατόμων όντας ο ένας πάνω στον άλλον και με τους «νοικοκυραίους» που τους υφίστανται έχοντας μέσα στα σπίτια τους μέχρι τα ξημερώματα τη βαβούρα από ηχεία συναυλίας. Και δεν είναι μόνο ο ήχος που τους ενοχλεί είναι ότι ενώ αυτοί υπακούν σε μέτρα αυτοπεριορισμού που κανείς δεν τα γουστάρει, οι άλλοι από κάτω κάνουν αγώνα δρόμου για το ποιος θα μεταφέρει τον ιό πιο γρήγορα.
Καλά εντάξει, οι πιτσιρικάδες απολιτίκ κυρίως πια δεν ξέρουν τι είναι χούντα οπότε δικαιολογούνται να λένε και καμιά μαλακία. Εμείς στην ηλικία τους λέγαμε και χειρότερες….Ότι ας πούμε σκούζαμε στις πλατείες «στις 18 Σοσιαλισμό» (τη μέρα που θα έβγαινε ο Ανδρέας πρωθυπουργός το 1981) λες και ήταν ραντεβού για εμβόλιο που θα μας άλλαζε τη ζωή και θα σωνόμασταν. Σε μια μέρα.
Λέγαμε και άλλα γραφικότερα. Δεν θα ξεχάσω ότι φώναζα με χιλιάδες άλλους στη Πανεπιστημίου «Ελλάδα, Κύπρος, Παλαιστίνη, Αμερικάνος δεν θα μείνει»! Το θυμάμαι και γελάω, οπότε και τώρα κάτι «αντικαθεστωτικά» αυτού του τύπου με βρίσκουν σε φάση υπομειδιάζουσας κατανόησης. Πού να φανταστώ ότι μια μέρα θα ζήταγα και προστασία απ’ τον Αμερικάνο απέναντι στον Τούρκο, τον Αμερικάνο που ευτυχώς δεν έφυγε αλλά μια χαρά λιάζεται σε Μύκονο και Σαντορίνη. Και εκεί μπορεί να μείνει.
Απ’ την άλλη μεριά φαντάζομαι ότι οι γνωστοί «νεαροί» (τι έκφραση παπαριά κι αυτή) αλλά και όσοι όχι τόσο οι απολιτίκ και αφελείς που γέμισαν μαζί τους τις πλατείες -όταν ο κορονοϊός είναι στα χαϊλίκια του- ήταν προφανώς έτοιμοι για χοντρή προβοκάτσια αν έμπαιναν οι αστυνομικοί να αδειάσουν τις πλατείες. Ταμάμ θα τους έπεφτε ο τσαμπουκάς που θα ξέσπαγε. Χωρίς τσαμπουκά απ’ τη στιγμή που μαζεύτηκαν τόσες χιλιάδες σε μια πλατεία, κανείς δεν θα έφευγε. Και θα ξαναβλέπαμε πάλι σκηνικό Νέας Σμύρνης. Μόνο κάποιους συμφέρει αυτό, κοινό μυστικό. Τουλάχιστον οι κάτοικοι τους έριξαν και μερικά μπουγέλα για να συνέλθουν.
Αλλά και η αστυνομία μάλλον πλάκα μας κάνει ότι δεν προσπάθησε να διαλύσει το πάρτι των 3-4 χιλιάδων ατόμων γιατί ανάμεσά τους υπήρχαν αναρχοαυτόνομοι και χουλιγκάνοι. Αν είναι έτσι να πάνε σπίτι ή έστω στη φύλαξη καμιάς παιδικής χαράς γιατί όλοι αυτοί είναι παντού κρυμμένοι, όπου υπάρχει βαβούρα. Είτε πάρτι είτε Κουφοντίνας (πού χάθηκε αυτή η -κακιά- ψυχή;) για αυτούς το ίδιο είναι. Τσαμπουκάς να γίνεται.
Βέβαια ότι όλοι αυτοί οι ψυλλιασμένοι αλλά και οι χαζοχαρούμενοι έγραψαν όχι μόνο τους γειτόνους αλλά και όλη την Ελλάδα εκεί που δεν πιάνει μελάνι, είναι προφανές. Τι χειρότερο για εξάπλωση του ιού από τέτοιες συγκεντρώσεις; Και πόσο πιο κάφρικο να χορεύουν και μετά να αφήνουν σκουπίδια λες και το πάρτι έγινε σε χωματερή; Πόσο κάφρος είσαι όταν στο 2021 μετατρέπεις μια πλατεία στο κέντρο της Αθήνας σε σκουπιδαριό και περιμένεις να έρθει η μαμάκα σου (οι άλλοι και ο δήμος δηλαδή) να σε καθαρίσει και να σε ξεσκατώσει;
Ίσως ήταν τελικά καλό για να καταλάβουμε και την ποιότητα της πλειοψηφίας των ανθρώπων που πήγαν εκεί για να μην έχουν οι διάφοροι, γνωστοί πια, τύπου «ευαίσθητοι δημοκράτες» επιχειρήματα για κάλυψη άλλη μια φορά των μπάχαλων και των ανεύθυνων. Τα περί ηλικίας και νεανικού αίματος που βράζει δεν κολλάνε εδώ. Άλλο βγαίνω, άλλο ψιλομαζεύομαι με άλλους απέναντι από κανένα καφέ και άλλο τα κάνω όλα γης μαδιάμ και χοροπηδάω σαν χούλιγκαν ο ένας πάνω στον άλλο σαν να μην υπάρχει αύριο, όταν ξέρω καλά ότι σπάμε όλα τα αρνητικά ρεκόρ ακόμη και σε θανάτους.
Ίδιον της νεότητας είναι να διεκδικεί την αθανασία, να μη φοβάται, να μην έχει υπομονή να τα θέλει καμιά φορά όλα εδώ και τώρα. Δεν είναι όμως σε καμιά περίπτωση ούτε ίδιον ούτε δικαίωμα να βάζει σε κίνδυνο συνειδητά τις ζωές χιλιάδων άλλων. Κανένας δεν πέθανε μόνος του από τον κορονοϊό. Κάποιος τον κόλλησε. Και στην Κυψέλη και στις άλλες πλατείες το μόνο σίγουρο είναι ότι κόλλησαν πολλοί σε 10πλάσιους και βάλε που με τη σειρά τους θα το μεταφέρουν αλλού.
Ειδικός δεν είμαι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, άλλωστε έχουμε χιλιάδες τέτοιους στα social media, αλλά πια πιστεύω ότι η εστίαση πρέπει να ανοίξει όσο η κατάσταση συγκεντρώσεων και πάρτι δεν γίνεται να μαζευτεί κατά τα φαινόμενα. Αν δεν υπάρχει κοινωνική συνείδηση η αστυνομία μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Δεν ξέρω αν το λεγόμενο plan B της αστυνομίας (να μην αφήνουν να μαζεύονται, όπως έγινε στο Παγκράτι, ώστε να μη χρειάζονται μέτρα καταστολής) μπορεί να λειτουργήσει, αλλά αν συνεχιστεί αυτό που βλέπουμε λες και είναι ο γάμος του Καραγκιόζη, τα μαγαζιά πρέπει να ανοίξουν. Μικρότερος κίνδυνος είναι. Εννοείται μόνο σε εξωτερικούς χώρους, εννοείται με αραιωμένα τραπεζάκια, εννοείται με πρόστιμα βαριά αν καταπατούνται τα μέτρα. Και εκεί εννοείται υποχρεωμένος να τηρεί την τάξη δεν είναι μόνο ο αστυνομικός αλλά κυρίως ο μαγαζάτορας που στο φινάλε τόσον καιρό ζητάει να ανοίξει η εστίαση.
Και ψυχολογική αποσυμπίεση θα υπάρξει αλλά και μεγάλη διασπορά των ανθρώπων σε όλα τα καφέ και τα εστιατόρια, στα οποία συνήθιζαν να πηγαίνουν και πριν, σε κάθε γειτονιά. Και εννοείται χωρίς δυνατή μουσική που σε σηκώνει και φέρνεις και γυροβολιές έστω και σε house ή hip hop.
Δεν είναι που είμαστε Έλληνες και δεν πειθαρχούμε. Αυτά τα φαινόμενα τα βλέπεις παντού. Ο Άγγλος ταβερνιάρης επιτέθηκε χτες στον αρχηγό των Εργατικών, Sir Κιρ Στάρμερ, και τον έδιωξε με κραυγές και τσαμπουκά από την παμπ του που πήγε να πιει μια μπίρα, γιατί λέει «υποστήριξε το λοκντάουν που μάρανε την οικονομία για να σώσει κάποιους γέρους!». Το ‘ξερε ο ταβερνιάρης, λαός είναι άλλωστε. Να τον πλακώσεις στις σφαλιάρες απαγορεύεται. Φεύγεις.
