«Παλιακός γυμνασιάρχης έβγαλε το μέτρο για τη μουσική;»
Ο Πέτρος πάει παντού

«Παλιακός γυμνασιάρχης έβγαλε το μέτρο για τη μουσική;»

«Παλιακός γυμνασιάρχης έβγαλε το μέτρο για τη μουσική;»

Ο Πέτρος Κωστόπουλος εξηγεί πώς η εστίαση, η μουσική, τα sms -μια σειρά από αστοχίες- χαλάνε μια καλή πολιτική

Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι ενώ σε γενικό πλαίσιο καλά τα πήγε η κυβέρνηση με την αντιμετώπιση του κορονοϊού (τα συγκριτικά νούμερα με την υπόλοιπη Ευρώπη το αποδεικνύουν), έκανε ταυτόχρονα μια σειρά από λάθη. Μερικές φορές χοντρά, ορατά και με 5 βαθμούς μυωπίας.

Το χειρότερο από τα νέα μέτρα είναι η απαγόρευση της μουσικής στους χώρους εστίασης. Μιλάμε για λάθος μνημειώδους άγνοιας για το πώς λειτουργεί η κοινωνία και οι νέοι (και οι όχι και τόσο νέοι) άνθρωποι.

Αφού έγινε πρώτα η άλλη βλακεία, να είναι κλειστά τα μαγαζιά (στους εξωτερικούς χώρους εννοείται) ήρθε καπάκι και η νεκρική σιγή όταν αποφασίστηκε να διορθωθεί το μέτρο. Είναι προφανές ότι οι γεμάτες σε στυλ ρέιβ πάρτι πλατείες πάτησαν πάνω στην απαγόρευση λειτουργίας των χώρων εστίασης, εστιατορίων και μπαρ.

Σάλταραν από την κλεισούρα οι άνθρωποι, οργανώθηκαν οι επιτήδειοι τύπου οργανωτές πάρτι για αρπαχτές και είδαμε τις πλατείες να βογκάνε και ο κορονοϊός να κάνει πασαρέλα.

Δημιουργήθηκε και μια νέα συνήθεια, πέρα από τις πλατείες. Οι μαζώξεις για ένα ποτό στα όρθια έξω από μπαρ και καφέ. Δεν είναι χιλιάδες μαζεμένοι εκεί, είναι δεκάδες και εκατοντάδες, αλλά είναι παντού όπου έχει ξέφωτο και πεζοδρόμιο. Της πουτάνας γίνεται παντού. Και τώρα που θα ανοίξουν τα μαγαζιά εννοείται ότι το φαινόμενο θα συνεχιστεί γιατί προφανώς λίγοι θα χωράνε στα αραιά (σωστά) καθίσματα.

Ξέρω πολλά μαγαζιά που κάνουν πολύ μεγαλύτερους τζίρους από ό,τι επί κανονικότητας. Θα παρακαλάνε να μην ανοίξουν! Το ξέρω από τους ίδιους. Μπαζώνουν και χωρίς έξοδα προσωπικού ή φαγητού. Μόνο ποτά, ό,τι πιο κερδοφόρο. Εκατοντάδες μαζεύονται σε χιλιάδες μέρη μετά τις 6.30 μέχρι τις 9. Κόλαση.

Γνώμη μου είναι ότι αυτό το νέο αγαπημένο χόμπι θα συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο όπως μέχρι σήμερα. Τα μέτρα δημιούργησαν μια άλλη, πρωτοφανή κατάσταση. Όρθιοι επί ώρες και από μακριά.

Τώρα ήρθε και η απίστευτη χαζομάρα με τη μουσική. Καταλαβαίνω τη σκέψη αλλά είναι σαν να την έβγαλε ένας γυμνασιάρχης παλαιάς κοπής. Πολύ… παλαιάς. Πιστεύουν ότι χωρίς καθόλου μουσική δεν θα χορεύουν ή δεν θα μαζεύονται πολλοί να παρτάρουν. Επίσης κάποιοι λοιμωξιολόγοι είπαν ότι όταν υπάρχει μουσική δυνατά αναγκάζεσαι να μιλάς δυνατότερα και έτσι εκσφενδονίζονται περισσότερα σταγονίδια. Μα στα μαγαζιά δεν μπορείς να παρτάρεις, μέσα θα πάει ο ιδιοκτήτης. Θα έπρεπε να υπάρχει μουσική σαν υπόκρουση, για ατμόσφαιρα, για λίγο κούνημα του καθιστού κεφαλιού ή πισινού. Που δεν σε αναγκάζει να φωνάζεις. Ως εκ τούτου και η θεωρία για εκσφενδονιζόμενα σταγονίδια ακυρώνεται. Με τις ίδιες θεωρίες καταλήξαμε στην απαγόρευση της εστίασης σε εξωτερικούς χώρους και οδηγηθήκαμε στα μεγαπάρτι στις πλατείες και στους συνωστισμούς έξω από τα καφέ.

Επαναλαμβάνω, δεν θα είναι μουσική για clubbing, θα είναι απλώς για ατμόσφαιρα. Κανείς δεν βγαίνει, ειδικά το βράδυ, σαν να πηγαίνει στην Ακολουθία της Μ. Παρασκευής και στο πέρασμα του Επιταφίου. Είτε τρως είτε πίνεις, 90% έχεις μάθει να ακούς μουσική. Αλλιώς ξενερώνεις χοντρά.

Και αν είσαι και νέος πού θα την ψάξεις τη μουσική; Εννοείται πάλι στα ιδιωτικά πάρτι των 20 ή των 50 ατόμων ή και πάλι στις πλατείες ή όπου λάχει κάποιος να στήσει ένα ηχητικό συγκρότημα. Και δεν θα παίζει με λίγα ντεσιμπέλ που να μπορείς να μιλάς σαν άνθρωπος όπως στα μαγαζιά αλλά θα χτυπάει κατευθείαν στα μηνίγγια.

Η μουσική σε επίπεδα μουσικής υπόκρουσης έως και λίγο δυνατά (δεν είπαμε να γίνουν κλαμπ) έπρεπε μέχρι και να επιβάλλεται, λέω καθ’ υπερβολή. Δεν πίνεις, δεν διασκεδάζεις χωρίς μουσική, εκτός κι αν είσαι αλκοολικός. Η μουσική θα μας έβγαζε από το σιωπηλό, νεκρικό σχεδόν mood της καραντίνας. Η μουσική σε ξαλεγράρει, σου δημιουργεί καλή διάθεση, σε ταξιδεύει. Είναι το σάουντρακ της ζωής μας, την κάνει λίγο πιο ταινία.

Βέβαια και εμείς και η κυβέρνηση αλληλοκοροϊδευόμαστε καιρό τώρα. Δηλαδή σοβαρά τώρα έχουμε αποστολή sms; Εμείς στέλνουμε sms; Η αστυνομία τσεκάρει για sms; Η κυβέρνηση δεν έχει δώσει σιωπηλή εντολή στην αστυνομία να μην ελέγχει; Σοβαρά, απαγορεύονται οι συναθροίσεις; Τι είναι οι εκατοντάδες που μαζεύονται δίπλα ή απέναντι από μπαρ και καφέ; Τουρίστες με δύο εμβολιασμούς ή μαθητές σε σχολική αυλή τσεκαρισμένοι με self test;

Νομίζω ότι το Άγιο Φως (είναι δεν είναι, ανάβει με τσακμάκι ή είναι αιώνια αναμμένο, λίγη σημασία έχει, συμβολικό είναι) πρέπει να φωτίσει τον Κυριάκο να αλλάξει αυτή η παπαριά. Σκέψου να έρθουν και οι τουρίστες και να είναι τα μαγαζιά στη μούγκα, σαν νεκροταφεία ζωντανών. Θα φύγουν τρέχοντας ή δεν πρόκειται καν να έρθουν.

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα που γράφω, άκουγα τη Λειτουργία από την εκκλησία λίγο παραπέρα και αισθάνθηκα ψυχική ευφορία. Όμορφα και συγκινητικά ήταν, ξεχυνόταν μέσα στο σαλόνι μου γιατί είχα ανοιχτά τα παράθυρα για να το ευχαριστηθώ. Μέσα στο σπίτι μου είχε μπει η εκκλησία.

Όμως έτσι θα περιμένω, χωρίς κάποια ευλαβικότητα βέβαια αλλά με διάθεση χαράς και χαμόγελου να βγω έξω από μεθαύριο και να ακούσω μουσικές από όπου περνάω. Εννοείται όπως παντού στον πλανήτη θα είμαστε καθιστά και δεν θα παρτάρουμε, εννοείται αραιά αλλά εννοείται χαρούμενα. Η χαρά μάς έχει λείψει. Και κάποια μέτρα που δεν σε κάνουν να πιστεύεις ότι μέσα στα Υπουργεία κυκλοφορούν επιζώντες μιας άλλης εποχής.

Καλή Ανάσταση all the way! Με μουσική και χαρές.