Εύκολο να το κλείσεις, κυρία μου, δύσκολο να το ανοίξεις το ρημάδι. Για το κράτος μιλάω, για την επανεκκίνηση.
Γιατί πέραν της πλάκας και για να λέμε αλήθειες, ο Κυριάκος πήρε μια δύσκολη απόφαση και την πήρε πολύ έγκαιρα, διότι ακριβώς ήξερε τη λογική του Έλληνα.
Ήξερε ας πούμε ότι ο Έλληνας δεν είναι Σουηδός. Δε θα μπορούσε απλά με μια σύσταση και με την παράκληση του κράτους και των αρμοδίων φορέων να μείνει σπίτι αν δεν υπήρχε ανάγκη και να προστατεύσει αλλά και να προστατευτεί από τον αόρατο εχθρό.
Γιατί για να πούμε και κάποιες αλήθειες, το να προστατεύσω τον εαυτό μου, αλλά και το σύνολο από μια αόρατη απειλή, σε μια ευνομούμενη ιδανική κοινωνία, δε θα έπρεπε να ‘ναι θέμα απειλών, προστίμων, αστυνομοκρατίας, στρατού στους δρόμους και απόλυτου εκφοβισμού από τα μέσα ενημέρωσης.
Θα πρεπε να ‘ταν απλά η ατομική συναίσθηση και συνείδηση του καθενός μας, που αποκτώντας μαζικότητα, θα πρεπε να κάνει τον καθένα μας να πράττει αυτό που πρέπει για να μην εκθέτει σε κίνδυνο τον εαυτό του και τους άλλους, ώστε και το κοινωνικό σύνολο να προστατευτεί, και η οικονομία να μην καταρρεύσει, αλλά και να μην αισθανόμαστε σαν φυλακισμένοι στα ίδια μας στα σπίτια χωρίς να γνωρίζουμε καν πιο έγκλημα έχουμε διαπράξει.
Γιατί στο πλαίσιο της δημοκρατίας, της ισονομίας και της ισοπολιτείας, κυρία μου, που προφανώς είναι και ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις και να ελέγξεις τους σοβαρούς από τους ασόβαρους, τους συνειδητοποιημένους από τους ασυνείδητους, τους έχοντες κοινωνική ευθύνη από τους ανεύθυνους και πάει λέγοντας.
Αυτά όλα ήξερε και ο Μητσοτάκης και σου λέει κάτσε να κατεβάσω τον διακόπτη και η αλήθεια είναι ότι τον κατέβασε πολύ νωρίς και μπράβο του. Είδε τι έγινε σε άλλες χώρες. Είχε και κάποια φωτεινά μυαλά δίπλα του που τον οδήγησαν σωστά και είχε και την τύχη ο Έλληνας να λειτουργήσει απρόσμενα ώριμα ή απρόσμενα φοβισμένα, με το αποτέλεσμα ωστόσο να είναι το ίδιο, να είναι εντυπωσιακό και να έχει γίνει ήδη αντικείμενο συζήτησης και στο εξωτερικό.
Και μέχρις εδώ όλα καλά, ή… σχεδόν όλα αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι και επαγγέλματα που έχουν υποστεί μεγάλη οικονομική ζημία.
Και καλή η πλάκα που κάνουμε και κάναμε όλοι, και ο υπογράφων πρώτος, για τα 10 καλά της καραντίνας, για τις 10 σειρές του Netflix που αξίζει να δεις, για τα 10 φαγητά που αξίζει να φτιάξεις, για τις 10 συνήθειες που πρέπει να ακολουθήσεις και μετά…
Καλές και οι συζητήσεις για τα ζευγάρια που άλλα ήρθαν πιο κοντά και άλλα απομακρύνθηκαν, που στο τέλος τέλος κι αυτό καλό είναι αν το σκεφτείς, γιατί αν είναι να βγει μια ψυχή, καλύτερα να βγει και μια ώρα αρχύτερα και να τραβήξει ο καθένας τον δικό του καινούριο δρόμο, που συνήθως είναι και καλύτερος.
Και μέσα σε όλα αυτά καλοί και οι τσακωμοί κυβερνώντων και αντιφρονούντων, για τα επιδόματα των επιστημόνων και αν είναι αμαρτωλοί οι τρόποι που δίνονταν και δίνονται, ακόμα και για το αν ήταν ωραία κίνηση ή μόνο για το θεαθήναι και ως εκ τούτου λίγο άκαιρη, η νταλικερικάτη συναυλία της Πρωτοψάλτη.
Η πιο κρίσιμη φάση όμως είναι τώρα. Η φάση της επανεκκίνησης, η οποία κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να γίνει γρήγορα και όχι αργά. Και για να μην παρεξηγηθώ, πράγμα εύκολο για μένα, να εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ.
Ούτε γιατρός είμαι ούτε λοιμωξιολόγος. Και ‘γω ακούω και μαθαίνω μαζί με σας τα πάντα και το μόνο που αντιλαμβάνομαι είναι ότι η καλοκαιρία από ‘δω και πέρα θα είναι μεγάλος μας σύμμαχος, όχι ότι δεν ήταν και μέχρι τώρα άλλωστε.
Μαθαίνω ότι οι εξαγγελίες θα γίνουν την Τρίτη από τον πρωθυπουργό και θα περιλαμβάνουν το πρώτο στάδιο για την 4η Μαΐου. Και μετά βλέποντας και κάνοντας.
Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως ή δε θα ‘πρεπε να είναι ακριβώς έτσι.
Σε μια χώρα που έχει βγει λίγο διάστημα μόνο, από μια μεγάλη κρίση οικονομική, και το θέμα είναι ότι έχει βγει η χώρα, δηλαδή οι αριθμοί και όχι οι άνθρωποί της, σε μια χώρα που η βαριά βιομηχανία της είναι ο τουρισμός και τα χρήματα που κινούνται τους 4-5 καλοκαιρινούς μήνες, σε μια χώρα που στο τέλος τέλος οι πολίτες της έδειξαν μια πρωτοφανή κατανόηση για ό,τι τους ζητήθηκε, δε θα έπρεπε όλο αυτό με κάποιο τρόπο να επιβραβευθεί;
Και δεν μιλάω για κάποιο χατίρι που θα πρέπει να μας κάνει ο Κυριάκος. Κάθε άλλο. Απλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα όπως εμπιστευθήκαμε εμείς εκείνον, να εμπιστευθεί τώρα εκείνος εμάς.
Πάντα με κύριο γνώμονα το υπέρτατο αγαθό της δημόσιας υγείας, και ακούγοντας τις εισηγήσεις των ειδικών, θεωρώ πως για να πάρει μπρος η μηχανή, για να πάρει μπρος η οικονομία, και να μην έχουμε άλλες τεράστιες οικονομικές καταστροφές και δράματα που θα το βρούμε και θα τα βρει μπροστά του -γιατί ήδη μαθαίνω ότι η γκρίνια από πολλές μεριές έχει αρχίσει και γίνεται ιδιαίτερα έντονη- ίσως λέω ίσως ήρθε η ώρα να μας αντιμετωπίσει σαν Σουηδούς.
Δε λέω να μας κοιτάξει και να μας δει όλους ξάφνου ξανθούς με γαλανά μάτια.
Αλλά να μας αντιμετωπίσει ως πολίτες, που αφού ως τώρα κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε και στην συντριπτική μας πλειοψηφία με τον καλύτερα τρόπο, ας ρισκάρει και ας δοκιμάσει να δει ότι ο Έλληνας μπορεί να τα καταφέρει και χωρίς μέτρα, πρόστιμα και αστυνομία στους δρόμους. Μπορεί να κάνει το σωστό ακόμα και σε καθεστώς ελευθερίας. Αρκεί και μόνο η σωστή ενημέρωση, ώστε να αυτοπεριοριστεί και προστατεύσει και πάλι και τον εαυτό του αλλά και τον περίγυρό του.
Γιατί έτσι και γίνει αυτό, έτσι δηλαδή και επανεκκινηθεί γρήγορα η μηχανή και βλέπεις τον Έλληνα χωρίς μπαμπούλα, να κάνει τα απαραίτητα για να ζήσει, και κατόπιν να κάνει τα οριακά και με τον τρόπο που πρέπει για να διασκεδάσει και να ψυχαγωγηθεί και αυτά πάντα με κανόνες που θα του πουν οι ειδικοί και θα πρέπει να ακολουθήσει, χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη του προστίμου και του περιορισμού, τότε πραγματικά είναι που θα ‘χει κερδηθεί η μεγάλη μάχη εντυπώσεων κι ουσία για αυτή τη χώρα και το λαό της.
Και είναι -θέλω να πιστεύω- κάτι που της και μας αξίζει απόλυτα…
