Επειδή το θέμα είναι απολύτως σοβαρό και επειδή το debate που ξεκίνησε και πάλι στη χώρα μας είχε ως αφορμή μάλλον μια αστεία, έως γελοία περίπτωση, να ξεκαθαρίσω τη θέση μου από την αρχή.
Είναι κτηνώδης, απάνθρωπη και απολύτως καταδικαστέα η οποιασδήποτε μορφής σεξουαλική κακοποίηση. Απ’ όπου και απ’ όποιον και αν προέρχεται και όποιος και αν είναι ο αποδέκτης.
Πόσο ευδιάκριτα όμως είναι τα όρια ανάμεσα στην παρενόχληση και το απλό φλερτ;
Οι ειδικοί την ορίζουν ως την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη λεκτική ή σωματική συμπεριφορά σεξουαλικού χαρακτήρα, που έχει ως αποτέλεσμα την προσβολή της αξιοπρέπειας του θύματος και τον εκφοβισμό του.
Και αν εξαιρέσουμε αυταπόδεικτες ακραίες και απολύτως καταδικαστέες περιπτώσεις όπως αυτής του Αμερικανού παραγωγού Γουάινστιν, που ουσιαστικά άνοιξε το γαϊτανάκι των αποκαλύψεων που αφορούσαν πάμπολλες περιπτώσεις ισχυρών του θεάματος και όχι μόνο, σ’ όλο τον πλανήτη, δεν είναι λίγες οι φορές που οι καταγγελίες, απλά στόχο έχουν τη σπίλωση και τη διαπόμπευση αθώων «θυτών», που απλά το γενετήσιο ένστικτο τους έκανε να φλερτάρουν έντονα μια γυναίκα.
Και για να δείτε ότι το θέμα είναι απολύτως περίπλοκο, τα όρια της ανοχής και το τι θεωρεί παρενόχληση μια γυναίκα, είναι διαφορετικά για κάθε χώρα, άρα απολύτως δύσκολο να οριστούν επακριβώς. Άλλες γυναίκες θεωρούν παρενόχληση την ύπαρξη σωματικής επαφής χωρίς τη συναίνεση, άλλες απλά ένα κοίταγμα στο στήθος, άλλες ακόμα και το άκουσμα ενός αστείου με σεξουαλικό υπονοούμενο και άλλες την αποστολή ενός μηνύματος που απλά μέσα έχει την ακατάλληλη και απολύτως προσβλητική λέξη «εσύ». Όταν μάλιστα οι προηγούμενες λέξεις είναι το «τι κάνεις», η παρενόχληση λαμβάνει δραματικές διαστάσεις.
Άνθρωποι είμαστε και είναι φυσιολογικό τα όρια της ανοχής του καθενός να είναι διαφορετικά. Αυτό που άλλες γυναίκες θεωρούν φιλοφρόνηση ή αστείο, για άλλες γυναίκες μπορεί να είναι κίνηση εκτός ορίων. Υπάρχουν γυναίκες που θεωρούν ανεπίτρεπτη ακόμα και την πρόσκληση σε γεύμα από κάποιον άντρα που τον έχουν δει μόνο δυο ή τρεις φορές.
Ας πούμε και μερικές αλήθειες όμως κορίτσια. Και για να μην παρεξηγηθώ να επαναλάβω ότι καταδικάζω απερίφραστα την οποιαδήποτε ακραία συμπεριφορά. Και εννοείται πως κάθε γυναίκα πρέπει και οφείλει να χει το θάρρος της άμεσης και όχι με χρονοκαθυστέρηση καταγγελίας. Και η κοινωνία πρέπει και οφείλει να το ενθαρρύνει αυτό.
Ας μην τρελαθούμε όμως και ας μην είμαστε υπερβολικοί. Ή μάλλον υπερβολικές. Και ας μη βαφτίζουμε πάντα το ψάρι κρέας. Ας μην ποινικοποιήσουμε το απλό, έστω και έντονο φλερτ, ούτε και την έστω υπερβολική εκδήλωση ενδιαφέροντος από έναν άντρα.
Στο τέλος τέλος, και επειδή έχω βρεθεί σε πολλές γυναικοσυζητήσεις, εσείς δεν είστε που λέτε το «δεν υπάρχουν άντρες πια» , «δεν υπάρχουν αρσενικά να σε κυνηγήσουν» «δεν προσπάθησε πολύ για να με ρίξει» και άλλα τέτοια;
Δυστυχώς κορίτσια, δεν μας την πέφτουν μόνο αυτοί που τους γουστάρουμε και πολύ θα θέλαμε να καταλήξουμε μαζί τους στο κρεβάτι ή όπου αλλού φαντασιώνεται η καθεμιά και ο καθένας μας. Θα μας την πέσει και ο κάγκουρας και ο βλάχος και ο φλούφλης και ο ματσό και ο ξενέρωτος και ο άσχημος και ο μουλωχτός και τέλος πάντων ο εκπρόσωπος της κάθε αντρικής φυλής.
Και στο τέλος τέλος όλα υποκειμενικά δεν είναι; Και που ξέρετε εσείς ποιος θα σας κάνει τελικά το «κου κου». Και αν δεν επιμείνει και λίγο ο άλλος, πάντα στο πλαίσιο της ευγένειας και του χώρου που εσείς αφήνετε, πώς θα πιστοποιήσει και το ίδιον του φύλου του βρε αδελφέ.
ΟΚ, η επιμονή, ειδικά αν εσείς έχετε ανάψει κόκκινο και το χετε ξεκαθαρίσει είναι ενοχλητική και ίσως αγγίζει και τα όρια της παρενόχλησης. Πόσες φορές όμως μεγάλοι έρωτες δεν ξεκίνησαν από μια… ιστορική χυλόπιτα;
Για ανατρέξτε όλες στο παρελθόν και για δείτε όλες σας τις σχέσεις; Ανθρώπους με τους οποίους ζήσατε ή και ζείτε τον μεγάλο έρωτα. Δεν σας πίεσαν ποτέ; Δεν επέμειναν ή και δεν επινόησαν διάφορα κομψά ή και άκομψα τεχνάσματα για να σας γοητεύσουν; Και αν όλη η μαγεία μια ερωτικής τελετής, ενός ερωτικού ταξιδιού δεν έχει όλο αυτό το άγχος και την αβεβαιότητα της αρχικής επιλογής , τι ενδιαφέρον θα είχε η ζωή μας; Και που ακριβώς είναι το κακό σε όλο αυτό; Αν βέβαια είναι μόνο αυτό που περιγράφω και δεν έχει άλλες προεκτάσεις.
Αμ, το άλλο. Είμαι εγώ προϊστάμενος σε μια δουλειά. Έχω δικαίωμα να μου αρέσουν μόνο όσες γυναίκες έχουν θέση πιο δυνατή από τη δική μου. Γιατί αν τολμήσω και προτείνω φαγητό σε κάποια υφιστάμενη μου, η κατηγορία για παρενόχληση είναι προ των πυλών. Μη σας πως είναι σχεδόν δεδομένη.
Και προφανώς δεν συμφωνώ και το θεωρώ και άνανδρο, με καμιά πρόσκληση που εμπεριέχει την απειλή ή και την υποψία, ότι η απόρριψή της θα έχει επαγγελματικές συνέπειες. Αλλά βρε αδελφέ, αν η μόνη γυναίκα που μπορώ να την «πέσω» είναι η διευθύντρια, ενώ λιώνω για τη γραμματέα του ομόβαθμού μου, δεν είναι άδικο και αντιδημοκρατικό όλο αυτό; Δεν είναι κι αυτό μια μορφή σεξουαλικής ή έστω συναισθηματικής καταπίεσης απ’ την ανάποδη;
Και βρε όμορφή μου Τραϊάνα, που μου ‘σαι και πολύ συμπαθής, όχι δεν σε φλερτάρω, ούτε σε παρενοχλώ, ποιος θα τολμήσει πια άλλωστε… άλλα εδώ που τα λέμε δεν ήταν κομματάκι υπερβολική όλη αυτή η αντίδραση, για την συγκεκριμένη δράση; Σαν το ανέκδοτο με το γρύλο μου φάνηκε όλο αυτό. Τα ‘χες μαζεμένα από αλλού και την πλήρωσε ο Παπαδόπουλος.
Όχι, και προφανώς δεν ξέρω και δεν μου επιτρέπεται να έχω άποψη για το πως αισθάνεται ο καθένας, ποια είναι η ψυχολογία της στιγμής και ποια είναι τα όρια του.
Όμως αυτά, λίγο έως πολύ είναι τα δεδομένα της εποχής. Παλιά πηγαίναμε σε κάνα μπαρ και περιμέναμε να ανταποκριθεί σε μια ματιά η κοπέλα στην διπλά γυναικοπαρέα για να κεράσουμε κάνα ποτό. Για κάποιες σήμερα αυτό θα μπορούσε να ταν και ύψιστη σεξουαλική παρενόχληση.
Σήμερα πια, όλο το παιχνίδι, καλώς ή κακώς γίνεται μέσω των social media. Και τι να κάνουμε. Και γω περιμένω δυόμιση χρόνια που ‘χω χωρίσει ένα μήνυμα από την Σαρλίζ, αλλά επί ματαίω. Δεν σημαίνει όμως όλο αυτό ότι δεν έχει το δικαίωμα κάποιος άλλος να στέλνει μηνύματα στα οποία απλά δεν απαντάς ή με ευγένεια τον αποτρέπεις από την επανάληψη.
Γιατί ας μην ξεχνάμε και τη βασική μας αποστολή. Την διαιώνιση του είδους. Έστω και αυτού στο οποίο ανήκουμε. Και βασική προϋπόθεση αυτής, είναι να δείξω και το ενδιαφέρον αλλά και την διαθεσιμότητα. «Εσύ;»
