Όχι, δεν το γράφω για τον Γρήγορη που ξεκίνησε αυτή τη βδομάδα, αν και πολλοί θα το ‘θελαν, για να ρίξω λάδι στην φωτιά της υποτιθέμενης κόντρας μας. Ούτε για τους άλλους παρουσιαστές που φέτος κάνουν το συγκεκριμένο είδος εκπομπής. Επίσης, δεν σκοπεύω να γκρινιάξω, γιατί οι άλλοι και όχι εγώ, αφού μέχρι στιγμής τουλάχιστον – και ένας Θεός ξέρει για ποσό – βρίσκομαι στον τηλεοπτικό πάγκο. Ή πάγο αν προτιμάτε μιας και στρώνει καλύτερα επιδερμίδα. Θα σας εκπλήξω. Και τώρα, που δεν κάνω εγώ ένα είδος που αγαπάω πάρα πολύ, με το κείμενο αυτό θέλω να στηρίξω τα ελληνικά late night και τους παρουσιαστές που τα κάνουν.
“Στην Ελλάδα το πιο εύκολο είναι να ρεζιλεύουμε εκείνο που ζηλεύουμε”
Γκούγκλαρα τον όρο “late night στην Ελλάδα” και διάβασα ένα κάρο αρλούμπες και ανοησίες, από ανθρώπους πους ως συνήθως, θα θελαν τόσο πολύ και τόσο απεγνωσμένα να ‘ταν αυτοί, αλλά η ζωή τα φέρε αλλιώς και άρα ρίχνουν τα βέλη τους στους άλλους. Εξάλλου στην Ελλάδα το πιο εύκολο είναι να ρεζιλεύουμε εκείνο που ζηλεύουμε, που ‘γράψε και η Νικολακοπούλου.
“Το φαινόμενο, πανάκριβα show να τελειώνουν πολύ μετά τα μεσάνυχτα, μήπως και ψευδώς ανεβάσουμε τον μέσο όρο, μάλλον φθηνό κόλπο”
Αγαπητοί συνάδελφοι, συνιστώ ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση και πάμε να δούμε τα πραγματικά δεδομένα. Η late night ζώνη στην Αμερική ξεκινάει στις 23.00 και τελειώνει γύρω στη μία. Βέβαια, η διάφορα είναι ότι τα μεγάλα και πανάκριβα show της Prime Time, ολοκληρώνονται εκείνη την ώρα, καθώς τα πολλά λεφτά και ορθώς, οι Αμερικάνοι τα χώνουν στις ώρες πολύ υψηλής τηλεθέασης, από τις 20:00 έως τις 23:00. Το φαινόμενο, πανάκριβα show να τελειώνουν πολύ μετά τα μεσάνυχτα, μήπως και ψευδώς ανεβάσουμε τον μέσο όρο, μάλλον φθηνό κόλπο, είναι δική μας ελληνική ανακάλυψη και πιστέψτε με κοστίζει αρκετά. Η τσέπη των καναλαρχών το γνωρίζει.
Είναι λοιπόν, πέρα για πέρα άδικο να συγκρίνουμε ένα πρόγραμμα που στοιχίζει 150.000 ευρώ το επεισόδιο – μην τρομάζετε, τόσο κάνουν τα ριάλιτι που βλέπετε ή δεν βλέπετε- με ένα πρόγραμμα που στην καλύτερη και πιο ακριβή του εκδοχή, άντε στην Ελλάδα να στοιχίζει 10 με 12000€. Είναι σαν να βάζεις μία φεράρι με ένα φιατάκι να τρέξουν και να απορείς γιατί κέρδισε η φεράρι, ενώ το fiat έχει πιο φίρμα οδηγό.
Διαβάζω επίσης, ότι οι Έλληνες παρουσιαστές δεν έχουν χιούμορ, δεν είναι Stand Up Comedian, δεν ξέρουν να κάνουν ερωτήσεις, δεν βγάζουν ειδήσεις και δεν έχουν το ταλέντο των Αμερικάνων συνάδελφων τους.
“Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανένας, πόσοι ακριβοπληρωμένοι κειμενογράφοι κρύβονται πίσω από όλα αυτά τα αμερικάνικα late night;”
Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανένας, πόσοι ακριβοπληρωμένοι κειμενογράφοι κρύβονται πίσω από όλα αυτά τα αμερικάνικα late night; Και πόσοι άνθρωποι σε μία παρaγωγή, δουλεύουν για να βρουν το ένα ή το άλλο αστείο που θα κάνουν με τον καλεσμένο; Επίσης μήπως, λέω μήπως, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, έχεις ένα καλάθι με άπειρους λαμπερούς, υπερταλαντούχους σούπερ σταρ, που πάντα έχουν κάτι να σου πουν και πάντα είναι έτοιμοι να τσαλακωθούν για να ‘χουν ενδιαφέρον; Ενώ εδώ, έκτος από 10 μεγάλα ονόματα, που σε ποιον θα πρωτοβγούν, έχεις δεκάδες ανθυποσελέμπριτις της μίας σεζόν ή του ενός ριάλιτι, που σαν να μην έφτανε αυτό, έχουν και 2-3 μανατζαρέους από δίπλα, να τους “προστατεύουν” το προφίλ!!!
Επίσης, όλοι αυτοί που κάνουν τις συνεντεύξεις εκεί, είναι όλοι σταρ του ίδιου βεληνεκούς με τους καλεσμένους τους και όχι παιδάκια που κάνουν επιτυχία στους συνομήλικούς τους και μόνο, με αστεία ή γελοία συνήθως, βιντεάκια στο youtube.
“Έχετε δει μήπως τα ελληνικά σήριαλ σήμερα; Μη μου πείτε πως διαφέρουν κατά πολύ σε σχέση με αυτά που βλέπαμε πριν από 15 χρόνια”
Kαι στο τέλος, τέλος, όλοι εσείς που «αρνείστε» το δικαίωμα στους Έλληνες παρουσιαστές να κάνουν αυτό το είδος και βρίσκετε χαώδη διάφορα ανάμεσα στα ελληνικά και τα αμερικάνικα late night, μήπως έχετε δει τα αμερικάνικα και τα ελληνικά σήριαλ; Γιατί κάποτε λέγαμε προχωρημένα τα «Φιλαράκια» και τώρα τα σήριαλ του Netflix, είναι τόσο καλογυρισμένα και με τέτοια αισθητική, που θα μπορούσε καθένα από αυτά να είναι μία αυθύπαρκτη χολιγουντιανή ταινία. Έχετε δει μήπως τα ελληνικά σήριαλ σήμερα; Μη μου πείτε πως διαφέρουν κατά πολύ σε σχέση με αυτά που βλέπαμε πριν από 15 χρόνια. Και αν διαφέρουν, μάλλον προς το χειρότερο θα είναι.
Τι πάει να πει λοιπόν όλο αυτό; Ότι είναι άχρηστοι και ατάλαντοι οι σεναριογράφοι, οι σκηνοθέτες και οι ηθοποιοί; Ότι η «αστυνομία» της τηλεόρασης πρέπει να τους απαγορεύσει να ξαναασχοληθούν με το αντικείμενο; Ή ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις τα πανάκριβα σήριαλ του εξωτερικού με τα ελληνικά των 15.000€ το επεισόδιο;
“Κινδυνεύουμε να φθάσουμε στο σημείο του Λαλάκη του εισαγομένου που απαξίωνε οτιδήποτε το ελληνικό”
Όλο αυτό το πράγμα με της συγκρίσεις είναι επικίνδυνο. Κινδυνεύουμε να φθάσουμε στο σημείο του Λαλάκη του εισαγομένου, για μας τους λίγο μεγαλύτερους, που απαξίωνε οτιδήποτε το ελληνικό. Δεν είναι κακή η ελληνική τηλεόραση. Μπορεί τα χρήματα να ‘ναι λιγότερα σε κάποια προϊόντα και άρα η σύγκριση να είναι άδικη γι’ αυτά. Και ταλαντούχοι άνθρωποι υπάρχουν και γνώστες και άψογοι επαγγελματίες. Γνωρίζω πολλά ξένα format, σε κάποια από τα οποία έχω συμμετάσχει, που έχουν βραβευθεί για το πώς τα έκαναν οι Έλληνες δημιουργοί. Και οι μητρικές εταιρείες τα πούλαγαν μετά την προβολή τους στη χώρα μας, με βάση την ελληνική τους βερσιόν.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κάθε δημιουργός, παρουσιαστής είναι διαφορετικός. Άλλος έχει χιούμορ, άλλος όχι, άλλος δυνατότητα στις συνεντεύξεις, άλλος σε μία πιο συναισθηματική προσέγγιση των καλεσμένων και άλλο.
