Τι σου είναι, ρε παιδί μου, όμως το να ‘σαι προληπτικός σα λαός. Αμέσως να αποδώσουμε στη “φήμη” που κυνηγάει την οικογένεια, τον πρόσφατο σεισμό αλλά και τις πλημμύρες της Χαλκιδικής. «Γουρλής ο Κυριάκος», «ζει ο πατέρας του μέσα του», «το μόνο που μας μένει είναι να σκάσει και το ηφαίστειο της Σαντορίνης», «να δούμε τώρα πώς θα τριτώσει» και άλλα τέτοια ευφυολογήματα “έδωσαν και πήραν” τις τελευταίες μέρες.
Και για να λέμε την αλήθεια, είναι σίγουρα άτυχος και βέβαια όχι… γκαντέμης ο Μητσοτάκης. Έρχεσαι με φόρα και αέρα αλλαγής και σου «κάθονται» δυο μεγάλες θεομηνίες και καθίζει το καράβι, κυρία μου.
Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι και άσχημα τα πρώτα δείγματα γραφής του νέου πρωθυπουργού. Κόβει νωρίτερα τον ΕΝΦΙΑ, προανήγγειλε για του χρόνου μείωση φορολογίας, έκανε και τα “ανοιγματάκια” του σε άλλους πολιτικούς χώρους και όλα καλά.
Αλλά αυτό που συμβαίνει, κυρία μου, με τους χειροκροτητές και σημαιοκρατούντες είναι άνευ προηγουμένου. Από τη μια να ‘ναι ζητούμενο η διεύρυνση σε άλλους χώρους και από την άλλη όταν βάζεις υπουργό τον Χρυσοχοΐδη ή γραμματέα τον Μαυρωτά -ίσως από τις πλέον σωστές τοποθετήσεις- να γκρινιάζουν όλοι και να αναρωτιούνται τι δουλειά έχουν όλ0ι αυτοί με τον δικό μας χώρο. Λες και οι… χώροι είναι γη και τους ανήκουν με χρησικτησία. Αλλά, anyway, που λέμε και στο Καρατζόλι, το χωριό μου.
Το ίδιο ακριβώς, κυρία μου, δεν γίνεται και με τον ΣΥΡΙΖΑ; Ο κόσμος είπε ξεκάθαρα πως δε γουστάρει άλλο το ΚΙΝΑΛ-Ελιά-Δημοκρατική παράταξη ή όπως αλλιώς βάφτισαν το ΠΑΣΟΚ. Που έχει υπάρξει και η μεγαλύτερη πολιτική branda άμα λάχει. Και αυτοί οι ίδιοι που θα πρεπε να ‘ναι περήφανοι γι’ αυτήν, ντρέπονται που την έχουν και την κρύβουν.
Και αντί ο Τσίπρας να πει τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚάρα να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα, εκεί στην Κουμουνδούρου βασανίζονται από τις αιώνιες ιδεοληψίες της παλαιάς, ανύπαρκτης πια Αριστεράς και αρχίζουν πάλι τα περί πεζοδρομίου και αντίστασης.
Μη μας πούνε πως δεν είμαστε και πολύ αριστεροί σύντροφοι και κολλήσουμε και καμιά αρρώστια!
Όταν, βέβαια, εφαρμόζαμε μια χαρά τα μνημόνια, την Αριστερά πού ακριβώς την είχαμε παρκάρει, αναρωτιέμαι. Αλλά τι λέω και ‘γω τώρα θα μου πείτε…
Σύντροφε, σου δίνεται η ευκαιρία να γίνεις η μόνη και μεγάλη κεντροαριστερή παράταξη, σε μια χώρα μάλλον αριστερόστροφη και εσύ εκεί, κολλημένος με τον Λένιν; Και αυτά γιατί; Μη σου τη βγει η Ζωή και ο Λαφαζάνης;
Φάε τώρα τον αριστερό επαναστάτη… της μόδας, Βαρουφάκη, και βολέψου με αυτόν.
Το Faceapp απέναντι στο κυνήγι της νιότης
Παρεμπιπτόντως, μιας και έπιασα στην πένα μου τον ωραιοπαθή της Βουλής, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ωραία μπίζνα κάναν οι Ρώσοι με την εφαρμογή που μας γερνάει.
Πραγματικά δεν υπήρξε σελέμπριτι που να σέβεται τον εαυτό του, που να μην μοιράστηκε μαζί μας φωτογραφία του για το πώς θα είναι μετά από καμιά 30αριά χρονάκια. Το ότι κάποιοι θα ‘ναι σκελετοί, λεπτομέρεια, αλλά ας μην το κάνουμε και θέμα, βρε αδελφέ.
Μες στη μόδα να ‘μαστε με όποιο κόστος.
Το ότι βέβαια κάποιοι κάναν ρετούς στη φωτογραφία τους ως γέροι για να “πειράξουν” προς το καλύτερο ακόμα και αυτήν, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.
Δηλαδή ναι μεν για να είμαι in γίνομαι γέρος η γριά σε δημόσια θέα, μόνο όμως στην περίπτωση που η φωτογραφία από το μέλλον είναι άκρως κολακευτική.
Εδώ χώνουμε μια περιουσία, κυρία μου, σε αισθητικούς και πλαστικούς -τα μόνα επαγγέλματα που δεν επλήγησαν από την κρίση- θα δεχθούμε να δείξουμε αρετουσάριστα πώς θα είμαστε μετά από μερικές δεκαετίες;
Θέλει η άλλη να βρει γαμπρό. Όχι, πείτε μου, πώς θα αντιδράσει ο άνθρωπος στην προοπτική ότι θα είναι ίδια η μάνα της; Πολύ θέλει να λακίσει;
Αν και απ’ ότι κατάλαβα μάλλον σικέ είναι η εφαρμογή. Αρχοντόγεροι και αρχοντόγριες όλοι της σοουμπίζ. Ακόμα και σ’ αυτό διαχωρισμός, κυρία μου. Ο επώνυμος καλογερνάει. Ο ανώνυμος κωλογερνάει. Άτιμη και άνιση κενωνία.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η εταιρεία που το έβγαλε στην αγορά έγινε πλουσιότερη κατά κάποια εκατομμύρια ευρώ και φακέλωσε και κάποιες 100άδες εκατομμυρίων παγκοσμίως.
Εμείς γερνάμε και αυτοί κονομάνε.
Μα και τέτοια χαρά στα σχόλια από κάτω που βλέπουμε τους εαυτούς μας μεγαλύτερους; Θα θελα να μας δω σε μερικά χρόνια που όντως η εικόνα μας θα είναι τέτοια ή και το πιθανότερο, χειρότερη απ’ αυτήν. Ε, ρε γλέντια. Κι δάκρυα μαζί…
Γιατί, κυρία μου, ό,τι και να λέμε το κυνήγι της νιότης, ειδικά στη ρατσιστική ως προς τους ηλικιωμένους εποχή μας, είναι το απόλυτο ζητούμενο.
Γιατί μπορεί ο ομοφυλόφιλος, ο ανάπηρος και ο διαφορετικός να μην είναι πια ζητούμενο αποκλεισμού, για σκεφθείτε όμως πόσο εύκολα απορρίπτουμε στην κοινωνική λογική τον ηλικιωμένο!
Αλλά είπαμε, καλός ο αγώνας κατά του μπούλινγκ και του κοινωνικού διαχωρισμού, που ‘ναι και στα trendy και τα πάνω του, αλλά μην ανέβουμε, κυρία μου, και στα «κοινά», που ακόμα και όσοι μετράνε τηλεθέαση τα θεωρούν ήδη από τα 55 πεθαμένα.
Τι είπατε; Αυτό δεν είναι μπούλινγκ; Μα για σκεφθείτε το λίγο καλύτερα…
