Και έρχεται κάποια στιγμή, κυρία μου, λοιπόν που οι πολιτικοί που βρίζουμε, απαξιώνουμε, λοιδορούμε, ψηφίζουμε και στην πορεία καταψηφίζουμε, που παίρνουν κάποιες αποφάσεις-σταθμούς, που λες ρε παιδάκι μου, τελικά άξιζε τον κόπο.
Κάπως έτσι είδα και την απόφαση του Κυριάκου να προτείνει και τελικά να πραγματοποιήσει, την έστω και τιμητική πολιτογράφηση του Τομ Χανκς ως Έλληνα.
Και η αλήθεια είναι ότι ο διάσημος σούπερ σταρ του Χόλιγουντ με τα δυο Όσκαρ, και μια περιουσία που υπερβαίνει τα 400 εκατομμύρια δολάρια -καλά ακούσατε αφού είναι μέσα στους 10 πλουσιότερους σταρ της παγκόσμιας κινηματογραφικής βιομηχανίας- είναι και αισθάνεται πολύ πιο Έλληνας από τους περισσότερους από εμάς.
Καταρχάς δεν γεννήθηκε εδώ όπως εμείς. Επέλεξε την Ελλάδα και όχι αυτή αυτόν. Γνώρισε τη χώρα και τον πολιτισμό μας μέσα από τα μάτια της Ελληνοαμερικανής δεύτερης συζύγου του, Ρίτα Γουίλσον. Και στην πορεία γοητεύτηκε, ερωτεύτηκε, εκτίμησε, άλλαξε θρήσκευμα, επένδυσε λεφτά ως παραγωγός ταινιών, έκανε και κάνει πολλές φιλανθρωπίες, όπως τα λεφτά που προσέφερε στους πυρόπληκτους στο Μάτι, απέκτησε ακίνητη περιουσία, φέρνει κάθε καλοκαίρι εδώ τους διάσημους φίλους του και εν τέλη είναι η μεγαλύτερη διαφήμιση που θα μπορούσε να έχει η χώρα μας στο εξωτερικό.
Ο πιο διάσημος πια και επισήμως συμπατριώτης μας είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας στο εξωτερικό. Ο άνθρωπος είναι συνώνυμος με την Ελλάδα στις τάξεις της μεγαλύτερης βιομηχανίας επιρροής και κοπής χρήματος στον κόσμο. Του Χόλιγουντ.
Και αναρωτιέμαι αν -μηπως λέω μηπως- αφού δείχνει ότι την είχε την ιδέα, ρε παιδάκι μου, έχει περάσει από το μυαλό του Κυριάκου να προτείνει στον Τομ κάτι πιο δυνατό. Μια μεγάλη διαφήμιση ας πούμε για τον τουρισμό και την Ελλάδα στην οποία θα πρωταγωνιστεί. Για φανταστείτε να κινείται ο Χανκς ανάμεσα στις φυσικές ομορφιές, στα αρχαία μας μνημεία και στο σύγχρονο πολιτιστικό στοιχείο που έχει να επιδείξει η χώρα μας! Τι να μας που εκεί λοιπόν οι άλλες΄χώρες που μας συναγωνίζονται τουριστικά; Απλά γατάκια.
Αλλά μήπως, λέω μήπως, να το πάμε και ένα βήμα πιο μπροστά. Να, βρε Κυριάκο. Τώρα που ψάχνεις για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και είμαι σίγουρος κι ‘γω όπως κι συ, πως γράφεις, σβήνεις, ξαναγράφεις, απογοητεύεσαι και πάλι από την αρχή. Και επειδή είμαι σίγουρος πως δεν έχεις βρει το καλύτερο δυνατό, τον Έλληνα που ξεχωρίζει, που εμπνέει, που ενώνει, μηπως να το σκεφτόσουν για τον Τομ;
Γιατί να ναι αδύνατο, κυρία μου; Δεν κατάλαβα δηλαδή. Επειδή γεννήθηκε στο Κόνκορτ της Καλιφόρνιας κι όχι στην Καλαμάτα για παράδειγμα; Ναι, είδαμε κι αυτούς που γεννήθηκαν εντός συνόρων τι επιτυχία.
Λοιπόν τι χρειάζεται; Το καλοκαίρι έτσι κι αλλιώς δυο μήνες ο άνθρωπος βρίσκεται εδώ. Ε, θα τον φέρνουμε και σε εθνικές εορτές και σχόλες και έγινε η κέντα.
Δηλαδή τι προτιμάμε; Να χουμε ας πούμε Πρόεδρο από τον τόπο μας κι ας είναι μπαλωμένος 12μηνης βάσεως; Ή να κατεβάσουμε βαρύ διεθνές πυροβολικό έστω και για 2-3 μήνες ετησίως;
Σκεφθείτε κυρία μου πόσο θα ψαρώσουν όλοι παγκοσμίως. Να ρχεται εδώ ας πούμε να πουλάει μαγκιά και να μας κουνιέται ο Ερντογάν, και να τον συναντάει ως πρώτος πολίτης της χώρας ο Χανκς. Ε ρε γλέντια! Για να δούμε πώς θα αντιδράσει ο σουλτάνος μπροστά στον ναυαγό!
Αμ το άλλο. Φανταστείτε συνάντηση Τραμπ με Χανκς. Κάντε το εικόνα. Ο ένας εκπροσωπεί Αμερική και ο άλλος Ελλάδίτσα. Ο ένας ένα ρολάκι στο “Μόνος στο σπίτι 2 “που υποδέχθηκε στο ξενοδοχείο του τον Μακόλεϊ Κάλκιν και ο άλλος 2 Όσκαρ και 10δες υποψηφιότητες για πολλά βραβεία. Ποιος ψαρώνει ποιον; Όχι πείτε μου ειλικρινά.
Καλά για τους Ευρωπαίους ομολόγους δεν το συζητώ. Ουρά για σελφις με τον Έλληνα Πρόεδρο σταρ θα κάνουν, στις διεθνείς συναντήσεις.
Γι’ αυτό σου λέω Κυριάκο. Ξανασκέψου το. Καλός και ο Προκόπης. Καλή και η Δαμανάκη, η Διαμαντοπούλου και δεν ξέρω εγώ ποιον άλλον σκέφτεσαι, αλλά κι αν σου κάτσει και πει το ναι ο Χανκς. Για σκέψου κέντα. Έχεις εξασφαλίσει και μια και δυο τετραετίες με τέτοιον Πρόεδρο και θα σε ευλογάει και μια χώρα για την εθνική ανάταση επί χρόνια.
Τομ for president λοιπόν και αν είναι να μαζέψουμε υπογραφές, κυρία μου, εγώ είμαι ο πρώτος που βάζω φαρδιά πλατιά τη δική μου.
Αδύνατο θα μου πείτε. Ούτε σε ταινία του Χόλιγουντ τέτοιο ευφάνταστο σενάριο.
Θα συμφωνήσω δυστυχώς, μη που πείτε ωστόσο πως έστω και στη σκέψη διαβάζοντάς το, όλοι δε γλυκαθήκατε λιγάκι!
Άντε καλή μας χρονιά, μια και είναι το πρώτο της σεζόν, μην σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε όσο περίεργα και άπιαστα και αν φαίνονται τα όνειρά σας.
Φαντασία, πραγματικότητα, πολλές φορές τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Και τι μου λέει έμενα ότι κάποια στιγμή ο Τομ και η Ρίτα δε θα υποδέχονται τον κόσμο στη γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στους κήπους του Προεδρικού στην Ηρώδου του Αττικού;
Πραγματικότητα; Ίσως και σκηνή από ταινία. Δε θα σας χάλαγε πάντως…
