Εγώ σας τα ‘πα και πέστε να με φάτε: Η ελληνικιά συμμετοχή ήταν καλύτερη απ’ την κυπριακή στη φετινή Eurovision. Η Στεφανία και η ομάδα της τόλμησαν κάτι πρωτότυπο και πρωτοποριακό για ένα ωραίο τραγούδι που σ’ εμένα θυμίζει ωραία 80’s.
Απ’ την άλλη, η Κύπρος πρέπει να «ξεκολλήσει» απ’ το Fuego και να σταματήσει να το στέλνει να την εκπροσωπήσει με διαφορετικές τραγουδίστριες. Κατά τα άλλα, ο Γιώργος Καπουτζίδης διαφώνησε με την Μαρία Κοζάκου για τη συμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν, αλλά όλα καλά, κανείς δεν κατηγορήθηκε για μπούλινγκ ή ομοφοβία και το συμβάν έληξε, όπως και η φετινή Eurovision.
Οι κριτές του MasterChef συνεχίζουν να «σηκώνουν» το ριάλιτι μαγειρικής στους ώμους τους, γι’ αυτό και κάποιος τους διεκδικεί με πολλαπλάσια χρήματα για αντίστοιχο πρόγραμμα – ατόφιους – ως τριάδα. Μ’ αυτούς τους γαμάτους τύπους, όμως, στο MasterChef κάνει ακόμη, Πα.Σο.Κ.
Ξανάρχεται και το Top Chef απ’ το οποίο ξεκίνησε τηλεοπτικά ο Πάνος Ιωαννίδης, ενώ επιστρέφουν και «Τα Φιλαράκια» σε κάτι που όλοι σκέφτεστε, αλλά κανείς δεν ομολογεί: Συγγνώμη που σας χαλάω τα στόριζ με πλάνα του ριγιούνιον, αλλά πιο νοσταλγικά άβολη φάση δεν πρέπει να έχει ξαναματα-υπάρξει. Προχωράμε..
Το Φερυμπόουτ «Elaxamogela IV» κάμει το δρομολόγιο Παιανία-Mega αυτή την εβδομάδα, τη Δανάη την πάνε «κλωτσοπατινάδα», μέχρι να δούμε ποια ώρα και μέρα θα «κάτσει» τελικά με έναν, βαριά δύο, απ’ τους τωρινούς συνεργάτες της μπροστά απ’ τις κάμερες κι εγώ, …σαλπάρω. Όλα αυτά μέχρι να επιστρέψει εκείνος για να μας βάλει σε μια τάξη…
Έως τότε, «κουμπώνουμε» κομματάρα και ξεκινάμε τα Fake News μας, αδελφάκια μου. Είναι ανεβαστικό, Mohamed Ramadan & Gims, Ya Habibi και το βάζουμε στο Mappes Show, στον Ρυθμό 94.9 καθημερινά από την χειρότερη εκπομπή στο ελληνικό ραδιόφωνο.
Οι τρεις αποχρώσεις των Μπλε
Εγώ θα το πω και πέστε να με φάτε: Δεν βάζω στο ίδιο τσουκάλι τους τρεις «μπλε κολλητούς» που μόλις ενώθηκαν επιστρέφοντας απ’ τον Άη Δομίνικο. Όπως, άλλωστε, δεν ξεκίνησαν θέλοντας τα ίδια πράγματα, δεν έπαιξαν το παιχνίδι με τον ίδιο τρόπο και δεν έφυγαν με την ίδια διαδικασία. Φυσικά, αναφέρομαι στον Τζέημς, τον Νίκο και την Άννα Μαρία Βέλλη. Η διαφορά των τριών προσεγγίσεων δε, θα δείτε ότι θα φανεί και από εδώ και πέρα στη διαχείριση της δημοσιότητας απ’ τον καθένα τους.
Προς Θεού, μην παρεξηγηθώ, δεν αμφισβητώ την αληθινή φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα στα δύο αγόρια, ούτε το «δέσιμο» ανάμεσα στην Άμι Γιάμι και τον Νίκο. Από εκεί και πέρα, όμως, νιώθω ότι με εξαίρεση τον Μπάρτζη η παρέα «μπάζει»…
Ο Τζέημς ξεκίνησε λίγο χαβαλές, λίγο καφενές και αρκετά προκλητικός παρ’ ό,τι εύστοχος στα ειρωνικά του, σχόλια για τους αντιπάλους. Η φάση του, ως προς τον τελικό έδινε την εντύπωση του «βλέποντας και κάνοντας». Στην πορεία αναδείχθηκε απ’ τις κόντρες του με τους αμφιλεγόμενους «ρόλους» του Σορβάιβο με αποκορύφωμα την ανάδειξή του στο αντίπαλο δέος του «χειριστικού» (ως ρόλου ξαναλέω) Αλέξη Παππά. Ο Τζέημς ταυτίζει το έπαθλο του παιχνιδιού με την αποχώρηση Παππά πριν από εκείνον και αφού τα καταφέρνει αποχωρεί κι αυτός μη αποδεχόμενος την προσφορά του συνεργάτη και παραγωγού, Ατζούν για παράταση του ριάλιτι επιβίωσης με το αντίστοιχο αντίτιμο αμοιβής.
Ο Νίκος Μπάρτζης απ’ την άλλη, ξεκαθαρίζει απ’ την αρχή πως χρειάζεται το έπαθλο και παίζει για τη νίκη στο Σορβάιβο. Είναι καλός αγωνιστικά (αρετή δυσεύρετη στη φετινή, 4η έκδοση του ριάλιτι επιβίωσης) και δεν τσακώνεται, παρά μόνο για να στηρίξει τους φίλους του, Τζέημς και Άννα-Μαρία στις αντιπαραθέσεις τους. Ο Νίκος συνεχίζει λεβέντικα, ώσπου δεν τον κρατούν τα γόνατά του απ’ τον πόνο και αναγκάζεται να αποχωρήσει σχεδόν κουτσαίνοντας.
Η Αμιγιάμι, τέλος, είναι η μόνη που δεν στέκεται απονήρευτη απέναντι σ’ αυτό που λέγεται κάμερα και τηλεόραση, λόγω δουλειάς. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν απροετοίμαστη σε σχέση με τη φάση «Σορβάιβο» και «Ατζούν» μια που έχει χαρακτηρίσει τον ΣΚΑΪ «τσαρδάκι» του Τούρκου και των προγραμμάτων του που έχουν τα λεφτά και κάνουν τα κουμάντα:
Παρόλα αυτά, η Άννα Μαρία μπαίνει στο παιχνίδι δίνοντας την εντύπωση ότι δεν έχει ιδέα πού πατάει και που βρίσκεται, αγωνίζεται μέτρια, τσακώνεται αρκετά, ξεκινά από άλλη παρέα με την οποία «τα σπάει» για να καταλήξει στους κυανούς τρεις, ώσπου αποχωρεί τελικά με τον κόσμο να φαίνεται ότι συμφωνεί απόλυτα.
Ο Νίκος στηρίζει τους φίλους του, Τζέημς και Αμιγιάμι αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο της τριάδας. Οι δύο απ’ τους τρεις επιστρέφουν, η Άννα Μαρία «σκάει» Ρόδο για να μαγνητοσκοπήσει με το κινητό της τον Τζέημς βιώνοντας κι εκείνη τη φιέστα υποδοχής που δεν της ετοίμασε κανείς, οι δυο τους «τη λένε» στην Ιωάννα Μαλέσκου και την εκπομπή της που επίσημα «παίζει» Σορβάιβο από πλευράς ΣΚΑΪ και περιμένουν τον Νίκο.
Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε… Ο Μπάρτζης τυγχάνει της μοναδικής αιτιολογημένης υποδοχής-φιέστα (κατά τη γνώμη μου). Ήταν καλός παίχτης αγωνιστικά, έτρεξε με την ψυχή του μέχρι που σακατεύτηκε, τσακώθηκε για άλλους, έκανε φίλους, ένωσε άσχετους και έφυγε κουτσαίνοντας…
Πέραν της φιλίας τους, λοιπόν, δεν συνδέω σε τίποτε άλλο τα τρία παιδιά και τον ρόλο που υπηρέτησαν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Όμως ποιος με ρώτησε κι εμένα… Η διάρκεια και η φύση των σχέσεων θα τα δείξει όλα, αργά η γρήγορα, όπως και ο χαρακτήρας που θα δείξουν τα παιδιά στα «φώτα», είτε συνεχίσουν μαζί, είτε χώρια…
Δείξε την υποδοχή σου να σου πω ποιος είσαι…
Μακάρι να «ρίχναμε τα τείχη» όταν υποδεχόμαστε τους Ολυμπιονίκες μας, όπως στην αρχαιότητα. Μακάρι, οι μισοί που στριμώχτηκαν για τον Τζέημς και τον Νίκο να περίμεναν στο αεροδρόμιο τον 7 μήνες απλήρωτο Πρωταθλητή Ευρώπης και Ολυμπιονίκη, Λευτέρη Πετρούνια, τους Πρωταθλητές Ευρώπης Κολύμβησης ΑμεΑ. Γιάννη Κωστάκη και Αντώνη Τσαπατάκη, ή τις κορυφαίες μας στη συγχρονισμένη κολύμβηση, Ευαγγελία Πλατανιώτη και σκιφ (ναι, σκιφ – δείτε τι είναι, γαμάει…) Αννέτα Κυρίδου. Αυτά, αδέλφια μου, είναι μόνο λίγα απ’ τα ονόματα που ξεχώρισαν μόλις τις δύο τελευταίες εβδομάδες. Και δεν αναφέρθηκα καν στις παγκόσμιες διακρίσεις πιτσιρικάδων σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, επιστημονικές και τεχνολογικές ολυμπιάδες και αγώνες τεχνών.
Ξέρω ξέρω: Γραφικός ο Ουγγαρέζος συγκρίνει τον Τανιμανίδη με το ακουστικό του, θα μου πείτε. Κι όμως, όχι, αδέλφια μου. Κι εσείς δε θα γουστάρατε – εξίσου με τους Σορβάιβορζ- τα παιδιά αυτά που μέσα από στερήσεις ξεπέρασαν τον εαυτό τους, όχι για χρήματα, αλλά για να διακριθούν φορώντας τα χρώματα της Ελλάδας και κάνοντάς μας, όλους υπερήφανους να τύγχαναν παρόμοιας με τους υποδοχής; Μακριά από μένα οποιαδήποτε έννοια καταδίκης με φόντο τη μιζέρια. Δεν έχω θέμα με τις φιέστες στον Τζέημς και τον Μπάρτζη, απλά θα ήθελα αντίστοιχες ΚΑΙ για κάτι που αντικειμενικά είναι πιο σημαντικό. Και σ’ αυτό δεν κάνω πίσω, αδέλφια μου: Όχι, δεν είναι εξίσου σημαντικό να παίζεις σε ένα ριάλιτι #σόρυ #νοτσορυ.
Τώρα θα μου πείτε: Και γιατί μαζεύεται όλος ο κόσμος στους Σορβάιβορζ και κανείς στα παιδιά που επιστρέφουν με μετάλλια εκπροσωπώντας τη χώρα μας στο εξωτερικό; Για την ακρίβεια: Γιατί δε μαζεύονται και στους μεν και στους δε, ή έστω πολλοί στους τηλεοπτικούς αστέρες και λιγότεροι στους αθλητές μας; Είναι θέμα και η απάντηση «μία και μοναχική» που έλεγε και ο Ζήκος στον «Μπακαλόγατο»: Η Δύναμη της Τηλεόρασης.
Παίζουμε όλοι, σε όλα τα κανάλια, νυχθημερόν Σορβάιβο για να καρπωθούμε απ’ τα νούμερά του; Ε, τους Σορβάιβορζ θα θεοποιήσει ο κόσμος κι γι’ αυτούς θα κάνει φιέστα υποδοχής. Είναι τόσο απλό όσο το λεξιλόγιο της Σπυροπούλου και αποτελεί την απάντησή σας. Η τηλεόραση, αδέλφια μου, είναι μια σφεντόνα. Ό,τι βάλεις στον ιμάντα, αυτό εκτοξεύει. Τώρα, θα μου πείτε, γιατί στον ιμάντα βάζουμε ριάλιτι επιβίωσης, ή σε μη αλληγορική εκδοχή: Γιατί το Σορβάιβο κάνει νούμερα και όχι η πρώτη Ελληνίδα κολυμβήτρια στην κορυφή της Ευρώπης, Άννα Ντουντουνάκη που από πρόεδρος 15μελούς και άριστη απόφοιτος Νομικής με γαλλικά και πιάνο ανοίγει τον δρόμο για το Ολυμπιακό μετάλλιο στο Τόκιο;
Αυτό θα πρέπει να το αναρωτηθούμε ο καθένας για τον εαυτό του, αδέλφια μου. Δεν φταίει ο Τζέημς – ο οποίος, εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και Ντάνος να σε εμπνεύσει με τη ρωμαλέα κορμοστασιά του, τη μαχητικότητά του (ειδικά όταν αγωνίστηκε απέναντι στους Τούρκους), την πίστη του στον Θεό, ή το πείσμα του, όταν όλοι τον είχαν παραγκωνίσει για να του ρίξουν την ψυχολογία – δεν φταίει ο Μπάρτζης, δεν φταίει ο ΣΚΑΪ, ο Ατζούν, οι συμπατριώτες των παιδιών που είδαν την πόλη τους να συζητιέται σε όλη την Ελλάδα και κολακεύτηκαν. Φταίει η τηλεόραση; Φταίμε οι εκφραστές της μέσα από τις εκπομπές; Φταίμε οι τηλεθεατές;
Τι να σας πω… Δεν έχω όλες τις απαντήσεις. Σίγουρα όμως, αν ήμουν 8 χρονών και διαμόρφωνα τις αναμνήσεις που θα με ενέπνεαν να ονειρευτώ στη ζωή μου θα σας το πω, ήρεμα: Θα ήθελα να γίνω κόκκινος, ή μπλε και όχι γαλανόλευκος, έτσι που τα κάναμε. Αν μας αρέσει αυτό, προχωράμε. Αν όχι, το αλλάζουμε. Και αυτή τη φορά δεν είναι τόσο απλό, όσο το να αλλάξεις κανάλι.
Ο Snik, ο Αλέξανδρος κι ένα … φως
Κάπως η ζωή τα φέρνει έτσι, πάντως, αδέλφια μου, που πάντα εκεί κοντά στο πρόβλημα υπάρχει και η λύση του, αρκεί να τη δεις. Σαν κλειδωνιές που, κάπου εκεί γύρω βρίσκεται το κλειδί, σαν έρημος που μέσα της περιλαμβάνει και την όαση, σαν House of Fame που θα ήταν House of Mute, αν δεν είχε τον Φοίβο να σηκώνει στους ώμους του την ταλαιπωρία όλων μας.
Κι εκεί που ήμουν προβληματισμένος για το τι προβάλλουμε ως τηλεόραση, τι δοξάζουμε ως τηλεθεατές και το αν πηγαίνουμε απ’ το κακό στο χειρότερο συνέβη κάτι που θα μοιραστώ μαζί σας, γιατί με έκανε να αναθαρρήσω όπως όταν βλέπω τη Βάνια στο «Καλό Μεσημεράκι»: Είχα τη χαρά και την τιμή να παραβρεθώ την Πέμπτη που μας πέρασε στην επίσημη παρουσίαση του EP του Οχτάδυμου ΤΙΘ, «Δια-Μάχες». Ο Αλέξανδρος, όπως είναι το όνομά του είναι ένα Παιδί Ευχής με απίστευτη δύναμη που διοχετεύει στο ταλέντο του.
Το Make-A-Wish και η Minos EMI λοιπόν, έκαναν το όνειρό του, πραγματικότητα και κυκλοφόρησαν τα κομμάτια του. Η Μαργαρίτα Μάτσα, η Κική Τσόλκα, η Αλεξία Στουρνάρα και όλη αυτή η οικογένεια της Minos που αγαπώ χρόνια φρόντισαν επίσης να οπτικοποιηθεί και το ομώνυμο κομμάτι σε video-clip.
Αν γνωρίζετε το έργο του Make A Wish, την ποιότητα της Minos και το ταλέντο του Αλέξανδρου να μετατρέπει τον σωματικό πόνο της δοκιμασίας που περνά σε μουσική, τίποτε από τα παραπάνω δε θα σας ξαφνιάσει. Γι’ αυτό κι εμένα, αυτό που με έκανε να πεταχτώ απ’ το κάθισμα του θερινού σινεμά «Μίμης Φωτόπουλος» εκείνο το απόβραδο ήταν κάτι άλλο… Ήταν η έκπληξη που έκανε ο Snik στον Αλέξανδρο όταν έκανε την εμφάνισή του μόλις ξεκίνησε η παρουσίαση του EP.
Ο Αλέξανδρος πετάχτηκε απ’ την καρέκλα του, σήκωσε τα χέρια προς το είδωλό του και προσφωνώντας τον, «Βασιλιά» δεν μπορούσε να χωρέσει τον ενθουσιασμό του σε λέξεις. Βασικά, ούτε εγώ μπορώ να το κάνω αυτή τη στιγμή για να σας περιγράψω αυτό που βίωσα. Ήταν η κλειδωνιά και το κλειδί που λέγαμε, μπροστά μου, η όαση στην έρημο και μια τόσο αγνή χαρά απ’ τον Αλέξανδρο που σε έκανε να σκέφτεσαι ότι, αν αυτό δεν αποτελέσει φάρμακο για το σώμα του, τότε να παναγαμηθεί αυτός ο κόσμος.
Τα παιδιά αναπνέουν για κάποιους από τους εκπροσώπους της Τραπ σκηνής κι εγώ δε θα το κρίνω σαν κωλόγερος. Αντίθετα, βρίσκω μια τεράστια ευκαιρία εδώ. Αν είστε γονείς, σίγουρα το ξέρατε αυτό πριν το ανακαλύψω την Πέμπτη. Ο Snik μιλά και τον ακούν οι πιτσιρικάδες, τραγουδά και παίρνουν κατεύθυνση τα όνειρά τους, ξεχνούν πόνο, ανακαλύπτουν δύναμη, νιώθουν ότι ανήκουν κάπου και… υπακούουν. Αδέλφια μου, είναι τεράστια ευθύνη όλο αυτό. Το διανοείστε;
Ό,τι προσπαθούν να κάνουν οι γονείς, το σχολείο και μια κοινωνία ολόκληρη, ο Snik το μπορεί με ένα στίχο. Εγώ, στα μάτια του Αλέξανδρου είδα εμπιστοσύνη, αφοσίωση και αγάπη. Αν ο Snik του πει «Δεν πονάς» δεν θα νιώθει πόνο, αν ο «Βασιλιάς» πει να ντυθείς έτσι, να μιλάς κάπως, να γουστάρεις εκείνους, να βοηθάς αυτούς, ή στάσου εναντίον των άλλων, ο μικρός θα υπακούσει. Φανταστείτε το αυτό σε εμβέλεια χιλιάδων νέων…
Να ξεκαθαρίσω ότι δε μιλάω εδώ για προβατοποίηση των πιτσιρικάδων απ’ τους Τράπερζ. Κι εμείς είχαμε αντίστοιχα κολλήματα και κάθε γενιά θα έχει και θα τσακώνεται κιόλας για να τα υπερασπιστεί. Εγώ, εδώ βλέπω μια «χρυσή ευκαιρία». Ένα απευθείας εισιτήριο, όχι για τον τελικό κάποιου ριάλιτι, αλλά για τις σκέψεις των παιδιών. Μακάρι ο Snik που είδα (για πρώτη φορά από κοντά) την Πέμπτη το σούρουπο να έχει αυτή την ευαισθησία στη ζωή, στο παράδειγμα και στη μουσική του. Αλλιώς, χάνουμε μια γαμάτη ευκαιρία και ο «Βασιλιάς» είναι γυμνός.
Φύγαμε για κουιζάρες, αδέλφια μου:
Ποια παρουσιάστρια διατυμπανίζει ότι της έχουν κάνει προτάσεις από όλα τα κανάλια για του χρόνου, η αλήθεια όμως είναι ότι ούτε στο δικό της δεν ξέρουν πού να τη βάλουν;
Σε ποιο κανάλι οι παρουσιάστριες παίρνουν οι ίδιες να κλείσουν συνεργάτες για του χρόνου, παρακαλώντας τους;
Και κλείνουμε με μια κομματάρα του υπερταλαντούχου τραγουδοποιού, συνθέτη, αλλά και ερμηνευτή, Χάρη Βαρθακούρη που μου έχει κολλήσει στο Repeat όλη την εβδομάδα. «Φώναξε πιο Δυνατά» λοιπόν και καλή αντάμωση, αδέλφια μου:
