Η αίσθηση που μας άφησε το φινάλε του δεύτερου κύκλου των «Άγριων Μελισσών» ήταν της… δικαίωσης. Είδαμε για πρώτη φορά τον Δούκα και τη Μυρσίνη να πληρώνουν για τα αμαρτήματά τους. Ο μεν Δούκας είδε την αδερφή του την Ανέτ να πεθάνει στα χέρια του για να τον συνετίσει για τις αποτρόπαιες πράξεις του, ενώ η Μυρσίνη είδε τα τρία της παιδιά να τους γυρνάνε την πλάτη και να τους διώχνουν από το Διαφάνι.
Την ίδια ώρα η Λενιώ, ακόμα κι αν δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πίσω από την απόπειρα δολοφονίας της ίδιας και των αδελφών της κρύβεται η Μυρσίνη, είναι ικανοποιημένη που αγόρασε δέκα στρέμματα γης και μπορεί να αρχίσει από την αρχή.
Δυστυχώς όμως στον τρίτο κύκλο θα έρθουν τα πάνω κάτω. Ο Δούκας όχι μόνο δεν θα πληρώσει για το φόνο του Θέμελη, αλλά θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία. Με την αρωγή του Ακύλα (Αιμίλιος Χειλάκης) θα κουκουλώσει την υπόθεση και θα γίνει Υπουργός της Χούντας.
Την ίδια ώρα η Λενιώ δεν θα καταφέρει με τα στρέμματα γης που αγόρασε να ζει από τη δουλειά της. Πολύ γρήγορα θα αναγκαστεί να δουλέψει σε εργοστάσιο για να φέρνει ένα καρβέλι ψωμί στο τραπέζι. Όταν όμως θα έρθει η Χούντα θα αντιμετωπίσει κι άλλα προβλήματα, αφού τόσο εκείνη, όσο και ο Φανούρης και ο Προκόπης θα βρεθούν εξόριστοι στη Λέρο.
Τα γυρίσματα της σειράς έχουν διακοπεί για μερικές εβδομάδες αφού πρέπει να κατασκευαστεί νέο σκηνικό, για τις σκηνές του Δούκα και της Μυρσίνης που θα μένουν στη Λάρισα αλλά και των υπολοίπων ηθοποιών που θα κινούνται στην Αθήνα και στη Λέρο.
