Για το ατύχημα που είχε, τον θάνατο της ανιψιάς της, αλλά και τα παιδικά της χρόνια μίλησε η Έρρικα Πρεζεράκου στην εκπομπή «Mega Καλημέρα».
«Τον πρωταθλητισμό τον ξεκίνησα στα 25. Όταν ήμουν μικρή ήμουν ο ορισμός του αγοροκόριτσου, ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό αλλά δεν ήθελαν οι γονείς μου. Εργαζόμουν πολλές ώρες σε μία εταιρεία και έπρεπε να κάνω κάτι για το σώμα μου. Είχα τη νοοτροπία του «βαριέμαι» και μου σύστησε ένας φίλος μου να πάω στο ΟΑΚΑ. Εκεί είδα κάποια κορίτσια να κάνουν άλμα επί κοντώ, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά», ανέφερε η γνωστή αθλήτρια.
Σχετικά με το ατύχημα που είχε το 2020, και για τον ακρωτηριασμό στα δάχτυλα του χεριού της, η Έρρικα Πρεζεράκου είπε ότι «Το ατύχημα που είχα ήταν μια ιδιαίτερη πρόκληση για εμένα, βίωσα πολλά συναισθήματα πάνω σε αυτό, αλλά εστίασα στο καλό που έχει συμβεί. Το χέρι μου βρέθηκε κάτω από δυο μηχανές, αν είχα το κεφάλι μου θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί, οπουδήποτε και να με χτυπούσαν».
«Έχω κάνει πολλά χειρουργεία, έχω ακόμα πολλά να κάνω, έχω και το δικαστήριο. Δεν έχω θυμό ή ένταση, ο άνθρωπος αυτός έδειξε το ποιόν του. Βοηθήθηκα από την αγάπη του κόσμου», εξήγησε η ίδια.
«Το χέρι μου δεν επιστρέφει όπως ήταν, έγινε όμως δεν μπορεί να αλλάξει. Επικοινωνώ καθημερινά με το χέρι μου, έχω εσωτερική επικοινωνία. Έχω μάθει και γράφω με το αριστερό», πρόσθεσε ακόμα.
Σχετικά με το θάνατο της ανιψιάς της, σημείωσε ότι «Η απώλεια της ανιψιάς μου είναι το πιο δύσκολο γεγονός που πέρασε η οικογένειά μου. Κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, μετά ήταν θέλημα Θεού. Μου δίδαξε πόση πολλή ανθρωπιά υπάρξει, από την στήριξη που λάβαμε».
«Μετά το ατύχημά μου νιώθω ότι είναι η ώρα να δεσμευτώ με τον εαυτό μου να τον φροντίσω. Όταν θα γίνει αυτό, μπορεί να ελκύσει κάποιους ανθρώπους. Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά για να κάνει ωραία πράγματα το σώμα, αυτό εκπέμπει το νέο πρόγραμμα γυμναστικής που έχω φτιάξει», τόνισε κλείνοντας η Έρρικα Πρεζεράκου.
