Συνέντευξη στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται» παραχώρησε ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο οποίος μίλησε για τις καταχρήσεις, τον άνθρωπου που του έδωσε το «εισιτήριο» για την Αθήνα αλλά και την άγνωστη ιστορία με ένα από τα τραγούδια του.
«Το στυλ του τραγουδιού που υπηρετώ από μικρό παιδί δεν το ακούς κάπου αλλού», δήλωσε στον Δημήτρη Πανόπουλο και αναφέρθηκε στην πορεία της ζωής του:
«Στο χωριό που μεγάλωσα ελπίδες δεν υπήρχαν, αλλά εγώ τις είχα μέσα μου. Είχα την τύχη να γνωρίζω στα Τρίκαλα τον Βασίλη Τσιτσάνη. Εκείνος με άκουσε για λίγο και μου έδωσε τη σύστασή του. Αυτό ήταν το εισιτήριο για να έρθω στην Αθήνα. Η πρώτη μου επιτυχία βγήκε όταν ήμουν 35 ετών. Στο πρώτο μου δίσκο έπινα δύο μπουκάλια, ήταν πολλές οι ώρες στα μπουζούκια».
«Είχα κι άλλο πάθος. Τον τζόγο! Με έκανε ό,τι ήθελε. Στα πρώτα μου λεφτά, είχα πάει στη Νέα Υόρκη και έπαιζα και κέρδιζα 5 εκατ. ευρώ. Στο τέλος τα έχασα όλα. Τώρα όλες οι καταχρήσεις έχουν τελειώσει».
Όσο για το τραγούδι «Στο κελί 33», ο Γιώργος Μαργαρίτης εξιστόρησε ότι είχε κάποιες περιπέτειες με τη φυλακή και μια φορά, πολλά χρόνια μετά, σε μια λαϊκή βραδιά στις φυλακές, ζήτησε να δει το κελί που είχε μείνει και τελικά αυτό ήταν το «33».
