Γιώργος Παπαγεωργίου: «Η Δανάη με τρόμαζε με μία περίεργη φωνή θρίλερ που θύμιζε τον “Εξορκιστή”. Έχουμε μαλώσει γι΄αυτό»
Ελλάδα

Γιώργος Παπαγεωργίου: «Η Δανάη με τρόμαζε με μία περίεργη φωνή θρίλερ που θύμιζε τον “Εξορκιστή”. Έχουμε μαλώσει γι΄αυτό»

Γιώργος Παπαγεωργίου: «Η Δανάη με τρόμαζε με μία περίεργη φωνή θρίλερ που θύμιζε τον “Εξορκιστή”. Έχουμε μαλώσει γι΄αυτό»

Μεγάλο πειραχτήρι η ηθοποιός τελικά

Στον Άρη Καβατζίκη και την εκπομπή «Πάμε Δανάη!» μίλησε ο Γιώργος Παπαγεωργίου με αφορμή τη συμμετοχή του στη νέα σειρά του Mega με τίτλο «Σκοτεινή Θάλασσα».

Ο ηθοποιός μεταξύ άλλων περιέγραψε πώς είναι να παίζει στο σανίδι με τη μητέρα του και σπουδαία Φιλαρέτη Κομνηνού

«Στην αρχή ήταν αμήχανο. Κάναμε μία μεγάλη κουβέντα, αλλά τελικά είδα ότι αξίζει το ρίσκο να συνεργαστώ με την μητέρα μου. Δεν το μετανιώσαμε. Όταν περάσει η αμηχανία συνομιλούσαμε μεν επαγγελματικά, αλλά χωρίς να ακυρώνουμε τη σχέση μας. Καμιά φορά της έλεγα “ρε μάνα, αφού είπαμε δεν θα τον πάμε έτσι τον ρόλο” ή εκείνη μου έλεγε “ρε γιε μου, πάλι αυτή την σκηνή;”».

Όπως είπε δεν, φοβάται να συναντήσει θεατρικά τη σύζυγό του, Δανάη Μιχαλάκη, τουλάχιστον ως ηθοποιός γιατί σκηνοθετικά θα το απέφευγε.

«Με τη Δανάη θα παίζαμε μαζί σε παράσταση. Δεν έγινε, αλλά τελικά θα το κάνουμε σε άλλη παράσταση μετά από πρόταση που δεχτήκαμε. Δεν φοβόμαστε να ανέβουμε μαζί στην σκηνή με τη Δανάη. Αυτό που φοβόμαστε και μάλλον δεν θα το κάνουμε ποτέ είναι να την σκηνοθετήσω. Το να είμαστε μαζί στην πρόβα και στο σπίτι με την Δανάη θα ήταν για μένα μία μικρή “βόμβα”. Όταν δουλεύεις πολύ, βλέπεις τον άνθρωπό σου αργά το βράδυ, αλλά μέσα στη μέρα φροντίζουμε να αναζητάμε ο ένας τον άλλον και ανταλλάσσουμε φωτογραφίες».

Ένα από τα πράγματα που αγαπά σε αυτή είναι το πόσο «πειραχτήρι» και έτσι η σχέση τους δεν ρουτινιάζει ποτέ.

«Είναι μεγάλο πειραχτήρι, δεν είναι αυτό που νομίζετε. Στην καραντίνα η Δανάη με τρόμαζε με μία περίεργη φωνή θρίλερ που θύμιζε την ταινία του “Εξορκιστή” κι εγώ τρόμαζα κανονικά. Έχουμε μαλώσει γι΄αυτή την φωνή. Της έλεγα “τι θέλεις; να βλέπω εφιάλτες;”».