Η Tζούλη Αγοράκη, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου με τίτλο «Ανδρολίβανο», από τις εκδόσεις Key Books, μίλησε στο περιοδικό ΟΚ! και τη Μαρία Παπαϊωάννου.
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας αναλύει τα αγαπημένα της θέματα, έρωτας, πάθη, λάθη, χωρισμοί, μέσα από τη δική της αισιόδοξη ματιά.
Για το αν μπορεί να αντιληφθεί τις κακοτοπιές στις ερωτικές σχέσεις και πώς να τις αποφύγεις, είπε:
«Δεν γίνεται να έχεις εξαρχής την πληροφορία. Δεν έρχεται ο άλλος και γράφει στο κούτελο «τάδε έφη Ανωμαλίδης».
Το 2020 η Τζούλη είχε μια περιπέτεια με την υγεία της, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.
«Στη ζωή ακόμα και οι αισιόδοξοι θα τραβήξουμε κάποια χαρτιά που δεν θα είναι πάντα καλά. Πέρσι λοιπόν πέρασα αυτή την περιπέτεια. Πέρα από την πρώτη σκέψη όταν πήρα τις εξετάσεις που ήταν “γιατί σε εμένα;”, αμέσως μετά σκέφτηκα “γιατί όχι σε εμένα;” αλλά και “τι συμβαίνει; Εγώ κάνω στους άλλους ενεργειακές θεραπείες και τελικά μου συνέβη αυτό;”. Το λέω επειδή πιστεύω ότι ο καρκίνος έχει να κάνει με θυμό και πράγματα που δεν επικοινωνήσαμε και κρατήσαμε μέσα μας.
Η ασθένεια είναι μια λέξη που έχει μέσα της το “α” στερητικό και τη λέξη “σθένος”. “Χάνω δύναμη. Από πού έχασα δύναμη; Τι με ζόρισε στη ζωή μου τόσο; Τι μπορώ να κάνω από εδώ και πέρα; Και, το πιο σημαντικό, πώς μπορώ αυτή τη δύσκολη κατάσταση να την περάσω με όσο το δυνατόν περισσότερο χιούμορ διαθέτω;”.
Έτσι, κατέληξα να πηγαίνω στο νοσοκομείο Άγιος Σάββας για να κάνω ακτινοθεραπείες ντυμένη αλμοδοβαρική ηρωίδα. Φορούσα χρυσά σκουλαρίκια, ψηλά παπούτσια τύπου Barbarella. Με ρωτούσαν “πού είναι η πίστα;”. Οι άνθρωποι γύρω μου ήταν με ορούς κι εγώ κάθε μέρα έμπαινα με διαφορετικά μαλλιά. Έφτιαξα επίσης ιστορίες. Υπήρχε ένας ωραίος φαρμακοποιός που πήγαινα κάθε μέρα και του ζητούσα μάσκα. Έβρισκα τρόπους να φτιάξω την κατάστασή μου».
