Μαντώ Γαστεράτου: Μια ανάσα από το σπίτι της οι φλόγες – «Η πιο τρομακτική νύχτα που έχω ζήσει»
Ελλάδα

Μαντώ Γαστεράτου: Μια ανάσα από το σπίτι της οι φλόγες – «Η πιο τρομακτική νύχτα που έχω ζήσει»

Μαντώ Γαστεράτου: Μια ανάσα από το σπίτι της οι φλόγες – «Η πιο τρομακτική νύχτα που έχω ζήσει»

Η παρουσιάστρια μάζεψε δυο πράγματα και μαζί με τον γιο της και τον σύζυγό της εγκατέλειψαν την οικία τους

Στα βόρεια προάστια της Αττική ζει η Μαντώ Γαστεράτου μαζί με τον άντρα της και τον γιο της, εκεί όπου τα τελευταία 24ωρα, μεγάλη πυρκαγιά πλήττει την ευρύτερη περιοχή και έχει κάψει σπίτια, αυτοκίνητα και πολλά στρέμματα πρασίνου.

Το σπίτι της οικογένεια βρίσκεται σε μία από τις περιοχές που χρειάστηκε να εκκενωθούν υπό τον φόβο φωτιάς, το βράδυ της Πέμπτης, με την ίδια να ανεβάζει βίντεο και φωτογραφίες από το σημείο, την ώρα που οι φλόγες βρίσκονταν μια ανάσα από εκεί.

«Η πιο τρομακτική νύχτα που έζω ζήσει μετά τον σεισμό του 1999» έγραψε σε μία από αυτές, ενώ στη συνέχεια αναγκάστηκε να πάρει μερικά πράγματα και να αποχωρήσει από το σημείο.

Λίγες ώρες αργότερα, όπως προκύπτει από την ανάρτησή της στο Instagram, επέστρεψε στην κατοικία της και έγραψε ένα μακροσκελές κείμενο, σφίξιμο στην καρδιά, για τα όσα αντίκρυσε.

«Ματωμένο φεγγάρι, δηλητήριο αέρας, στάχτες για χώμα, πεθαμενα δέντρα, πτώματα ζώα…

Ηχούν σειρήνες πυροσβεστικων οχημάτων αντί να ακούγονται πουλάκια και τζιτζικια Αύγουστο μηνα.

Πανικός στους δρόμους, απελπισία και ώρες τρόμου χθες βράδυ. Δεν φτιάχνεις βαλίτσα για καλοκαιρινές διακοπές αλλά προσπαθείς να βάλεις μέσα τους κόπους μιας ζωής… ο,τι προλαβαίνεις να σώσεις πάνω στον πανικό σου.

Φεύγεις απ’ το σπίτι τρέχοντας όχι για να προλάβεις το καράβι. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο, κοιτάζεις το σπίτι σου και αναρωτιέσαι αν θα υπάρχει αύριο…

Η επόμενη μέρα εχει ασήκωτο βάρος, άλλοι με δάκρυα στα μάτια και πόνο περπατούν ανάμεσα σε μαύρους γκρεμισμένους τοίχους, σε νεκροταφεία κήπους που πριν κάτι ώρες υπήρχαν ανθισμένα γερανια και τις νύχτες μύριζαν γιασεμί και νυχτολουλουδο.

Άλλοι πάλι κάνουν τον σταυρό τους που είναι καλά και τα νοικοκυριά τους ακομα στην θέση τους…

Γυρίζεις πίσω ανοίγεις το παράθυρο και εκεί που έβλεπες πράσινο βλέπεις μαύρο. Τα δέντρα ακόμα καίγονται μαζί και η καρδιά σου…

Μπαίνεις στο αυτοκίνητο ξανά και πας να δεις την κόλαση, το στόμα σου ξερό και η καρδιά σου χοροπηδάει, τα χέρια σου τρέμουν στο τιμόνι. Φοβάσαι να αντικρίσεις την ασχήμια…

Κοιτάζεις ψηλά και βλέπεις μαύρα σύννεφα. Κοιτάζεις χαμηλά και βλέπεις μαύρο χώμα. Γύρω σου παλεύουν ακόμα ήρωες, άλλοι στην γη και άλλοι στον ουρανό. Αδιάκοπα! Πρωί, μεσημέρι, βράδυ και πάλι και πάλι και πάλι…

Σταματάς. Παίρνεις το παιδί σου αγκαλιά, περπατάς πάνω στα κάρβουνα και του δείχνεις την αλήθεια! “Αυτός είναι ο κόσμος που σε έφερα του λες…
… ΣΥΓΝΩΜΗ», έγραψε