Για τη ζωή της και τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μετά τον θάνατο του γιου της, μίλησε η Στέλλα Σολωμίδου την οποία απολαμβάνουμε στο J2US κάθε Σάββατο βράδυ, στον Alpha.
Η κ. Στέλλα εξομολογήθηκε στον Γιάννη Πουλόπουλο την περίοδο που έχασε τον γιο της από τη ζωή, όταν για τρία χρόνια ήταν σαν “φυτό”.
«Αμέσως σκέφτηκα να πω ναι στον Νίκο Κοκλώνη αλλά έπρεπε να οργανώσω την εκπομπή μου και να ρωτήσω το κανάλι» είπε η Στέλλα Σολωμίδου και αποκάλυψε:
«Ήρθαμε με το τρένο, με αναγνώρισαν και άρχισαν να με μιλάνε. Μέχρι που έφτασα στις κυλιόμενες σκάλες ακόμα μου μιλούσαν, δεν τις είδα και… παρ’ την κάτω. Όλη μου η αριστερή πλευρά με φάρμακα, παυσίπονα, αλοιφές».
«Προέρχομαι από ένα σόι που όλοι τραγουδούσαν πολύ ωραία αλλά μετά το παιδί μου σταμάτησα να τραγουδάω. Κάθε παιδί έχει τη θέση του στην καρδιά της μάνας. Δεν αναπληρώνεται αυτό το κενό με τίποτα. Απλώς πιάνεσαι από τα άλλα σου παιδιά, επειδή σε έχουν ανάγκη, και μπορείς και επιβιώνεις για αυτά και μόνο» εξομολογήθηκε για τον θάνατο του γιου της και συνέχισε:
«Έφυγε πριν 20 χρόνια από αυτή την κακιά αρρώστια. Έκανα μαζί του στην Αμερική 8μιση μήνες στο Ντιτρόιτ, στο υβριδικό κέντρο της NASA. Τρία χρόνια ήμουν φυτό, κλινήρης. Δεν έβγαινα απ’ το σπίτι. Αν έβγαινα, περνούσα τον δρόμο μη με χτυπήσουν τα αυτοκίνητα. Μπορούσα να πάρω ένα αστικό και να με γυρίζει όλη μέρα στην πόλη, δεν ήξερα πού να κατέβω. Έπαιρνα χάπια με κόκκινη γραμμή».
«Δεν αποφάσισα εγώ να συνέλθω. Ήταν Θεού δουλειά. Χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν η κόρη μου και με ρωτάει: μαμά, μπορείς να πας να μαγειρέψεις στο ΕΠΙΛΟΓΕΣ; Καλώ ένα ταξί και πήγα. Αυτό έγινε τρεις μέρες. Τρεις μέρες τα χάπια δεν τα πήρα, που δεν επιτρέπεται να τα κόψεις απότομα, και ήμουν μια χαρά».
«Δεν θέλω να με βλέπουν να κλαίω, έχω αξιοπρέπεια. Δεν θέλω να με λυπούνται. Να πω στη Μαίρη Παναγάκου υπομονή; Δεν ξεπερνιέται. Θα της πω να σκέφτεται ότι εκεί που είναι το παιδί της είναι καλά» κατέληξε η κ. Στέλλα.
