Συγκλονιστική εξομολόγηση του Λευτέρη Γκιωνάκη για τη «μάχη» με τα ναρκωτικά: «Αν δεν έπινα κοκαΐνη, είχα κρίσεις πανικού»
Ελλάδα

Συγκλονιστική εξομολόγηση του Λευτέρη Γκιωνάκη για τη «μάχη» με τα ναρκωτικά: «Αν δεν έπινα κοκαΐνη, είχα κρίσεις πανικού»

Συγκλονιστική εξομολόγηση του Λευτέρη Γκιωνάκη για τη «μάχη» με τα ναρκωτικά: «Αν δεν έπινα κοκαΐνη, είχα κρίσεις πανικού»

Η απώλεια του πατέρα του, το αλκοόλ και η απεξάρτηση

Μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής από τον εγγονό του Γιάννη Γκιωνάκη, Λευτέρη. Ο γιος της Πωλίνας Γκιωνάκη που ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο και έγινε ιδιαίτερα γνωστός με τη διαφήμιση γνωστής μπύρας, όπου και πρωταγωνιστούσε μαζί με τον Αργύρη Πανταζάρα, λέγοντας την ατάκα: «Ποια Στικούδη;», μίλησε για την απώλεια του πατέρα του που τον έριξε στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά.

Μιλώντας στην εφημερίδα ΟΝ time και στη Σάσα Σταμάτη, ο Λευτέρης Γκιωνάκης αποκαλύπτει: «Είμαι έναν χρόνο καθαρός». Και εξομολογείται όλα όσα έζησε τα τελευταία χρόνια και τη δύσκολη «μάχη» που έδωσε: «Τον Μάιο του 2017 έχασα τον πατέρα μου από όγκο στο κεφάλι, ήταν άρρωστος από τον Σεπτέμβρη, ξέραμε ότι ήταν δύσκολο, αλλά πιστεύαμε ότι τελευταία στιγμή μπορεί να γίνει η ανατροπή. Έπινα αλκοόλ μέχρι τότε, αλλά ελεγχόμενα. Στη συνέχεια έφτασα στο σημείο να πίνω δύο μπουκάλια αλκοόλ την ημέρα. Μάλιστα, αν δεν είχα, έπινα οινόπνευμα ή και κολόνια. Ξεκίνησα να βγαίνω πολύ, γιατί δεν άντεχα την απώλεια. Έπινα για να ξεχάσω τον πόνο μου, όμως ήθελα κάτι πιο δυνατό.

Δεν μου έφτανε το αλκοόλ, ήθελα κάτι πιο δυνατό. Γνώρισα άτομα που έπιναν κοκαΐνη, οπότε ήταν πανεύκολο να βρω και άρχισα σιγά σιγά και εθίστηκα – και δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό. Κατέληξα λοιπόν στο σημείο μαζί με το αλκοόλ να πίνω και 3 γραμμάρια κοκαΐνη την ημέρα. Αν δεν τα έπινα, είχα κρίσεις πανικού και δεν μπορούσα να έρθω αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Θυμάμαι ότι πολλές εβδομάδες έπινα αλκοόλ και κοκαΐνη, έφτασα 55 κιλά, δεν είχα όρεξη να φάω. Τότε ήταν η περίοδος που θα ερχόταν στον κόσμο και η κόρη μας και αποφάσισα να το κόψω, είπε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε: «Μετά από ένα σημείο, αυτά σταματούν να σου παρέχουν ευχαρίστηση και γίνονται απλώς ανάγκη για να βγει η μέρα. Προσπάθησα πρώτα με γιατρούς, που μου είπαν ξεκάθαρα “αν δεν κόψεις, θα πεθάνεις”. Οι γιατροί που πήγαινα με έθισαν στο Ζanax και άλλα πράγματα, μετά δεν γινόταν να σταματήσω. Απλώς εθίστηκα στο Ζanax και περιόρισα λίγο τα άλλα. Αφού είδα ότι δεν γινόταν κάτι και έπαιζα με τον θάνατο, μπήκα εσώκλειστος στην κλινική, στη “Γαλήνη” στην Ερυθραία – έμεινα λιγότερο από μήνα. Μετά από λίγο ξανάπεσα και μετά ξαναμπήκα. Βγήκα, ξανάμπλεξα, ξαναμπήκα. Μετά πήγα σε μια άλλη κλινική -είχα πάρει και τα σκυλιά μου μαζί-, ξαναβγήκα και μετά απομονώθηκα με τη μητέρα και τη γιαγιά μου σε ένα εξοχικό που έχουμε στην Κόρινθο, όπου έκατσα τρεις μήνες και έμεινα καθαρός.

Έκοψα όχι γιατί βοηθήθηκα ουσιαστικά, αλλά γιατί εγώ το πήρα απόφαση και κατάλαβα ότι δεν θέλω να κάνω τέτοια ζωή. Όσες φορές και να μπεις μέσα, αν δεν συνειδητοποιήσεις και αποδεχτείς το πρόβλημα, δεν κόβονται. Πρέπει να κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου».

Λευτέρης Γκιωνάκης με τη μητέρα του Πωλίνα Γκιωνάκη