Καλεσμένος στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος» με τον Θοδωρή Βαμβακάρη και τον Τάκη Γιαννούτσο ήταν ο Γιώργος Αρμένης.
Ο σπουδαίος ηθοποιός διηγήθηκε στιγμές από την καλλιτεχνική και προσωπική του πορεία ενώ μίλησε και για τις εξέχουσες συνεργασίες τους με μεγαθήρια του ελληνικού θεάτρου.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Κάρολος Κουν.
«Η επαφή με τον Κουν η πρώτη ήταν για γέλια. Κατέβηκα κάτω είχα δύο χρυσά δόντια γιατί ήταν μόδα στα Γιάννενα στα χωριά.Και με κοίταγε… Μάσαγα τσίχλα και μου λέει γιατί μασάτε την τσίχλα. Μετά φόραγα ένα δαχτυλίδι στο μικρό δάχτυλο και με ρώτησε τι ήταν αυτό. Είχα και νύχι. Και με ρώτησε το νύχι γιατί το έχετε; Του είπα για να κόβω τα τσιγάρα. Μετά μου είπε θα σε πάω σε έναν γιατρό να βγάλεις, δεν θα πληρώσεις τίποτα».
Τον αγάπησα τρελά. Πώς αρνήθηκα τον πατέρα μου, αυτός με αγκάλιασε. Έψαχνα έναν πατέρα κι αυτός με αγκάλιασε, με φίλησε»
Μιλάει για τις τηλεοπτικές εμπειρίες του, αλλά και για τη σπουδαία κινηματογραφική εμφάνισή του στην ταινία «Όλα είναι Δρόμος», του Παντελή Βούλγαρη, που του χάρισε και το πρώτο βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Μίλησε για το πώς ταυτίστηκε στη συνείδηση του κοινού με τον «Μάκη Τσετσένογλου» και τον κόσμο που ακόμα τον συναντά στον δρόμο και του φωνάζει Ηλία, ρίχ΄ το».
«Δεν είχα πάει ποτέ στα μπουζούκια, γιατί δεν είχα λεφτά, φοβόμουν να μπω σε αυτά τα κέντρα. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου τα μπουζούκια. Με πήγε ο Οαντελής Βούλαρης στα μπουζούκια, σε κάποια μπουζούκια στην περιφέρει, εκεί τρόμαξα, είπα “τι γίνεται εδώ;”».
«Στο θέατρο, στο σινεμά, στην τηλεόραση μπαίνω εκεί και είμαι εκεί. Δεν φοβήθηκα που έβαλα φωτιά πάνω μου στην ταινία. Ας καώ, ας πεθάνω, ας μείνω κουτσός, ας μου καούν τα αυτιά, ας πέσουν. Όποιο ρόλο κι αν έχω κάνει, ψάχνω τον ήρωα».
Σαν άνθρωπος παραδέχτηκε πως έχει και αυτός τις στιγμές που νιώθει πως βγαίνει εκτός εαυτού και τις εκρήξεις του.
«Ξεσπάω, ουρλιάζω, βγάζω ουρλιαχτά, στο αμάξι, στο σπίτι, φωνάζω τη γυναίκα μου. Έχω εκρήξεις. Όταν θυμώνω, θυμώνω είμαι λίγο αθυροστόμος» ομολόγησε.
Σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά του χρόνια και την άσχημη σχέση που είχε με τον πατέρα του, που τους εγκατάλειψε όταν εκείνος ήταν ακόμα μικρό παιδί.
«Δεν μπορούσα να ξεστομίσω τη λέξη πατέρας, μου λέγανε είσαι μπάσταρδος. Πλαστά χαρτιά, παντρεύτηκε τη μάνα μου και εξαφανίστηκε. Πήγα τον βρήκα στα 22 μου, κοιμόταν. Του λέω είμαι ο γιος σου και μου λέει “παιδί μου θα το κρίνει ο Θεός”. Φοβήθηκε… Έπρεπε να τον δω… Το μόνο καλό που πήρα ήταν ότι είχε μία κίνηση πάρα πολύ ωραία, σαν παλιάτσος, που το χρησιμοποίησα στο θέατρο. Τον ξαναείδα κάποιες φορές, το έκανα για τη μάνα μου βασικά. Ήμουν θυμωμένος γιατί είχε μία τεράστια περιουσία – δεν ήθελα και δεν πήρα τίποτα από την περιουσία του ούτε ένα πορτοκάλι. Η μάνα μου δεν ζει αλλά πρόλαβε και με είδε στο θέατρο. Ήμουν τόσο θυμωμένος με τον πατέρα μου γιατί συνέχεια άκουγα τη λέξη”μπάσταρδος”. Αν ερχόταν να με δει στο θέατρο θα σηκωνόμουν και θα έφευγα. Έτρεχα και δούλευα σαν παιδί… Τι να συγχωρέσω; Ήταν χωροφύλακας…».
Ο Γιώργος Αρμένης αναφέρθηκε στη συνέχεια στον γιο του αλλά και τη γυναίκα του που έχει φύγει πια από τη ζωή.
«Ήμουν καλός σύζυγος και πατέρας. Τώρα που έχασα έχασα τη γυναίκα μου αφιερώθηκα στο παιδί μου Δεν την αντέχω τη μοναξιά μου. Είναι εχθρός μου. Κάνω κάτι πάω σε κάνα μπαράκι να δω αν είναι εκεί κάνα φιλαράκι. Το καλύτερο δώρο μου το έκανε η γυναίκα μου που έφερε στον κόσμο τον γιο μου».
