Η επέλαση του κορονοϊού ανάγκασε τις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο να δώσουν εντολή να μείνει ο κόσμος στο σπίτι του για μπορέσει να αναχαιτιστεί το σαρωτικό κύμα του Covid-19.
Ως αποτέλεσμα ο χρόνος που περνάμε στο σπίτι και κατ΄επέκταση στο διαδίκτυο είναι περισσότερος, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία σε διάφορους επιτήδειους να εκμεταλλευτούν τις δύσκολες καταστάσεις προς ίδιον όφελος.
Το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ) ενημερώνει πως ήδη πολλοί φορείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου προς τους χρήστες του διαδικτύου, όπως η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών (BEUC), η Ομοσπονδιακή Αστυνομία των Η.Π.Α. (FBI), Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κ.λπ.
Ειδικοί του διαδικτύου τονίζουν ότι εγκληματίες του διαδικτύου έχουν βάλει στόχο μεμονωμένους καταναλωτές, αλλά και τη βιομηχανία (μεταφορές, κατασκευή προϊόντων, ξενοδοχεία, υπηρεσίες υγείας, ασφαλιστικές κ.λπ.), χρησιμοποιώντας πληθώρα μεθόδων για να αποσπάσουν χρήματα.
Δείτε μερικά παραδείγματα ηλεκτρονικής απάτης:
Ξεκινάμε με το “ηλεκτρονικό ψάρεμα” (phishing), στο οποίο λαμβάνουμε ηλεκτρονικά μηνύματα από έμπιστους υποτίθεται αποστολείς όπως μια τράπεζα, μια γνωστή ΜΚΟ, ή ακόμα και η κυβέρνηση της χώρας μας που ζητάει να αποκαλύψουμε κάποια προσωπικά μας δεδομένα (π.χ. τραπεζικοί λογαριασμοί, κωδικοί pin, κ.λπ.).
Ένας γιατρός που ισχυρίζεται ότι διαθέτει λεπτομέρειες, για το εμβόλιο κατά του κορονοϊού, που έχει αναπτυχθεί από την Κίνα και το Ηνωμένο Βασίλειο. Όσοι ανοίξουν το συνημμένο έγγραφο θα οδηγηθούν σε μια “ψεύτικη” ιστοσελίδα, που είναι σχεδιασμένη να συλλέγει κωδικούς. Η εταιρία ασφάλειας διαδικτύου Proofpoint ανακάλυψε ότι 200.000 τέτοια e-mails είχαν σταλεί ταυτόχρονα σε πελάτες της. Η εταιρία αναφέρει ότι τα συγκεκριμένα e-mail χρησιμοποιούν το φόβο, για να πείσουν τους αποδέκτες να κάνουν “κλικ” στο συνημμένο.
Υποτιθέμενη κρατική υπηρεσία οικονομικών αποστέλλει e-mail για επιστροφή φόρου. Εάν ο αποδέκτης πατήσει το σύνδεσμο που περιέχεται στο e-mail θα οδηγηθεί, σε ψεύτικη κυβερνητική ιστοσελίδα, όπου του ζητούν να στείλει όλες τις οικονομικές και φορολογικές του πληροφορίες.
Χάκερς που υποδύονται τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμώξεων ζητούν από τους αποδέκτες να πατήσουν ένα σύνδεσμο, για να λάβουν τις τελευταίες πληροφορίες, για τον ιό. Συνήθως οι τίτλοι είναι πολύ ελκυστικοί όπως: ” Ο κορονοϊός μεταδίδεται με τον αέρα.”
Ο σύνδεσμος, όμως, οδηγεί, σε μια ψεύτικη ιστοσελίδα της Microsoft, όπου ζητείται η διεύθυνση e-mail μας και ο κωδικός πρόσβασης. Αφού τα δώσουμε, οδηγούμαστε, στην πραγματική ιστοσελίδα του Κέντρου, ώστε να πιστέψουμε ότι η προηγούμενη σελίδα ήταν αυθεντική.
E-mail ισχυρίζεται ότι έχει αποστολέα γνωστή εταιρία λογισμικού, για την ασφάλεια του υπολογιστή μας. Στο μήνυμα, η εταιρία μας ζητά να στείλουμε χρήματα, ως δωρεά, για να βοηθήσουμε την έρευνα και την ανάπτυξη του εμβολίου, για τον κορoνοϊό.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Η μοναδική προστασία ενάντια σε αυτές τις προσπάθειες είναι η κριτική σκέψη. Να σκεφτόμαστε δηλαδή πρώτα και εάν κάτι μας φαίνεται ύποπτο σε ένα e-mail να το διαγράφουμε, χωρίς να το ανοίξουμε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να ελέγχουμε το σύνδεσμο. Πριν τον ανοίξουμε, κουνάμε το ποντίκι μας, πάνω από το σύνδεσμο. Αυτή η κίνηση θα μας αποκαλύψει τη διεύθυνση του αποστολέα. Ελέγχουμε το τελευταίο τμήμα, για να ανακαλύψουμε τη χώρα προέλευσης όπως για παράδειγμα: “.gr” σημαίνει Ελλάδα, “.ru” σημαίνει Ρωσία, “.br” σημαίνει Βραζιλία.
Επίσης, τα ορθογραφικά λάθη μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε εάν μια διεύθυνση αποστολέα είναι ψεύτικη. Εάν για παράδειγμα η διεύθυνση είναι corronaviruss.com είναι προτιμότερο να διαγράψουμε το e-mail, καθώς η σωστή ορθογραφία του ιού είναι coronavirus.
Ακόμη, αποφεύγουμε να ανοίγουμε συνημμένα επειδή μπορεί να περιέχουν κακόβουλο λογισμικό και φυσικά ποτέ δεν μοιραζόμαστε οικονομικές πληροφορίες.
Χρησιμοποιούμε εργαλεία για την ασφάλειά μας. Πρέπει να εγκαταστήσουμε ένα πρόγραμμα antivirus, στη συσκευή μας και να το διατηρούμε ενημερωμένο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, επίσης, ένα εργαλείο αξιολόγησης ιστοσελίδων, που το προσφέρουν πολλές εταιρίες λογισμικού antivirus, το οποίο μας προειδοποιεί, όταν προσπαθούμε να μπούμε σε μη ασφαλείς ιστοσελίδες.
Κλειδώνουμε τον υπολογιστή μας, όταν φεύγουμε από τη θέση μας και εφόσον εργαζόμαστε, στον ίδιο χώρο με άλλους, ενώ τέλος είμαστε πάντα καχύποπτοι με e-mail που δημιουργούν την αίσθηση της επείγουσας ανάγκης, ή της παροχής εμπιστευτικών πληροφοριών ακόμα και εάν προέρχονται από γνωστούς μας.
