Ανεξίτηλα τα τραύματα στις ψυχές των συγγενών των θυμάτων αλλά και εκείνων που έσπευσαν πρώτοι να απεγκλωβίσουν επιβάτες και να ανασύρουν σορούς από τις άμορφες μάζες σιδερικών στη σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη.
Οι σκηνές που αντίκρισαν βγαλμένες από τα πιο τρομακτικά θρίλερ που δυστυχώς αυτή τη φορά δεν ήταν μυθοπλασία αλλά σκληρή πραγματικότητα.
Ο υπεύθυνος του παραρτήματος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Μαγνησίας και πρώην σιδηροδρομικός υπάλληλος, Σωτήρης Παπαμαρκάκης μίλησε στο grtimes.gr με συγκλονιστικές περιγραφές όσων έζησε κατά τη διάρκεια της επιχείρησης στα Τέμπη.
«Οι έρευνες τυπικά είχαν ολοκληρωθεί από την Πέμπτη (2/3) και ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν κι άλλοι σοροί. Όταν φτάσαμε στο σημείο, θα το χαρακτήριζα με μία μόνο φράση: “άμορφη μάζα σιδηρών”.
«Ως παλαιός σιδηροδρομικός, αντίκρισα ένα θέαμα που δεν μου άρεσε καθόλου. Ήμουν 28 χρόνια προϊστάμενος επί των αμαξοστοιχιών. Γι’ αυτής της τάξης τα δυστυχήματα δεν φτάνει να έχει γίνει μόνο ένα λάθος. Πρέπει να γίνει μία σωρεία λαθών για να συμβεί κάτι τέτοιο. Είμαστε σ’ έναν σιδηρόδρομο του παρελθόντος και όχι του μέλλοντος. Δεν είναι θέμα ενός μόνο ανθρώπου».
Η στιγμή που δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι «όταν καθαρίζαμε την πρώτη ημέρα το βαγόνι Νο3, βρήκα ένα βρεφικό κάθισμα ενός μωρού με το ρουχαλάκι του. Είμαι παππούς τριών εγγονιών… και πραγματικά ένιωσα να χάνεται ο κόσμος μου. Ευτυχώς ρώτησα μετά και έμαθα ότι το παιδάκι ήταν καλά και εύχομαι τα καλύτερα και σε αυτό και στην οικογένειά του».
Παράλληλα, είπε πως ήταν με διαφορά το χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει γίνει με διαφορά στη χώρα μας, ενώ το αμέσως προηγούμενο ήταν πριν 51 χρόνια ανάμεσα στους σταθμούς Ορφανών Καρδίτσας και Δοξαρά Λάρισας, με 21 νεκρούς και πάνω από 40 τραυματίες.
