Ο Leonardo Da Vinci, ο πιο ιδιοφυής καλλιτέχνης και επιστήμονας της ιταλικής Αναγέννησης, έχει πεθάνει πάνω από 500 χρόνια.
Η ζωή και το έργο του όμως δεν σταματούν να απασχολούν τους σύγχρονους μελετητές και ερευνητές ανά τον κόσμο.
Μια νέα μελέτη δημοσιεύτηκε από τον καθηγητή πανεπιστημίου του Kings College London, Marco Catani, σύμφωνα με την οποία ο Da Vinci είναι πιθανό ότι έπασχε από Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ/ADHD).
Μερικά από τα συμπτώματα αυτής της πάθησης που συναντάται σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, είναι: ασταθής ύπνος, έλλειψη συγκέντρωσης, αδυναμία ολοκλήρωσης ενός καθήκοντος και υπερκινητικότητα.
Ο καθηγητής Catani, o οποίος ειδικεύεται στη θεραπεία νευροαναπτυξιακών διαταραχών, όπως του αυτισμού και της ΔΕΠ-Υ, μελέτησε εκτενώς τις ιστορικές αναφορές που αφορούν το έργο και τη ζωή του ιδιοφυούς καλλιτέχνη. Σύμφωνα με αυτές λοιπόν, ο Da Vinci υπέφερε από αϋπνία, αναβλητικότητα, ενώ ήταν αεικίνητος και πηδούσε από το ένα έργο στο άλλο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ζωγράφιζε τη Mona Lisa από το 1503 έως το 1519 και δεν την ολοκλήρωσε ποτέ, πρόβλημα που αντιμετώπιζε με όλα του σχεδόν τα έργα.
Στη δημοσίευσή του στο επιστημονικό περιοδικό Brain, o Catani αναφέρεται και στα θετικά στοιχεία που έχει η συγκεκριμένη πάθηση, μερικά εκ των οποίων είναι: αυξημένη περιέργεια, δημιουργικότητα και εφευρετικότητα.
Ο καθηγητής τονίζει πως η διάσπαση προσοχής δεν είναι ενδεικτική χαμηλής ευφυΐας, το αντίθετο. Πολλοί ενήλικες φτάνουν στο γραφείο του καταρρακωμένοι από το γεγονός ότι ενώ ήταν ευφυέστατοι και είχαν εξαιρετικές προοπτικές ως παιδιά, δεν κατάφεραν να τις αξιοποιήσουν όσο θα ήθελαν.
