Καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» βρέθηκε η Ελένη Κοκκίδου και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην απώλεια των γονιών της.
Η ηθοποιός πριν από περίπου 40 ημέρες έχασε τη μητέρα της, την οποία και φρόντιζε αφού ήταν κατάκοιτη.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αναφέρθηκε στο πόσο διαφορετικές ήταν αλλά η αγάπη που είχε η μία για την άλλη ήταν αδιαμφισβήτητη.
Αναφερόμενη στην απώλεια των γονιών της, η Ελένη Κοκκίδου «λύγισε» με τα μάτια της να γεμίζουν δάκρυα.
«Όταν έφυγε ο μπαμπάς μου ένιωσα ότι μου έδωσε την σκυτάλη. Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου που έχτισε από το μηδέν τη ζωή του και τη ζωή μας. Μου έδωσε την σκυτάλη, αποδεχόμενος αυτό που είμαι και κάνω, να συνεχίσω έχοντάς μου δώσει τις ικανότητές του και πώς ζει ένας δυνατός άνθρωπος με όραμα.
Η μαμά ήταν αντίθετη από εμένα, δεν είχαμε κοινά στοιχεία με τη μητέρα μου. Ήταν μια ήσυχη, φίνα, ένα κορίτσι παρέμεινε μέχρι το τέλος. Εγώ ήμουν ένα πλάσμα έντονο, πολύ ταλαντούχο. Η μαμά δεν είχε ταλέντα στην Τέχνη. Γνωρίζοντας, όμως, καλλιτέχνες στα νιάτα της και την έβαλαν και έπαιξε στην πρώτη μεταπολεμική ταινία. Είχε την χάρη που είχε μια μπαλαρίνα. Εγώ καμία σχέση, ένας διάολος.
Είναι αλλιώς με τη μητέρα μου. Νιώθω ότι είναι πριν και μετά! Τη φρόντιζα, έχοντας αυτό το εύθραυστο πλάσμα απέναντί μου δεν θα μπορούσα να το βεβηλώσω, να του μιλήσω άσχημα. Να πω “άι στο καλό, σηκώνομαι και φεύγω”. Δεν θα της το έκανα ποτέ αυτό! Δεν επαναστάτησα σπίτι μου ποτέ. Και από όταν έφυγε ο πατέρας μου την είχα υπό την προστασία μου. Και τα τελευταία χρόνια που ήταν κατάκοιτη ήταν το κορίτσι μου, το μωρό μου.
Φυσικά και μου λείπει! Σκάνε δάκρυα επειδή την αναφέραμε. Φεύγω από την πρόβα και μέχρι να πάω στο αυτοκίνητο έχει σκάσει. Η μάνα είναι σώμα σου! Ο πατέρας είναι αυτός που σε φέρνει σε επαφή με την κοινωνία. Αυτός θα σε πάρει και θα σε οδηγήσει στον κόσμο. Η μητέρα είναι αυτή που σου δημιουργεί την ψυχή, το συναίσθημα. Είναι άλλη η απώλεια του ενός και του άλλου».
