Στις 16 Ιουλίου 1945 βγαίνει επίσημα στον «αέρα» το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.), το οποίο λειτούργησε στις εγκαταστάσεις από τις οποίες εξέπεμπε από το 1938 ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών της Υ.Ρ.Ε. και μετέπειτα της Α.Ε.Ρ.Ε. Το Ε.Ι.Ρ. οργανώνεται σε συστηματική βάση, εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα και χρησιμοποιεί νέες για την εποχή τεχνολογίες.

Στις αρχές του 1952 οι εργαζόμενοι του από 10 έχουν γίνει σχεδόν 200 και οι κάτοχοι των ραδιοφωνικών συσκευών από 36.000 το 1945 έχουν φτάσει τις 285.000. Το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας παράγει και εκπέμπει σε ετήσια βάση περίπου 40.000 ώρες προγράμματος, από έξι ραδιοθαλάμους, ενώ την ίδια εποχή το BBC παράγει τις ίδιες ώρες προγράμματος από 225 ραδιοθαλάμους. Το Αρχείο της ΕΡΤ ψηφιοποίησε και παρουσιάζει την εκπομπή:

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ – Η ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ 1945-195

Πρόκειται για το δεύτερο επεισόδιο της σειράς «Ιστορίες Ραδιοφώνου», το οποίο αναφέρεται στην περίοδο ανασυγκρότησης και άνθισης του ελληνικού ραδιοφώνου από το 1945 έως και το 1951, παρουσιάζοντας παράλληλα μαρτυρίες των ανθρώπων που εργάστηκαν στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας.

Η εκπομπή επικεντρώνεται στην ιστορία της ελληνικής ραδιοφωνίας την περίοδο μετά την Απελευθέρωση, έως και το 1951. Άνθρωποι που δούλεψαν στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, τεχνικοί, εκφωνητές, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, συνθέτες κ.ά., περιγράφουν την εμπειρία τους από την περίοδο αυτή και θυμούνται περιστατικά. Ο Γιάννης Καιροφύλας, δημοσιογράφος-Ιστορικός εξηγεί πώς άλλαξαν τα πράγματα με την Απελευθέρωση και πώς αναδιοργανώθηκε το ραδιόφωνο. Ο συνθέτης Μίμης Πλέσσας αναφέρεται σε μερικά από τα πρώτα πρόσωπα που στελέχωσαν το Ε.Ι.Ρ., ανάμεσα τους ο Βασίλης Κροντηράς, ο Μιχάλης Γιαννακάκος και ο Γιάννης Σιάσκας, αλλά και στις εκπομπές του Γιώργου Οικονομίδη, με τον οποίο συνεργάστηκε, τονίζοντας ότι: «Το μεράκι και το ιδανικό όλων μας ήταν να κάνουμε καλό ραδιόφωνο». Επίσης, ο δημοσιογράφος Χρήστος Σβολόπουλος θυμάται την πρώτη μετάδοση που έκανε από το γήπεδο του Παναθηναϊκού και ο συνθέτης Γιάννης Παπαδόπουλος μερικά από τα πιο αστεία σαρδάμ των εκφωνητών.

Παράλληλα, γίνεται λόγος για το ραδιοφωνικό σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και για την έναρξη και τη λειτουργία των τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Αμαλιάδα και στην Πάτρα. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη οργάνωση και τεχνολογική ανάπτυξη της ελληνικής ραδιοφωνίας την περίοδο αυτή, στη συστηματική έκδοση του εβδομαδιαίου Ραδιοπρογράμματος, που ξεκίνησε το 1950, όπως και στην πρώτη αυτοκινούμενη μονάδα εξωτερικών μεταδόσεων, που ήταν γνωστή ως «Μαρμάρω». Επρόκειτο για ένα γερμανικό ογκώδες OPEL BLITZ, το οποίο κατά τη διάρκεια της Κατοχής λειτουργούσε ως φωτογραφικό εργαστήριο. Κατά την αποχώρηση τους οι Γερμανοί, το 1944, το εγκατέλειψαν και το 1951 μια ομάδα τεχνικών του Ε.Ι.Ρ. το διαμόρφωσε σε συνεργείο εξωτερικών μεταδόσεων. Παρουσιάζονται τέλος, τα πρώτα ραδιοφωνικά είδωλα εκείνης της εποχής, όπως το δίδυμο «Νίνα και Νικολάκης», που είχαν εμπνευστεί οι ηθοποιοί Στέλλα Γεωργιάδη και Νίκος Ματθαίος, οι οποίοι, μέσα από τις εκπομπές τους, αγαπήθηκαν πολύ από τον κόσμο, ενώ ανέπτυξαν και έντονη κοινωνική δράση.

Στις 16 Ιουλίου 1945, με την Συντακτική Πράξη 54/1945 «Περί ιδρύσεως Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας», βγαίνει επίσημα…

Δημοσιεύτηκε από ΕΡΤ Αρχείο στις Δευτέρα 15 Ιουλίου 2024

 

Διαβάστε επίσης

Η Μαρία που έγινε Κάλλας: Παπαζήσης στη θέση του Πανταζάρα – Τι συνέβη;