Για τη φιλική σχέση που είναι με τη Ρένα Βλαχοπούλου μίλησε ο Γιώργος Κατσαρός στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην εκπομπή, Στούντιο 4.
Ο τεράστιος και επιτυχημένος μουσικοσυνθέτης μοιράστηκε ιστορίες από τα γυρίσματα των ταινιών της Ρένας Βλαχοπούλου και τα αστεία περιστατικά που βίωσε.
Με καταγωγή και οι δύο από την Κέρκυρα «κούμπωσαν» αμέσως με τη φιλία τους να είναι ιδιαίτερα ισχυρή.
«Γνωρίζομαι με τη Ρένα Βλαχοπούλου και γινόμαστε κολλητοί. Βγαίνουμε μαζί, η Ρένα ήταν υπέρ της σκορδαλιάς μονίμως. Η Ρένα είναι αυτή που βλέπουμε στις ταινίες. Δεν κόλωνε πουθενά. Όταν κάναμε την Κόμισσα της Κέρκυρας ήταν και το αποκορύφωμα της φιλίας. Όταν τελειώσαμε τα γυρίσματα είχαμε ραντεβού στον Φίνο και βλέπουμε την ταινία για να δούμε τι ακόμα θέλουμε να προσθέσουμε μουσικά. Λέει ο Φίνος ότι δεν έχουμε γράψει τραγούδι των τίτλων της αρχής. Μου λέει “πες μου μερικές λέξεις”. Δεν υπήρχε το τραγούδι και το κάναμε στο μοντάζ. Το χορευτικό είναι το πετινάρι. Γυρίστηκε εκ νέου η σκηνή και έγινε το τραγούδι αυτό που το θεωρούν παραδοσιακό ενώ δεν είναι. Το χορευτικό είναι που δείχνει και το Ποντικονήσι.
Εκείνο το καλοκαίρι χάναμε τη Ρένα γιατί πήγαινε για ψάρεμα. Δεν αργούσε ποτέ στα γυρίσματα. Είχε βρει έναν βαρκάρη κάτω από το ξενοδοχείο και του έλεγε “Θα έρθεις στις 6 να πάμε για ψάρεμα”. Την έβλεπα κάθε φορά να έρχεται με ψάρια και νόμιζα ότι τα αγόραζε. Και μου λέει ο ψαράς ότι τα ψαρεύει. Έλεγε “εδώ θα ψαρέψουμε”. Εάν δεν έπιανε ψάρια εκεί που του έλεγε, άλλαζε μέρος. Αλλά κάθε φορά έπιανε ψάρια. Και μετά ερχόταν για γύρισμα. Όταν ήρθε στην Αθήνα ψάρευε πάλι στη Βάρκιζα, είχε και εδώ ψαρά.
Η Βλαχοπούλου επειδή την έζησα πολύ στο θέατρο ήταν αυτό που της πήγαινε την ορισμένη στιγμή, αυτοσχεδίαζε και πετυχημένα. Ιδιαίτερα όταν τραγουδούσε μπλουζ. Έλεγε ότι είχε πρόταση να μη γυρίσει στην Ελλάδα και να συνεχίσει την καριέρα της στο εξωτερικό. Αλλά δεν ήθελε, ήθελε την Ελλάδα. Οι γονείς της πέθαναν με τους πρώτους βομβαρδισμούς».
Διαβάστε επίσης
Γιώργος Κατσαρός: «Φοβήθηκα μια φορά όταν μια κοπέλα που έκανε κονσομασιόν…»
