Καλεσμένος στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε ο Γρηγόρης Βαλιανάτος και μίλησε για τη ζωή του, την αναταραχή που είχε προκαλέσει τη δεκαετία του ’80 αλλά και την οικογένειά του.
«Ήταν τόσο τρομακτική η κοινωνική αναταραχή που προκάλεσε μια αρρώστια στο ότι οι άνθρωποι κάνουν πολύ σεξ. Ήταν τραβηγμένο, τρομακτική εξέλιξη. Έπρεπε να βγεις, να λες για αυτό. Τα Χριστούγεννα του ’85 βγήκα πρώτη φορά στην τηλεόραση για να εξηγήσω στον κόσμο γιατί οι ομοφυλόφιλοι κολλάνε τον κόσμο AIDS, μου ζητούσαν να απολογηθώ. Έπρεπε να εξηγήσω ότι είμαστε δύο διαφορετικά πράγματα, να μην μας ταυτίζουν. Περνούσα ωραία ως αδερφή, έκανα ωραίο σεξ, γνώριζα ωραίο κόσμο.
Δεν μου ήταν έκπληξη, είχα μελετήσει και τα ακατάλληλα που έλεγα τότε. Άλλαξαν τα πάντα και επί 40 χρόνια, είσαι ένας άνθρωπος που σε ακολουθεί αυτό το πράγμα. Τότε ήταν τρομακτικό! Είχα κάνει πρόβες την πανοπλία. Ήταν μια κουραστική δουλειά. Χρειάστηκε να πάω πολύ πέρα τον εαυτό μου για να κατοχυρώσει όλο το κραγμένο αδελφικό μου σόι. Το αρρενωπός ενοχλεί περισσότερο γιατί ένας σωρός κόσμος που κρύβεται λένε “α, μπορούν να με βρουν και εμένα”. Δεν παρίστανα κανέναν. Δεν ήταν πιο φιλικοί, ήταν έκπληξη. Πάρα πολύς κόσμος ανακουφίστηκε. Με λάτρευε ο κόσμος. Είχα την αίσθηση ότι εισέπραττα την αγάπη από τα μαγαζιά. Εγώ δεν χτύπησα δουλειές που ήξερα ότι θα μου πουν μαζέψου και από την άλλη μου είπαν ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό, το άλλο. Είναι μεγάλη ικανοποίηση όταν έλεγες τα “τέρατα”, τώρα να είναι mainstream».
«Πρόσεχα τι λέω, τι φοράω, πού είμαι, με ποιον είμαι. Τα πάντα! Το πρώτο καιρό είχα ξένους γκόμενους γιατί οι Έλληνες δεν το γνώριζαν. Δεν με έβγαζε κανείς στην τηλεόραση να μιλήσω για τους γκέι. Παίξαμε ένα σπουδαίο παιχνίδι γιατί πάνω μας πειραματίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έκανα ποτέ coming out. Η οικογένεια δεν είναι καθόλου εντάξει για αυτό αλλά το λέει διαφορετικά. “Σε αγαπάω”. Αν οι γονείς σου λένε ότι είσαι καλό παιδί και πας καλά, έχεις μια σιγουριά και ένα θάρρος. Είναι σπουδαίο προσόν για έναν άνθρωπο που μιλάει με μια γλώσσα τεράστια. Για παράδειγμα, έρχομαι με έναν Άγγλο και έμενε στο δωμάτιο των ξένων και μετά στο δικό μου. Όλοι ευγενέστατοι και μετά μου λέει η μάνα μου “Αυτό που ανταλλάσσετε είναι φλόγες, όχι βλέμματα”. Ο πατέρας μου μού είπε ότι η ζωή στην Ελλάδα είναι δύσκολη και δεν θα ήταν κακή ιδέα να μείνω στην Αγγλία. Στράβωσα τόσο πολύ! Αυτός μου έλεγε “θα πονέσεις” και εγώ έλεγα “με πονάς”».
«Η αδερφή μου είναι μια αντάρτισσα και εκεί που είναι, ήθελε να τα σπάσει όλα. Το να πάει ένας άνθρωπος να γίνει μοναχός…Έγινε 24-25 χρονών! Μια κούκλα, ένας άνθρωπος πολύ δυνατός και είπε ότι θα πάω εκεί. Στο σπίτι μας ήταν στα όρια της ξεφτίλας. Έβλεπα ότι κάνει το δικό της. Της είπα “μπράβο”. Και χίπισσα να γινόταν στα Μάταλα, πάλι μπράβο θα της έλεγα. Ήταν μια άρνηση, “φεύγω, δεν σας πάω”. Έχουμε επαφές, προσεύχεται για μένα. Ό,τι θεωρεί καλό!».
Διαβάστε επίσης
Γρηγόρης Βαλλιανάτος: «Θα περάσει καιρός για να κάνουμε σωστή κριτική στον Στέφανο Κασσελάκη»
