Καλεσμένη στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε η Ηρώ Λεχουρίτη και μιλά για την απόφασή της να αποκτήσει παιδί και να το μεγαλώσει μόνη της αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο γιος της στο σχολείο.
«Ο Γιώργος με τοποθέτησε απέναντι στη ζωή. Βρέθηκα απέναντι στη ζωή και τον εαυτό μου και λέω “τι θες να βλέπει;” και έτσι έκανα τις επιλογές μου. Σωστές ή λάθος δεν ξέρω. Κάποια πράγματα τα άλλαξα στη ζωή μου. Έγινε επιλεκτική στους ανθρώπους που έχω γύρω μου, πρόσεχα τις σχέσεις μου και η καθημερινότητά μου γενικά. Όταν κάνεις ένα παιδί δεν ελέγχεις εσύ το κλειδί που μπαίνει στην πόρτα αλλά εκείνον.
Κουραζόμουν πολύ τα πρώτα χρόνια. Όταν μεγαλώνεις μόνος σου ένα παιδί ήταν μια διαδικασία επίπονη και δύσκολη. Εγώ το έκανα πριν από 20 χρόνια, είχα κοινωνικούς φραγμούς. Όχι από τον κόσμο αλλά από τις διαδικασίες. Ακολουθούσα τους κανόνες και έλεγα “δεν πειράζει, θα περάσει κι αυτό”. Αυτό που αντιμετώπισα εγώ με το διαβατήριο του Γιώργου και έπρεπε να το κάνω ξανά, ήταν κάτι που έμαθαν και οι άνθρωποι εκεί. Ότι δεν υπάρχει λόγος καχυποψίας για έναν άνθρωπο που είναι μόνος γονιός. Μου ζήτησαν μάρτυρες! Αντιλαμβάνομαι τις δικλείδες ασφαλείας αλλά καμιά φορά είναι και ο τρόπος.
Οι κοινωνίες χρειάζονται χρόνο αλλά πιστεύω και στην παιδεία. Όσο μεγαλώνω θεωρώ ότι είναι όλα θέμα παιδείας. Είτε έρχεται από την τηλεόραση, από το σχολείο, από τον κοινωνικό περίγυρο. Θα το πω για πρώτη φορά. Χρειάστηκε να τον προστατέψω από δασκάλους του. Χρειάστηκε στην πρώτη δημοτικού να τον προστατέψω από την ίδια του τη δασκάλα που για κάποιο λόγο δεν συμπαθούσε τον Γιώργο. Έφτασα μέχρι την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν υπήρχε κανένας λόγος! Πρέπει να αποδεχτούμε ότι σε κάθε χώρο υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες. Ο Γιώργος πέρασε δύσκολα, γυρνούσε κάθε μεσημέρι σπίτι με κλάματα. Το λύσαμε αλλά δεν έπαυε να έχει δημιουργηθεί ένα αρνητικό προηγούμενο.
Δεν είχα δεύτερες σκέψεις. Ήμουν θετική σε αυτό, ήθελα να έχω τρία παιδιά. Αλλά όταν έκανα το ένα συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο ήταν. Ήθελα να τον μεγαλώσω εγώ, όχι κάποιος άλλος. Η δουλειά μας είναι πολύ απαιτητική. Στην αλληλεπίδραση με το παιδί σου είσαι μόνος σου, πας με το ένστικτο και την ψυχή που μεταφέρεις εσύ».
