Η σπουδαία Ξένια Καλογεροπούλου ήταν καλεσμένη στο Στούντιο 4 και οι ιστορίες από τη ζωή και την πορεία της στο θέατρο και τον κινηματογράφο ήταν αμέτρητες.
«Υπάρχουν πολλές ώρες μέσα στην ημέρα που σκέφτομαι και θυμάμαι τα παλιά» είπε με αφορμή το βιβλίο της «Πριν τα ξεχάσω».
«Μέσα στο σκοτάδι μου περνάω πολλές ώρες να θυμάμαι και ξεπροβάλλουν και πράγματα που τα έχεις ξεχάσει» είπε καθώς αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που της στερεί την καλή όραση.
Η ζωή με τον Γιάννη Φέρτη και οι ελληνικές ταινίες
Η ηθοποιός διηγήθηκε την ιστορία του πώς μπήκε στον ελληνικό κινηματογράφο, μοιράστηκε αναμνήσεις από την πρώτη της ταινία ενώ αναφέρθηκε στον γάμο της με τον εξίσου σπουδαίο και συμπρωταγωνιστή της, Γιάννη Φέρτη.
«Περνούσα από του Ζόναρς και καθόταν ο Μάνος Χατζηδάκις και μου είπε “θέλεις να παίξεις στο σινεμά;”. Και με σύστησε. Και έπαιξα. Κάναμε το πρώτο γύρισμα στα Κιούρκα. Τότε ήταν ένα χωριό, δεν είχε νερό, ηλεκτρικό. Ήταν νόστιμο το σενάριο και ο Σακελλάριος είχε πολύ κέφι και περάσαμε πάρα πολύ καλά» είπε για την «Κυρά μας τη μαμή» την πρώτη ελληνική ταινία όπου έπαιξε.
«Έκανα πολλές ταινίες, καλές κακές. Ήταν όλα πολύ πρόχειρα και πολύ βιαστικά. Με τον Σακελλάριο όχι. Άλλες ταινίες μου φέρνουν φρικτή ανάμνηση ειδικά κάτι δραματικές που έπρεπε να λέω και κάτι λόγια που τα θεωρούσα γελοία. Το έκανα όμως γιατί είχαμε ανάγκη, κάναμε και παιδί με τον Γιάννη Φέρτη. Τις κάναμε για να πληρώσουμε τα χρέη στο θέατρο. Ήμασταν και λίγο ψώνια, να κάνουμε μια δουλειά όπως τη φανταζόμασταν που δεν ήταν εμπορική και χάναμε λεφτά στο θέατρο πολύ συχνά».
«Γνωριστήκαμε παίζοντας σε μια ταινία και από εκεί γίναμε αχώριστοι και στο σπίτι και στην σκηνή. Ως ζευγάρι γίναμε θιασάρχες. Ήταν ο Τίτος Φαρμάκης που είχε την ιδέα να φτιάξουμε το σχήμα. Με αυτόν ξεκινήσαμε. Στην αρχή δεν καταλαβαίναμε και τη σημασία του πράγματος.
Δεν είναι περίπλοκη η κοινή ζωή με έναν πρωταγωνιστή. Ήταν ωραίο, τα κουβεντιάζαμε, είχαμε κοινές εμπειρίες, χαρές, στεναχώριες.
Ανεβάσαμε μια παραμονή Χριστουγέννων το έργο Αφροδίτη και ντέτεκτιβ, πήγε πολύ καλά η πρεμιέρα, είχε θριαμβευτικές κριτικές και μετά δεν πάτησε άνθρωπος και καταχρεωθήκαμε. Ήμασταν συχνά χρεωμένοι.
Όταν είχαμε λεφτά περνάγαμε καλά. Όταν δεν είχαμε, μπορεί να πηγαίναμε να τρώμε βερεσέ ή να ψωνίζουμε βερεσέ. Αυτό που μας έλιωνε ήταν τα βρακάκια και τα σώβρακα. Μόλις κάναμε μια επιτυχία αγοράζαμε καινούργια.
Εκείνο το βράδυ που ανεβάσαμε την παράσταση είχαμε ξεμείνει από λεφτά και θέλαμε να πάρουμε τσιγάρα. Δεν έφταναν τα λεφτά και για τους δύο. Καπνίζαμε διαφορετικά. Κάναμε την παράσταση και έλεγα “ας είχα ένα τσιγαράκι”. Μου χτυπάνε στο καμαρίνι και ήρθαν από την Κεράνης και μου φέρανε δυο κούτες από τη μάρκα μας.
Ζήσαμε πολλά με τον Γιάννη, και καλά και κακά, και θριάμβους και αποτυχίες αυτά τα 1ο χρόνια που ήμασταν μαζί.
Αρκετά χρόνια αφότου είχαμε χωρίσει ανέβασα ένα έργο που είχε έναν ρόλο για τον Γιάννη και ήρθε και ο κόσμος χαιρόταν που μας έβλεπε» είπε χαρακτηριστικά.
Όσο για το πώς χώρισαν: «Μετά από πολλά χρόνια ο Γιάννης μου είπε ότι ερωτεύτηκε την Τσανακλίδου και χωρίσαμε. Του είπα εντάξει και χωρίσαμε. Ε, βέβαια πονάει. Ο Γιάννης μάλιστα μου είχε πει ότι “θα με βόλευε να πάω να ζήσω με την Τάνια και άμα βαρεθώ να γυρίσω σε σένα”. Ε, δεν γινόταν!».
