Γιώργος Χρυσοστόμου: «Παλεύω συνεχώς με τους δαίμονές μου. Κάποιοι εθελοτυφλούν. Εγώ βούτηξα, δεν αντιστέκομαι. Παίζουμε τένις»
Late night shows

Γιώργος Χρυσοστόμου: «Παλεύω συνεχώς με τους δαίμονές μου. Κάποιοι εθελοτυφλούν. Εγώ βούτηξα, δεν αντιστέκομαι. Παίζουμε τένις»

Γιώργος Χρυσοστόμου: «Παλεύω συνεχώς με τους δαίμονές μου. Κάποιοι εθελοτυφλούν. Εγώ βούτηξα, δεν αντιστέκομαι. Παίζουμε τένις»

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή The 2Night Show και αναφέρθηκε στην εσωτερική μάχη που δίνει με τον εαυτό του και την απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική.

Ο ηθοποιός πήρε το βραβείο Χορν, κάτι που του άλλαξε τη ζωή. Όπως αποκάλυψε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας του αντιστέκεται στο ρόλο του «ωραίου» άντρα προκειμένου να κάνει ρόλους που τον εξιτάρουν περισσότερο.

«Είναι μια μάχη που έχω αποδεχτεί πώς θα υπάρχει και εγώ πρέπει να είμαι πιο δυνατός. Κουράστηκα να λέω “γιατί υπάρχει αυτός ο δαίμονας;”. Μου κάνουν ένα κύκλο και μπορείς να το δεις παντού. Αν το μεταβολήσω σωστά και αν το χρησιμοποιήσω σωστά, να βρω φως μέσα από αυτό. Κάποιοι εθελοτυφλούν, εγώ βούτηξα, δεν αντιστέκομαι, παίζουμε τένις. Δεν είχα και ταμπού αλλά εγώ μπορώ να βοηθήσω και κάποιον που θέλει να ζητήσει βοήθεια. Πολλές φορές ήμουν παραπάνω ταπεινός από όσο θα έπρεπε. Ο αντιστάρ είναι επίσης σταρ».

«Πήγαν όλα όπως έπρεπε, όχι μόνο καλά. Εκ των υστέρων καταλαβαίνεις πώς όσα έγιναν, έγιναν σοφά. Στο στρατό πήγα 6 μήνες λόγω του ότι ήμουν παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Πήγα στη Ρόδο. Ήμουν 15 λεπτά από το σπίτι μου αλλά δεν μπορούσα να πηγαίνω. Έβγαινα κάθε 42 μέρες. Μετά βρήκα έναν τρόπο, έγινα ταχυδρόμος του τάγματος και πήγαινα μία βόλτα από το σπίτι».

«Δεν υπήρξα ποτέ το “καμάκι” της Ρόδου. Δεν κόλλησα καθόλου με την όλη φάση, ούτε η παρέα μου το είχε. Δεν εκμεταλλεύτηκα την εξωτερική μου εμφάνιση και δεν πήγαινα για τσάρκα. Όσο οι άλλοι κοιτούσαν τον τουρισμό, εμένα η ζωή μου ήταν στη “μυρωδιά” του θεάτρου. Στο σχολείο ήμουν λίγο ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Δεν ψηφίστηκα ποτέ πρόεδρος του 15μελους και αυτό με πλήγωσε. Αλλά στο θέατρο ένιωθα πολύ μάγκας».

«Δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω και κράτησε μία δεκαετία του να είμαι ζορισμένος οικονομικά. Μου ήρθαν κάποια λεφτά και δεν τα διαχειρίστηκα σωστά. Τώρα είναι όλα πληρωμένα, δεν χρωστάω σε άνθρωπο ή τράπεζα. Είμαστε η γενιά που τότε λέγανε να πάρουμε δάνειο αλλά η τράπεζα ήξερε τι θα γίνει 25 χρόνια μετά. Δεν μπήκα στην παγίδα του δανείου και βλέπω κόσμο να τρέχει. Εγώ ήθελα να κάνω δουλειές που μου αρέσουν. Χρηματιστήριο δεν έχω παίξει ποτέ αλλά είχα καλή διαίσθηση και ήμουν σίγουρος πώς κάποιο λάκκο θα είχε».