Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είχε καλεσμένο στον Κώστα Φιλίππογλου και μεταξύ άλλων η συζήτησή τους οδήγησε σε μία ωραία εξομολόγηση του παρουσιαστή.
Ο παρουσιαστής εξομολογήθηκε: «Δεν θα ήθελα να γυρίσω πουθενά στο παρελθόν γιατί είναι αυτή η ζωή τόσο ωραία με την αρχή και το τέλος της.
Ζήσε ωραία τα χρόνια που μπορείς, μην πειράξεις κανέναν, αγάπα τους ανθρώπους, αν γίνεται να δώσεις αγάπη και να φύγει η ψυχή σου ήρεμη.
Δηλαδή αν με ρωτήσεις, χωρίς να θέλω να πω ότι είμαι και σοφός, αλλά νιώθω τι κατάλαβα από αυτή την ζωή».
Και συνέχισε: «Υπήρχε και ένα πολύ ωραίο ρητό που το έλεγε ο πατέρας μου. Μου επιτρέπεις να τον πάρω ένα τηλέφωνο; Θα τον πάρω! Δώσε μου ένα δευτερόλεπτο να τον πάρω, να μου πει αυτό το στιχάκι και να το ακούσεις όπως μου το έλεγε πάντα.
Έλα μπαμπά, είμαστε στον αέρα της εκπομπής και έχω έναν πάρα πολύ ωραίο κύριο ηθοποιό, τον Κώστα Φιλίππογλου καλεσμένο και μιλάμε για τον χρόνο.
Σε πήρα να μου πεις εκείνο το ποίημα που μου λες».
Και ο πατέρας του δεν θα μπορούσε να μην του πει το ποίημα που του ζήτησε.
«Ήταν για τον χρόνο, οχτάστιχο και θυμάμαι να σου πω μόνο τους τέσσερις τελευταίους. Σ’ αυτή την παμφάγο, την όλη πορεία, τι τάχα μας μένει θαρρώ μ’ απορία.
Μονάχα το τώρα μας μένει θαρρώ, το μόνο σημείο σχεδόν σταθερό. Σ’ αυτή τη νησίδα λοιπόν ας σταθούμε και κάθε καλό της καρπό ας γευτούμε.
Στιγμή ευτυχίας ας μην πάει χαμένη, γιατί έξω απ’ το τώρα ποιος ζει ποιος πεθαίνει».
