Η Μαρία Ιωαννίδου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή After Dark και αναφέρθηκε στον πόλεμο που έχει δεχτεί από συναδέλφους της, στον Φρέντι Γερμανό και τις δύσκολες στιγμές που έχει βιώσει.
«Γενικώς βοηθάει ο χαρακτήρας μου να είμαι καλά, είμαι αγωνίστρια, πολεμάω για όλα και δεν έχω περάσει και λίγα στη ζωή μου. Είμαι ιστορικό πρόσωπο. Η αλήθεια είναι πώς καμιά φορά τρομάζω με το θέμα της ηλικίας. Αλλά επειδή είμαι και φιλάρεσκο άτομο και κάποια πράγματα με χαλάνε, τρομάζω. Να σήμερα ήθελα να έρθω και να έχω κάνει μπότοξ.
Η “Άνω τελεία” είναι το δεύτερο βιβλίο. Το σημαντικότερο είναι ότι μου πρότεινε ο εκδοτικός οίκος να βγάλω και τρίτο. Δεν είμαι κατσόγρια ακόμα, θα δίνω. Το επόμενο θα είναι μυθιστόρημα αλλά με αλήθεια. Έχω ένα πρόσωπο που έχω γνωρίσει και θα διηγηθώ τη ζωή του γιατί περνούσε δύσκολα γιατί ήταν μπάι. Το “Άνω Τελεία” θα γίνει σήριαλ από τηλεοπτικό πρόσωπο που γράφει σενάρια. Ξεκινάει από τότε που γεννήθηκα οπότε μικρή μπορούν να με κάνουν. Την 50αρα μπορώ να την κάνω εγώ. Πρέπει να βρουν κάτι που είναι κοντά σε εμένα.
Νομίζω, εκτός από τη Ζωζώ Σαπουντζάκη, έχω τα περισσότερα χρόνια στον χώρο. Τα χρόνια μου τα κρίνω γιατί ντρέπομαι αλλά είμαι πάνω από 60, άρα είμαι πάνω από 50 χρόνια στον κόσμο και με βαραίνει. Οι συνάδελφοι δεν με λατρεύουν ούτε καν οι μισοί. Σκληρή ράτσα οι καλλιτέχνες. Μέχρι τελευταία για ένα σόου μου έριξαν καρφί. Μου έκαναν πρόταση και την πήραν πίσω γιατί κάποιος είπε “δεν τη θέλω”. Κάποιον υποψιάζομαι, με υποψίασαν και κάποιοι αλλά δεν θέλω να πω», ανέφερε αρχικά.
Για το πώς έχασε την περιουσία της, είπε: «Η πρώτη μου μελαγχολία ήταν όταν έχασα την περιουσία μου. Έγινε από έναν άνθρωπο που μπήκε στη ζωή μου, μια δήθεν φίλη που ήταν φονιάς, πολύ επικίνδυνο άτομο. Την εμπιστεύτηκα, την κοιμόταν σπίτι μου, της χάρισα σχεδόν τη σχολή μου. Ξαφνικά θέλησε να γίνει Ιωαννίδου, κάτι ψυχωτικό. Ήθελε να μπει στο σώμα μου, να βάζει φωτογραφίες της στη σχολή, να μην πληρώνει τίποτα. Μου ήρθε ένας λογαριασμός εκατομμυρίων και πλήρωσα τα πάντα και πληρώνω ακόμα για να μην μπω φυλακή. Έχει μείνει λίγη τσιχλόφουσκα στο στόμα μου και στο μυαλό μου και είμαι αγαθιάρα. Εφτά χρόνια ζούσα δύο οικογένειες, τη δική της και της μαμάς της».
Μιλώντας για τον Φρέντυ Γερμανό δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Δεν υπάρχει! Μου λείπει πολύ ρε γαμώτο, έχασα τη φτερούγα μου. Δεν πετάω πια, σέρνομαι. Και εάν τον είχα δεν θα έχανα τα λεφτά μου, θα με κατεύθυνε. Ήταν τα πάντα, η κουλτούρα μου. Και χιούμορ, γέλιο, χαρά και με λάτρευε. Γερμανός δεν θα υπάρξει. Βοηθούσε την Ελλάδα ο Φρέντυ, είχε βρει λύσεις. Μου έλεγε ότι ήμουν ο κόσμος του. Είχαμε και μια διαφορά ηλικίας, 18 ετών τον γνώρισα. Ελπίζω να με περιμένει γιατί τότε που τον είχα χάσει, διάβαζα αρκετή παραψυχολογία. Τότε είχα πει ότι κουνιόταν ο καναπές και ένιωθα τον Φρέντυ δίπλα μου και αρκετοί έλεγαν ότι το είχα χάσει. Όταν τον σκεφτόμουν νοσηρά, τον έβλεπα κάθε μέρα σπίτι μου και μου έλεγα πράγματα. Τα τελευταία χρόνια που δεν τον σκέφτομαι δεν έρχεται πια στον ύπνο μου».
Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει φτιάξει μια νέα ζωή με τον Δημήτρη, όπου είναι μαζί την τελευταία δεκαετία και μένουν και μαζί. Παρότι τον αγνοούσα και εκείνος τον κυνηγούσε, κατάλαβε πώς έπρεπε να του δώσει μια ευκαιρία γιατί την άξιζε.
