Ο Σόλων Τσούνης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή The 2Night Show και μιλά για την επιλογή του να ασχοληθεί με την υποκριτική αλλά και το καταφύγιό του, τη ζωγραφική.
«Πέρασα για ιχθυοκαλλιέργεια στο Μεσολόγγι και δεν πήγα ποτέ. Και εγώ και οι δικοί μου ήξεραν ότι θα ασχοληθώ με κάτι καλλιτεχνικό. Θα έγινα Πανελλήνιες για γραφίστας ή φωτογράφος, έγραψα 19 στα σχέδια, είμαι ζωγράφος και αυτοδίδακτος. Έγραψα στην έκθεση 14 και στα μαθηματικά 3 και πέρασα στη σχολή και δεν πήγα γιατί δεν θα ήμουν χαρούμενος. Η μισή μας ζωή είναι η δουλειά μας και πρέπει να κάνουμε κάτι που αγαπάμε.
Τις δουλειές μου δεν τις επικοινωνώ πολύ γιατί θεωρώ τη ζωγραφική πρέπει να τη δεις από κοντά. Αυτά που ζωγραφίζω είναι λίγο πιο “σκοτεινά”. Υπάρχουν συλλέκτες που ενδιαφέρονται για τα έργα μου, είναι ειδικά έργα! Το θέμα μου πάντα είναι ανθρωποκεντρικό. Η τελευταία σειρά έργων είναι με μολύβι, εντελώς ρεαλιστικά αλλά το αποτέλεσμα είναι σουρεαλιστικό.
Έφτιαξα τη μαμά μου που έχει ένα βλέμμα που δεν ξέρεις αν είναι χαρούμενο ή στεναχωρημένο. Η στιγμή που την φωτογράφισα και μετά τη ζωγράφισα, ήταν αφού χάσαμε τον μπαμπά. Υπήρχε μια θλίψη και το κάτω μέρος είναι σαν να χαμογελάει. Το σουρεαλιστικό είναι ότι την έχω κάνει σαν ροκ σταρ. Της έχω βάλει ένα τατουάζ που είναι ο πατέρας μου και γράφει “Δικός σου για πάντα”.
Όταν ήρθα στην Αθήνα πήγα στην Καλών Τεχνών και έδωσα εξετάσεις. Δεν πέρασα για λίγο και επειδή ήμουν αντιδραστικό παιδί με ενοχλούσε ο τρόπος που γινόντουσαν οι εξετάσεις. Τότε περνούσαν συγκεκριμένα άτομα που πήγαιναν σε συγκεκριμένες σχολές. Στο διάλειμμά μου έκανα βόλτες και ήταν όλα τα έργα ήταν ίδια, ακόμα και στο χρώμα. Μετά έμαθα ότι το σύστημα για να περάσεις είναι κάπως έτσι!».
Για το πώς του μπήκε το μικρόβιο για την υποκριτική εξομολογήθηκε πώς είχε πάει σαν φωτογράφος σε μια θεατρική παράσταση και μαγεύτηκε. Από τις πρόβες μέχρι το τελικό αποτέλεσμα ήταν σαν ένα έργο τέχνης και εκεί συνειδητοποίησε πώς αυτού του είδους Τέχνη, περιέχει τα πάντα.
«Ήθελα να μετρηθώ με κάτι που είναι εντελώς αντίθετο από εμένα. Είναι δύσκολο γιατί όλους τους ρόλους πρέπει να τους αγαπήσεις. Πρέπει να βρω δικαιολογία και να αγαπήσω τον ρόλο που κάνω φέτος. Είναι τελείως αντίθετος από εμένα. Ο Νίκος Ασλανίδης τώρα στους “Παγιδευμένους” είναι λαμόγιο και πρέπει να βρω λόγους να τον δικαιολογήσω, να τον πιστέψω και να τον πιστέψουν και οι τηλεθεατές. Είναι ψυχοφθόρο αλλά είναι και προσωπική επιτυχία αν τα καταφέρεις. Παλεύεις και με τον εγωισμό σου. Είχα συνηθίσει να με αγαπάνε στον δρόμο, αλλά στο Twitter “κράζουν”. Είναι παράξενο όταν έχεις συνηθίσει να σε αγαπάνε ενώ φέτος σου λένε ότι αυτό που κάνεις είναι κακό.
Είναι μια πολύ ωραία συνθήκη και είμαι τυχερός που συμμετέχω σε αυτή τη δουλειά, είμαστε πολύ αγαπημένοι μεταξύ μας. Διαβάζω σχόλια που θέλουν να περάσουν προς τα έξω ότι κάτι δεν πάει καλά. Μάλλον η απάντηση είναι ότι κάποιος φοβάται κάτι. Νομίζω ότι θα πάει σε δεύτερη σεζόν αλλά δεν έχουμε πάρει ακόμη το πράσινο φως.
Δεν νομίζω ότι χάσαμε κόσμο. Αποκτήσαμε φανατικούς θεατές από την αρχή που μας περίμεναν (μετά το τέλος του Μουντιάλ)».
