Καλεσμένη στην εκπομπή Στούντιο 4 ήταν η Λυδία Κονιόρδου.
Η εμβληματική ηθοποιός έχει διαγράψει πολλά και χρυσά χιλιόμετρα στο θέατρο. Έχει αναβιώσει τους πιο σπουδαίους ρόλους της ελληνικής και διεθνούς δραματουργίας και έχει ξεχωρίσει για την αυθεντικότητα που αποδίδει στην ερμηνεία της.
Με αφορμή τον «πάταγο» που έκανε η κινηματογραφική μεταφορά της «Φόνισσας» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντου η ίδια θυμήθηκε τη δύσκολη περίοδο που έζησε υποδυόμενη τη Φραγκογιαννού.
«Επί τρία χρόνια δεν έζησα»
«Όταν παίζαμε τη Φόνισσα, το έργο αυτό ήταν τόσο ακραίο, τόσο άγριο. Κάθε βράδυ έκανα τον σταυρό μου κι έλεγα “απελθέτω απ’ εμού το πικρό ποτήριον”. Παρ’ όλο που λάτρευα τον ρόλο, λάτρευα τον Παπαδιαμάντη, ήταν τέτοια η δοκιμασία κάθε βράδυ».
«Επί τρία χρόνια δεν έζησα για να παίξω αυτόν τον ρόλο. Δεν έζησα».
«Παίζαμε, γυρνούσα σπίτι 12-1 και κοιμόμουν στις 5 το πρωί, γιατί δεν μ’ έπαιρνε ο ύπνος. Δεν μπορούσα από τους δαιμόνους που έβλεπα κάθε βράδυ που αναμετριόμουν. Έλεγα “ας βάλει ο Θεός το χέρι του να γυρίσω πίσω κάθε βράδυ”».
«Ήταν άγριο πράγμα, πολύ άγριο πράγμα, πολύ ακραίο και απόλυτο. Νομίζω ότι δεν έχω ξανακάνει κάτι τόσο απόλυτο και τόσο ακραίο. Επειδή εγώ δεν είμαι ο άνθρωπος που θα βγει και θα πιει, δεν μπορούσα τα βράδια να κοιμηθώ».
Διαβάστε επίσης
Λυδία Κονιόρδου: «Με τιμώρησε. Μου το κάρφωσε στην πλάτη με παραμάνα, διαπόμπευση»
