Μαρίζα Κωχ: «Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, είχα χρέος να γίνω κάτι αγαπητό»
Τηλεόραση

Μαρίζα Κωχ: «Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, είχα χρέος να γίνω κάτι αγαπητό»

Μαρίζα Κωχ: «Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, είχα χρέος να γίνω κάτι αγαπητό»

Η ζωή της σπουδαίας ερμηνεύτριας κρύβει μεγάλο πόνο

Η Μαρίζα Κωχ ήταν καλεσμένη στο Στούντιο 4 και διηγήθηκε ένα μέρος της πολυτάραχης ζωής της όπως την περιγράφει και στο βιβλίο της, το οποίο έγραψε διότι όπως είπε δεν ήθελε η ζωή της να είναι «ράδιο αρβύλα».

Η μεγάλη ερμηνεύτρια είναι απόγονος Γερμανού αξιωματικού του Ναυτικού – εξού και το επίθετο Κωχ-  και μιας Σαντορινιάς.

«Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, αλλά όσα μάθαμε από τη μητέρα μου για τον πατέρα μου ήταν τόσο όμορφα και συγκινητικά που θέλησα να έχω σε ό,τι κάνω στη ζωή μου το όνομά του. Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν όλα νωπά στη σκέψη των ανθρώπων.  Οπότε εγώ είχα ένα χρέος παραπάνω, να γίνω κάτι αγαπητό» είπε χαρακτηριστικά.

Η ερμηνεύτρια εξήγησε πώς συναντήθηκαν η μητέρα και ο πατέρας τους και πώς ο έρωτάς τους είχε ολέθριο τέλος αφού ο πατέρας της εκτελέστηκε.

«Η μητέρα μου ήρθε να χειρουργηθεί στην Αθήνα και μια φίλη της την πήγε να βγάλουν φωτογραφίες. Τις έβγαλαν αλλά εκείνες τις μέρες ο πατέρας μου -αξιωματικός του γερμανικού Ναυτικού- είχε εγκατασταθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος. Είδε μια πανέμορφη κοπέλα και διέταξε και του έδωσε ο φωτογράφος τις φωτογραφίες και του είπε να τον ειδοποιήσει όταν πάει να τις πάρει.

Όταν εμφανίστηκε η μητέρα μου πήγε να του τις αρπάξει.

Την καθίζει στο παγκάκι. Καθώς ήταν παπαδοπούλα και ήξερε τη γλώσσα του Ευαγγελίου, άρχισε να καταλαβαίνει τι της έλεγε, της μιλούσε αρχαία Ελληνικά. Της έδωσε νέο ραντεβού. Παρότι ήταν νευριασμένη και φοβισμένη, παρακαλούσε να της δώσει νέο ραντεβού.

Της εξήγησε ότι αυτό που έχει στον λαιμό της, μια βελούδινη κορδέλα, ήταν επικίνδυνο».

«Ξέρω ότι ο πατέρας μου με αγκάλιασε, ήμουν 10 μηνών όταν τον εκτέλεσαν οι Γερμανοί. Την ημέρα της οπισθοχώρησης, βρέθηκαν εκτελεσμένοι άνθρωποι στα κρατητήρια. Η μητέρα μου φόρεσε για πάντα μαύρα», ανέφερε για το τραγικό τέλος του.

Μάλιστα με τον Νίκο Κούνδουρο τη συνδέει κάτι πολύ ιδιαίτερο, καθώς στη μεγάλη συναυλία μετά την πτώση της Χούντας, κουβέντα στην κουβέντα ο σκηνοθέτης την επέπληξε διότι θεώρησε ψευδώνυμο το επίθετό της.

Όταν του εξήγησε ποια είναι και από πού έλκει το επίθετό της, εκείνος της αποκάλυψε ότι ως επονίτης βρέθηκε την ημέρα της οπισθοχώρησης στα εγκαταλελειμμένα κρατητήρια των Γερμανών όπου εκτελέστηκε ο πατέρας της.