Τη δημοφιλή συγγραφέα Αλκυόνη Παπαδάκη συνάντησε η Κατερίνα Καινούργιου.
«Αισθάνομαι λογοτέχνισσα» είπε και δήλωσε πως δεν της αρέσει να την αποκαλούν συγγραφέα.
Οι γυναίκες την έχουν λατρέψει μέσα από τις σελίδες της αλλά και άνδρες ανήκουν στο αναγνωστικό της κοινό.
«Ζούμε σε μια καταχνιά, δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε τον φίλο μας» σχολίασε αναφορικά με την πανδημία.
Τα παιδικά της χρόνια ήταν πολύ δύσκολα.
«Ήταν πολύ δύσκολα. Στο σπίτι μας δεν υπήρχε φτώχεια, ήταν αστικό σπίτι αλλά υπήρχε πόνος και πένθος. Δεν είχα χώρο σαν παιδί, ήμουν ένα παιδί που κοίταζε να βρει μία φωλιά. Η μαμά μου είχε αρρωστήσει, είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Η γιαγιά μου κρατούσε το σπίτι αλλά δεν ήταν τρυφερή».
Αρχικά είχε βλέψεις για τη δημοσιογραφία αλλά αργότερα στράφηκε στη λογοτεχνία.
«Μετά τη γαλλική σχολή ήθελα να γίνω δημοσιογράφος και άρχισα και δούλευα στις εφημερίδες. Δυστυχώς, μετά ήρθε η δικτατορία και τα γκρέμισε όλα. Μετά, στη μεταπολίτευση έκανα οικογένεια και ασχολήθηκα με τη λογοτεχνία».
Ένα ρεπορτάζ που έκανε σε βρεφοκομείο ήταν σταθμός για εκείνη καθώς έτσι πήρε την απόφαση να υιοθετήσει ένα παιδί.
«Ήθελα να μεγαλώσω ένα παιδί του κόσμου, δεν είναι ανάγκη να βγει από μέσα μου» είπε.