Τον Γιάννη Ζουγανέλη ξενάγησαν στις Σπέτσες ο Γιάννης Τσιμιτσέλης και το Fishy
Οι δυο τους, επισκέφτηκαν το νησί του Αργοσαρωνικού, ψάρεψαν, έφαγαν και μίλησαν για όλα.
«Ήμουν υποψήφιος για Grammy. Ήταν μια ωραία εμπειρία γιατί αυτό μου επέτρεψε να επικοινωνώ την ελληνική κουλτούρα μέσα από τη μουσική, και μάλιστα στοχευμένα στην αρχαιοελληνική σκέψη, σε όλο τον κόσμο» είπε για ένα από τα κατόρθωματά του στη μουσική που λίγοι γνωρίζουν.
Στη συνέχεια ο αγαπημένος καλλιτέχνης αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια και τη σχέση του με τους γονείς του.
«Η μαμά μου έχει καταγωγή από τη Νάξο και ο μπαμπάς από τη Μύκονο. Τη Μύκονο η αλήθεια είναι ότι τη βίωσα πιο πολύ, γιατί ο πατέρας μου ήταν ένας εξαιρετικός τεχνίτης της οικοδομής. Παρότι αναλφάβητος και κουφός, είχε έναν δικό του κώδικα να χειρίζεται τις εργασίες της οικοδομής. Η Μύκονος ήταν ένα έναυσμα για μένα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου, γιατί εκεί γνώρισα πολύ μεγάλες προσωπικότητες, είδα τη μεγαλοσύνη και ταυτόχρονα την ταπεινότητά τους».
«Μεγάλωσα μικρός. Ένιωσα ότι οι γονείς μου δεν ισορροπούσαν στη ζωή έτσι όπως θα έπρεπε, οπότε τους κηδεμόνευα. 15 χρονών ήμουν ένας ολοκληρωμένος πολίτης. Η ζωή ήταν καταπληκτική με τους γονείς μου. Τον έρωτα, τον γνώρισα βλέποντάς τους. Το σπίτι μας ήταν ανοιχτό και γινόταν χαμός. Πανέξυπνοι άνθρωποι διότι η φύση προικίζει τους ανθρώπους που υστερούν σε κάτι, με κάτι άλλο και βλέπεις ότι ανθίζουν τελείως διαφορετικά με δικούς τους κώδικες».
Βλέποντας την εξέλιξη της Μυκόνου ο Γιάννης Ζουγανέλης θεωρεί ότι την «έχουμε παραεκμεταλλευτεί».
Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην αγαπημένη του κόρη.
«Είναι ό,τι με κάνει να καμαρώνω περισσότερο στη ζωή. Επειδή αντιλήφθηκα σε μικρή ηλικία όταν ήταν, ότι έχει μια τάση να αντιλαμβάνεται τη μουσική και να την εκφράζει, κατάλαβα ότι το έχει. Ποτέ δεν της κούνησα το δάχτυλο, ποτέ δεν της έκανα παρατήρηση για τις επιλογές της. Τις αποδεχόμουν, είτε μου άρεσαν είτε όχι. Όταν καταλάβουμε ότι τα παιδιά μας δεν είναι ιδιοκτησία μας, είναι εύκολο αυτό. Τη θαυμάζω και σαν ηθοποιό. Όταν είδα τις εξετάσεις της δραματικής σχολής, δεν πίστευα στα μάτια μου, έμεινα έκθαμβος. Την αγαπώ, τη θαυμάζω, την αποδέχομαι και μερικές φορές με πιάνει το στομάχι μου, όταν βλέπω την αγωνία της. Δεν έχει ηρεμία».
Για την απώλεια του Σάκη Μπουλά δήλωσε:
«Ήταν αδελφικός μου φίλος. Ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί, δεν λογοφέραμε, δεν τσακωθήκαμε παρά τις τεράστιες διαφωνίες που είχαμε. Ήταν ένα καλλιεργημένο και γλυκό παιδί, είχα συναντηθεί με την οικογένειά του. Η απώλεια ήταν και είναι τεράστια».
