Η πρώην πλέον σύζυγος του Νικόλαου Γλύξμπουργκ, Τατιάνα Μπλάτνικ, είχε δώσει πριν από δύο χρόνια την πρώτη και μοναδική τηλεοπτική της συνέντευξη στο «Πάμε Δανάη» και τον Άρη Καβατζίκη.
Η Τατιάνα Μπλάτνικ είχε αναφερθεί τότε και στον σύζυγό της.
«Την πρώτη φορά που είδα την Ελλάδα, ήταν μέσα από τα ματιά του συζύγου μου. Τη ζήλεψα την Ελλάδα, γιατί ο Νικόλαος ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί της και ήταν σαν την “άλλη” γυναίκα μέσα στο σπίτι. Όταν μετακόμισα πλέον, αφέθηκα και δημιούργησα τη δική μου Ελλάδα», είπε
«Λατρεύω τα Ζαγοροχώρια, το Πήλιο, τα βουνά, τις διαδρομές στην ενδοχώρα, την Κρήτη.
Μου αρέσει να εκπλήσσω τους άλλους αλλά δεν μου αρέσει να μου κάνουν εκπλήξεις. Μετά από 12 χρόνια γάμου, αυτό που με εκπλήσσει ακόμη ευχάριστα στον σύζυγό μου είναι, η υπομονή, πολλή υπομονή» είπε στα Ελληνικά.
«Έχει υπομονή και ευγένειά του», πρόσθεσε η Τατιάνα Μπλάτνικ.
«Ο πατέρας μου αυτοκτόνησε»
Αναφέρθηκε αρχικά στην πλατφόρμα ψυχικής υγείας που έχει δημιουργήσει, αλλά και το περιστατικό από την παιδική ηλικία της που την σημάδεψε.
«Η ιδέα για τη δημιουργία της πλατφόρμας ψυχικής υγείας “Breathe” γεννήθηκε εν μέσω lockdown & πανδημίας, όταν όλοι είχαμε άγχος και ανησυχίες. Ένιωσα ότι το αυτοκίνητο μου ήταν ο ασφαλής μου χώρος και μια μέρα είπα στον εαυτό μου απλά να αναπνεύσει και ότι όλα θα πάνε καλά.
Η ψυχική υγειά είναι ένα τεράστιο θέμα που αποτελεί ακόμη ταμπού και μας αφορά όλους. Τα ζητήματα ψυχικής υγείας αποτελούν στίγμα για την κοινωνία μας, εγώ και ο περίγυρός μου είμαστε πολύ ανοιχτοί σε αυτό το θέμα, γι’ αυτό κάναμε το “Breathe”. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως είναι φυσιολογικό να μην είναι κάποιος καλά», δήλωσε αρχικά.
«Έχασα τον πατέρα μου όταν ήμουν επτά ετών, αυτοκτόνησε. Γι’ αυτό ακριβώς είναι ένα προσωπικό ταξίδι και μια προσωπική δέσμευση. Πολλοί άνθρωποι μου είπαν να μην μιλήσω για το θάνατο του πατέρα μου, να το κρατήσω για το σπίτι μου.
Η αλήθεια είναι ότι 800 χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο, αυτό σημαίνει ένας άνθρωπος κάθε 30 δευτερόλεπτα.
Δεν ήταν η πράξη αυτοχειρίας που με επηρέασε αυτή καθαυτή, αλλά η σιωπή που κάλυψε την πράξη και ότι κάνεις δεν μιλούσε γι’ αυτό», αποκάλυψε.
«Νιώθω ευγνώμων που η οικογένεια μου, που σχεδόν μου έδωσε άδεια να βγω και να μιλήσω. Αν μπορώ να βοηθήσω έστω κι έναν άνθρωπο θα βγω να μιλήσω.
Το γεγονός συνέβη στα επτά μου, αλλά εγώ το έμαθα όταν ήμουν 14 ετών, και μόνο στα 20 μου κατάφερα πλέον να μιλήσω πραγματικά ανοιχτά γι’ αυτό.
Πήγα στο Πανεπιστήμιο και έκανα την πτυχιακή μου στην Κοινωνιολογία πάνω στην αυτοκτονία.
Δεν γνώριζα την αιτία. Το ψυχικό τραύμα ήταν μεγαλύτερο όταν έμαθα την αλήθεια.
Ίσως οι δάσκαλοι μου να γνώριζαν την αλήθεια, εγώ όμως δεν τη γνώριζα. Ήμουν το μωρό που προστάτευαν» αποκάλυψε.
«Μετά από οκτώ χρονιά που ζω εδώ, είναι η πρώτη φορά που πιστεύω πως η Ελλάδα είναι πραγματικά το σπίτι μου», πρόσθεσε και μίλησε Ελληνικά λέγοντας ότι τα μιλάει όταν θέλει.
«Η πρώτη μας συνεργασία είναι με το “peak state”, μια διαδικτυακή πλατφόρμα με εκπαιδευτικά εργαλεία, η οποία στηρίζεται και από τον Πρίγκιπα Χάρι. Η δεύτερη συνεργασία μας είναι με την πλατφόρμα τηλεθεραπείας “milamou” με εθελοντές επαγγελματίες ψυχολόγους και συμβούλους ψυχικής υγείας», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Τι είπε για την Ελλάδα;
«Απολαμβάνω τα απλά πράγματα στη Ελλάδα, όπως το να πάω στο μανάβικο το οποίο αγαπώ γιατί μαγειρεύω.
Μού πήρε πολύ καιρό να συνηθίσω να τρώω αργά βραδινό στην Ελλάδα, αλλά τώρα έχω προσαρμοστεί στα περισσότερα πράγματα.
Μαγειρεύω, καθαρίζω, ξεφλουδίζω καρότα και πατάτες, βγάζω βόλτα το σκύλο, περπατάω στη φύση, μεριμνώ για τα υδραυλικά που δεν δουλεύουν…είμαι φυσιολογικός άνθρωπος!
Δεν θα καθόμουν εδώ να συζητάω μαζί σου αν όλα ήταν τέλεια.
Θέλω να δείξω στον κόσμο ότι είναι μια χαρά το να μην είναι κάνεις τέλειος» είπε χαρακτηριστικά.
Το μήνυμα που έστειλε
«Σας ευχαριστώ που μου επιτρέπετε να μπω στα σπίτια σας. Θα ήθελα ο κόσμος να θυμάται πως είναι σημαντικό να μιλάμε. Μην κρατάτε τα πράγματα μέσα σας, αναζητήστε βοήθεια, σταματήστε και πάρτε μια ανάσα, ακόμη κι αν ακούγεται ως πολυτέλεια», δήλωσε η Τατιάνα Μπλάτνικ, στέλνοντας παράλληλα το δικό της μήνυμα για την αντιμετώπιση ψυχικών τραυμάτων.
