Η Βικτώρια ήταν η φίλη της Ιωάννας Παλιοσπύρου που την είδε πρώτη στο νοσοκομείο και περιέγραψε τις στιγμές αυτές στη Σίσσυ Χρηστίδου και το «Χαμογέλα και πάλι».
Σε πρώτη φάση όπως είπε δεν επιτρεπόταν να πάνε στο νοσοκομείο.
«Η Ιωάννα δεν μίλαγε. Οι γιατροί ήθελαν να μιλήσει σε κάποιον. Είχα τον δύσκολο ρόλο να τη δω χωρίς γάζες. Δεν περίμενα να αντικρίσω αυτή την εικόνα. Ούτε να την περιγράψω μπορώ.
Μπαίνω, τη βλέπω από την πόρτα. Σαν να σταμάτησε η καρδιά μου. Είπα “δεν γίνεται αυτό που βλέπω να είναι η Ιωάννα”. Είπα “μείνε ψύχραιμη, είναι ζωντανή”.
Την πλησίασα. Από την αριστερή πλευρά δεν έβλεπε καθόλου. Πήγα από τα δεξιά για να με ακούσει. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Της είπα “είσαι ζωντανή”.
Η Ιωάννα είδε τον εαυτό της 3,5 μήνες μετά την επίθεση. Εγώ την είδα σε όλα τα στάδια. Ήθελα να το κάνω. Ήθελα να ξέρω πώς θα αντιμετωπίσω την Ιωάννα. Γιατί όλοι μένουμε σε μία εικόνα και λέμε εντάξει μωρέ. Έχει χάσει κάποια όργανα που εμείς έχουμε. Το ένα αυτί δεν υπάρχει και δεν θα ξαναϋπάρξει. Τα μαλλιά της αρκετά δεν υπάρχουν, το δέρμα της δεν θα είναι ποτέ το ίδιο.
Πολλοί την είδαν στην εβδομάδα μόδας και είπαν ότι είναι οκ. Δεν είναι οκ. Όταν γυρίζει στο σπίτι της τα βγάζει όλα αυτά και βλέπει στον καθρέφτη μια πραγματικότητα που δεν ξέρω πόσοι θα άντεχαν» ήταν τα λόγια της.
«Βάλαμε μία μάσκα για να μπούμε στη θέση της» είπε για τη συμβολική κίνηση που έκαναν οι φίλες της να φορέσουν μάσκα έξω από το δικαστήριο.
«Βλέπαμε έναν άνθρωπο που άκουγε τι είχε κάνει και δεν αντιδρούσε. Ένα κενό» είπε η Βικτώρια για την Έφη Κακαράντζουλα.
«Η δικαίωση για την Ιωάννα είναι μόνο ηθική. Θα δικαιωθεί εν καιρό όταν αρχίσει να βοηθάει τους υπόλοιπους μέσα από αυτό που έχει πάθει.
Δεν θα ξαναγίνει όπως ήταν όσο σκληρό κι αν ακούγεται αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τελείωσε η ζωή της, ότι δεν μπορεί να κάνει όνειρα. Όσο ζει μπορεί να κάνει τα πάντα» είπε.
