Συνέντευξη στον Κώστα Τσουρό και το «Καλύτερα δε γίνεται» παραχώρησε η λαμπερή κυρία της ενημέρωσης, Λίζα Δουκακάρου.
Επί 17 χρόνια στις επάλξεις των βραδινών δελτίων η δημοσιογράφος αποκαλύπτει ότι χρειάστηκε να θυσιάσει άφθονο από τον προσωπικό της χρόνο για να προσαρμοστεί σε αυτά τα ωράρια εντούτοις δεν ήταν κάτι που την ενοχλούσε καθώς δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα του «έξω».
Από την άλλη, και τα πρωινά πόστα στα κανάλια δεν είναι και τα πιο εύκολα και τελικά ήταν αυτά που την έκαναν να «υποφέρει» όπως εξομολογείται.
«Μου αρέσει το βράδυ, συγκεντρώνομαι πιο εύκολα. Τώρα όσες φορές χρειάστηκε να κάνω πρωινά το έκανα με μεγάλη χαρά αλλά υπέφερα. Θυμάμαι έπρεπε να ήμασταν στον αέρα στις 7 και στο κανάλι πηγαίναμε στις 4 το πρωί. Ήταν τραγικό. 8 η ώρα έπεφτα ξερή».
Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο θυμήθηκε και τη φορά που είχε ως ρεπόρτερ σε εκπομπή της τον νεοσύλλεκτο τότε Γιώργο Λιάγκα και το κατά πόσο έχει αλλάξει η προσωπικότητά του σε σχέση με το σήμερα.
«Στο “Φρου Φρου’ είχα ρεπόρτερ τον Γιώργο Λιάγκα. Τον είχε προσλάβει η Ειρήνη Νικολοπούλου. Είχε τα χαρακτηριστικά που έχει και τώρα. Χιούμορ, αλλά ήταν και δουλευταράς, αγόγγυστα έτρεχε δεξιά και αριστερά».
Για το αν έχει δεχθεί πισώπλατες μαχαιριές στη μακρά σταδιοδρομία της απαντά:
«Είχα δεχθεί πισώπλατα μαχαιρώματα αλλά τα μάθαινα αργότερα. ήταν να κάνουμε μία διπλή εκπομπή και ο συνάδελφος έλεγε θα την κάνω μόνος μου. Εκείνη τη στιγμή έπεφτε πολύ το άτομο στα μάτια μου εάν το εκτιμούσα».
Έμεινε πιστή στο Mega παρά τη σωρεία προτάσεων που δεχόταν και από άλλα κανάλια γιατί ως άνθρωπος είναι σταθερή και δεν της αρέσουν οι αλλαγές. Το «μαύρο» που έπεσε στο κανάλι τη σόκαρε και δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστεί.
«Ήμασταν όλοι στο κοντρόλ κι ήμασταν όλοι σε κατάσταση πολύ φορτισμένη. ήμασταν άνθρωποι που είχαμε μεγαλώσει μαζί. Πήγαμε στο Mega 30 και φτάσαμε 50. Ξαφνικά αισθάνεσαι ότι κάτι τελειώνει, πάρα πολύ σκληρό».
«Το καινούριο Mega δεν είναι σαν το παλιό. Αισθάνθηκα χαρά, όμως, όταν άνοιξε. Και μόνο που θα βρουν δουλειά τόσοι άνθρωποι είναι πολύ μικρόψυχο να πεις ότι “δεν είναι το ίδιο και δεν χάρηκα”».
Πρόσφατα, η Λίζα Δουκακάρου ένιωσε και τη συντριπτική απώλεια της μητέρας της που όπως παραδέχεται της κόστισε πολύ και όταν παντρεύτηκε για δεύτερη φορά η απουσία της ήταν τρομερά αισθητή
«Μου λείπει. Έμενε μαζί μου πολλά χρόνια. Ήταν άνθρωπος πολύ γλυκός, ήπιος, καθόλου παρεμβατική, άνθρωπος που σου μαλάκωνε την ψυχή».
«Μου έλειπε πάρα πολύ στον γάμο μου. Ευτυχώς είχε προλάβει και είχε γνωρίσει τον Παντελή και αυτό είναι πολύ ανακουφιστικό για εμένα, γιατί ένιωσε συμπάθεια και τον εμπιστεύθηκε από την άλλη έφυγε καθησυχασμένη ότι δεν είμαι μόνη μου».
Τι ήταν αυτό που την κέρδισε στο πρόσωπο του Παντελή Οικονόμου;
https://streamable.com/eeeurt
