Στον Νίκο Γεωργιάδη και το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «Νέα Σαββατοκύριακο» έκανε μια εκ βαθέων εξομολόγηση η Ναταλία Γερμανού.
Η παρουσιάστρια του «Καλύτερα δε γίνεται» μίλησε για την προσωπική της ζωή, τον Πέτρο Ίμβριο, την «κρίση των 50» και τις προτάσεις γάμου που έχει δεχτεί.
«Θα ήταν πολύ αχάριστο εκ μέρους μου να πω ότι έχω υπάρξει άτυχη στην προσωπική μου ζωή. Και εσύ κι εγώ ξέρουμε ότι έχω περάσει πολύ ωραία. Έχω κάνει λάθη απέναντι σε ανθρώπους. Τα πλήρωσα και καλά να πάθω. Έχω όμως περάσει και υπέροχα με καταπληκτικούς ανθρώπους. Τώρα βρίσκομαι σε ένα σταυροδρόμι πολύ διαφορετικό. Δεν ψάχνω τίποτα και από τη στιγμή που δεν ψάχνω νιώθω ότι θα βρω κάτι πολύ σωστό».
Τις προάλλες ο Μουτσινάς έλεγε στην εκπομπή του ότι επικοινώνησε με πρώην σύντροφό του και απολογήθηκε για συμπεριφορές του. Έχεις κάνει κάτι αντίστοιχο;
Βέβαια. Με πάρα πολλά κλάματα και σε ανύποπτη στιγμή. Δεν με πειράζει να πω ότι ήταν ο Πέτρος (σ.σ. Ίμβριος) γιατί έχω μια εξαιρετική σχέση με τη γυναίκα του, με έχουν βάλει στο σπίτι τους και έχω πάρει αγκαλιά το παιδί τους.
Εντάξει, έχουν περάσει τόσα χρόνια από τον χωρισμό σας.
Έχουμε χωρίσει από το 2003. Ίσως είχε βοηθήσει και η ψυχανάλυση σε αυτό που έκανα. Πριν από τέσσερα χρόνια ένιωσα την ανάγκη να του τηλεφωνήσω και μέσα σε γοερά κλάματα να του πω «συγχώρεσέ με! Πόσο απαίσια και φρικτή ήμουν που σου έκανα αυτό και εκείνο και το άλλο». Τον είχα πετύχει πάνω στο φαγητό τον άνθρωπο. «Τι έπαθες, παιδάκι μου;» να μου λέει. «Πού τα θυμήθηκες όλα αυτά; Σε έχω συγχωρήσει, σταμάτα να κλαις!». Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει.
Σκεφτόμουν πόσο μου είχε σταθεί στον θάνατο του πατέρα μου και αν δεν τον είχα τότε μπορεί να είχα σπάσει σε 1.000 κομματάκια. Ένιωσα ότι δεν ήμουν αντάξιά του. Ξέρεις, είμαι άνθρωπος της «συγγνώμης». Και λέω πάντα «ευχαριστώ». Είναι οι δύο πολύτιμες λέξεις της ζωής μου.
Πήγες συνειδητοποιημένη στην εκκλησία;
Ναι, ήμουν πιο συνειδητοποιημένη. Η μαμά μου ήταν 19 χρόνων και ο μπαμπάς μου 27 όταν παντρεύτηκαν. Βέβαια στη δεκαετία του ’60 ήσουν πανέτοιμος για γάμο στα 27 σου.
Φαντάζομαι ότι θα έχεις δεχτεί κι άλλη πρόταση γάμου μετά.
Υπήρξαν δύο προτάσεις. Τη μία φορά το σκέφτηκα λίγο πιο σοβαρά αλλά μας πρόλαβε ο χωρισμός. Τη δεύτερη φορά δεν το σκέφτηκα καν. Ήξερα ότι ήταν κάτι που δεν θα άντεχε στον χρόνο.
Πόσους φίλους πραγματικούς έχεις;
Οι πολύ δικοί μου άνθρωποι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είναι αυτοί που είναι περασμένοι στο κινητό ως οι άνθρωποι «έκτακτης ανάγκης». Φίλους όμως που να περνάω καλά και να μπορώ να τους εμπιστευτώ έχω περισσότερους. Δεν είμαι καχύποπτος άνθρωπος. Επειδή πέρασα την περίοδο της καραντίνας πολύ κλεισμένη στο καβούκι μου, αισθάνομαι ότι θέλω να βγω να αλητέψω λίγο.
Η απομόνωσή σου είχε να κάνει και με τις σχέσεις σου;
Είχε, ναι. Το απαιτούσε και η κατάσταση αλλά ήταν και μια δική μου ανάγκη. Είχα ανάγκη να πέσουν οι τόνοι της ψυχής μου, του σώματος και της κοινωνικής δραστηριότητας.
Διάβασα μια πρόσφατη συνέντευξη της Τζένιφερ Άνιστον που έλεγε ότι πλέον νιώθει καλύτερα στα 53 της από ό,τι στα 30 και τα 40 .
Δεν ξέρω αν θα έλεγα με σιγουριά ότι σήμερα «νιώθω καλύτερα από ποτέ». Εκεί γύρω στα 30 και κάτι σίγουρα δεν ήμουν πολύ καλά γιατί περνούσα κρίσεις πανικού και αγοραφοβία.
Τι τις είχε πυροδοτήσει;
Κυρίως ο θάνατος του Φρέντυ. Σίγουρα αυτό κράτησε μέχρι τα 38-39. Τη δεκαετία των 40 την πέρασα λουκούμι. Μετά έγινε μια κοιλίτσα…
Πέρασες κρίση όταν έκλεισες τα 50;
Εκεί λίγο την άκουσα. Μόλις πάτησα τα 50, ένιωσα λίγο περίεργα.Όχι με τον χρόνο που περνάει, αλλά επειδή αισθανόμουν ότι με πρόδωσε το σώμα μου.Ένιωθα ότι γινόταν ένα πάρτι ορμονών που δεν μπορούσα να το ακολουθήσω. Μετά τα πράγματα άρχισαν να έρχονται στα ίσια τους. Αυτό που μπορώ πλέον να σου πω είναι ότι και το σώμα και η ψυχή μας θέλουν φροντίδα. Δεν μπορούμε να τα αφήνουμε στην τύχη τους.
Με φροντίζω για να είμαι καλά. Και τη διατροφή μου και τη γυμναστική μου και το μυαλό μου. Φροντίζω να μην κάνω παρέα με ανθρώπους που μου χαλάνε τη διάθεση. Θα μου πεις «ναι, αλλά έχεις την πολυτέλεια». Δουλεύω όμως ασταμάτητα από 17 χρόνων για να έχω σήμερα την πολυτέλεια να συνεργάζομαι και να κάνω παρέα με αυτούς που θέλω. Να μπορώ να πω ότι μία ή δύο μέρες θα ξεκουραστώ, ότι θα κλείσω για μία ώρα τα μάτια μου και δεν θα σκέφτομαι τίποτα. Να βγω από την πρίζα, να κάνω γιόγκα, να κάνω pilates. Να αποφορτίζομαι για να νιώθω κι εγώ καλά. Χτυπάω ξύλο γιατί ευλογήθηκα από ένα καλό DNA και από τους γονείς μου και τους παππούδες μου.
Χαίρομαι για αυτό που λες γιατί έχεις παραδεχτεί πως στο παρελθόν καταπόνησες τον εαυτό σου.
Έχω κάνει πολλά ξενύχτια ως DJ, έχω περάσει χρόνια χωρίς καθόλου γυμναστική, και junk food έχω φάει και κακές δίαιτες έχω κάνει .Όταν όμως πάτησα τα 50, είπα «τώρα δεν σε παίρνει άλλο, θα σοβαρευτείς». Το πιο σημαντικό όμως που θα έλεγα σε κάποιον είναι «μακριά από τοξικότητες». Ό,τι κι αν είναι αυτές, διώξτε τες μακριά.
