Ποταμός ήταν η Νένα Μεντή ως καλεσμένη στο «Στούντιο 4» διηγούμενη στιγμές από τη ζωή και την καριέρα της.
Η ηθοποιός που δήλωσε για άλλη μια φορά ότι αγαπάει την αλήθεια γι’ αυτό και την αποκαλούν «ξινή» αποκάλυψε ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει πολλούς φίλους και κυρίως γυναίκες.
«Έχω ελάχιστους φίλους, δεν έχω γυναίκες. Είχα. Ήμουν σκύλα; Έχω κάτι που δεν ανέχομαι πολλά. Φιοριτούρες, ψεματάκια και σαχλίτσες δεν τα πάω. Είμαι πολύ ειλικρινής. Δεν μπορώ την ψευτιά, το κομπλιμέντο από τους φίλους. Μια συνάδελφος που είναι ηθοποιός, φίλη και μου πουλάει ότι είναι κάτι πολύ σπουδαίο, ε, δεν είναι τίποτα σπουδαίο».
Μάλιστα αποκάλυψε και ένα περιστατικό για να δείξει ότι δεν είναι εύκολος άνθρωπος.
«Είμαι ντιρέκτ, είμαι άμεση, είμαι δίκαιη. Αυτά δεν είναι καλά προσόντα. Με λέγαν ξινή στο θέατρο όταν πρωτοβγήκα. Ήμουν ως νέα πολύ πιο μαχητική από ό,τι είμαι σήμερα. Έπαιξα στην Παξινού, ήταν δασκάλα μου στο Εθνικό. Έπαιζα με τον Μινωτή και εκείνη ήταν στο καμαρίνι. Εγώ δεν τα έλεγα ακόμη και μου έκανε διορθώσεις από το καμαρίνι και άκουγε το κοινό. Πολύ άνοιγε η γη να με καταπιεί. Κάποια μέρα πήγα στο καμαρίνι της, εγώ 21 ετών, πάω από πάνω της και της λέω “κυρία Παξινού αν μου ξανακάνετε παρατήρηση στη σκηνή επάνω θα φύγω από τη δουλειά και δεν θα ξαναγυρίσω”. Δεν μου ξανάκανε ποτέ παρατήρηση. Επιτρέπεται να το πεις στη δασκάλα; Και όμως ήταν πολύ δίκαιο».
Μίλησε όμως και για τους ηθοποιούς που διδάσκουν.
«Έβλεπα αναξιοκρατία. Εγώ δεν την υπογράφω αυτή την ιστορία. Θέλω να υπάρχουν στο θέατρο αυτοί που αξίζουν. Εξ ού και δεν πάω να διδάξω. Τι να διδάξεις κυρά μου; Δεν ξέρουν οι ηθοποιοί. Μόνο πάνω στη σκηνή κάτι ξέρουν. Ας με ακούσουν όλοι οι συνάδελφοι και ας με διαγράψουν. Για μένα η ζωή διδάσκεται όχι η υποκριτική».
Όπως είπε, ένα διάστημα στη ζωή της έπαιζε πόκερ.
«Βαριόμουν στο Πόρτο Χέλι, ήθελα να έρθω στην Αθήνα να παίζω πόκα. Very serious! Στα σπίτια! 24ωρα ολόκληρα. Καλέ η Βλαχοπούλου ήταν τσικό, μιλάμε για πρωταθλήτρια. Εκείνη έπαιζε κουμ καν. Μπόμπα χαρακίρι, πόκες με καπέλο. Κέρδισα πολλά χρήματα. Ζούσα από την πόκα».
Αυτό είναι και το κοινό της με την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που ενσάρκωσε με τόση επιτυχία.
«Ο πρώτος μου άντρας έπαιζε χαρτί. Είχε έναν κύκλο ανδρών και με είχε και τους έψηνα καφέδες. Εγώ τα ‘παιρνα αυτά τα γράμματα γιατί η γιαγιά μου με είχε μάθει 7 χρονών ξερή και παίζαμε μαζί. Δεν έπαιζα απλώς, είχα ταλέντο. Η πόκα δεν είναι δύσκολο να τη μάθεις αλλά να την παίξεις. Δεν μπλοφάρω, βρίσκω όμως του άλλου. Το σταμάτησα γιατί διαλύθηκε ο χαρτοπαικτικός “θίασος”».
«Λίγδωσε τ’ άντερό μου» είπε για τις «Τρεις Χάριτες» όμως ο ρόλος που τη σημάδεψε και της άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεται είναι αυτός της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. «Άργησα, ήμουν 62».
