«Πρωταγωνιστές»: Στα άδυτα του μεγαλύτερου γυναικείου μοναστηριού της Θράκης
Νέα

«Πρωταγωνιστές»: Στα άδυτα του μεγαλύτερου γυναικείου μοναστηριού της Θράκης

«Πρωταγωνιστές»: Στα άδυτα του μεγαλύτερου γυναικείου μοναστηριού της Θράκης

Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα μοναστήρια της Ελλάδας,

Αφιέρωμα στα μοναστήρια της Ελλάδες, τούτες τις άγιες μέρες, πραγματοποιεί η εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη «Πρωταγωνιστές» και στο δεύτερο μέρος του μπαίνει στα άδυτα του μεγαλύτερου γυναικείου μοναστηριού της Θράκης.

Πριν από 40 χρόνια 18 αδελφές από την Μονή της Σουρωτής στάλθηκαν στον Έβρο για να «στήσουν», «δίπλα στα σύνορα», το πρώτο μοναστήρι στην Αλεξανδρούπολη. Την «Παναγιά του Έβρου».

Οι μοναχές που έκαναν τότε το μεγάλο βήμα, αφηγήθηκαν στον Σταύρο Θεοδωράκη τις δυσκολίες εκείνης της περιόδου, αλλά και όσα σήμερα τις κάνουν ευτυχισμένες στην «νέα τους οικογένεια».

«Είμαι 50 χρόνια μοναχή. Ήμουν γύρω στα 20 και είχα μια κλίση εσωτερική. Στη συνέχεια όταν γνώρισα τον πνευματικό μου είπα αυτή τη διάθεσή μου και μέσα από αυτήν την επικοινωνία, κατάλαβε ότι υπάρχει κάποια κλίση. Έχω τελειώσει ιατρική», είπε μία από τις γερόντισσες.

«Είναι 3-4 μοναχές που δεν έχουν πτυχίο, οι άλλες όλες έχουν», συνέχισε: «Δεν είναι κριτήριο η προσωπική ζωή για να γίνει κάποια μοναχή. Δεν παίρνουμε μοναχές κάτω από 20 και πάνω από 40. Έχουν επαφή με την οικογένειά τους, όχι στενή. Δεν πηγαίνουμε ούτε στο σπίτι, ούτε στους θανάτους, οι συγγενείς έρχονται στο μοναστήρι. Δεν απαγορεύεται και τους φιλοξενούμε. Μέσα στους όρους του μοναχισμού είναι η ξενιτία. Το προσπαθούμε. Συνήθως στην αρχή οι συγγενείς, οι γονείς στεναχωριούνται, μετά όλοι χαίρονται».

Αγιογραφίες, ψηφιδωτά, κέντημα, αργυροχοΐα αλλά και γεωργικές εργασίες είναι ανάμεσα στα καθημερινά διακονήματα των 50, σήμερα, αδελφών ηλικίας από 30 έως 95 ετών.

Η αδερφή Αρσενία είπε χαρακτηριστικά: «Το αδερφή Αρσενία το πήρα από τον Αρσένιο που ήταν ο νονός του Αγίου Παϊσίου. Τον αγαπούσα, τον γνώρισα, πήρα την ευχή του και με ρώτησε αν αγαπάω τα παιδιά. Ήμουν στο πανεπιστήμιο τότε, τελείωσα φιλόλογος. Αγαπημένος μου ο Παπαδιαμάντης».

«Υπακοή» είναι η λέξη που τις συνοδεύει. Ακόμη και το διακόνημά τους, αν θα είναι στις ελιές, στην κουζίνα ή στο κέντημα, είναι απόφαση της γερόντισσας!

Και οι αδελφές, εκμυστηρεύτηκαν στον Σταύρο Θεοδωράκη πως ό,τι και να διαλέξει η Ηγουμένη «το αγαπούν από την αρχή, γιατί αγαπούν εκείνη».