Ο Σόλων Τσούνης ήταν καλεσμένος στο «Στούντιο 4» και μίλησε για τη συμμετοχή του στη μίνι σειρά της ΕΡΤ «Ποίος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου» του Μανούσου Μανουσάκη αλλά και για τα ανέμελα χρόνια του στο Αγρίνιο.
Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι έκανε και γκράφιτι, νόμιμα και παράνομα.
«Με τον φίλο μου, Δημήτρη τα κάναμε, εκείνος είχε αναλάβει τα γράμματα και εγώ τα πρόσωπα.
Μας κυνηγήσανε, θυμάμαι είχα πέσει από μια πολύ ψηλή πόρτα στην προσπάθειά μου να ξεφύγω. Αλλά μας είχαν δώσει και πολλές άδειες π.χ. από διευθυντές σχολείων να βάψουμε τους τοίχους.
Ένιωθα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη από τους γονείς μου. Ήμασταν 4 παιδιά και εγώ ήμουν ο πιο ελεύθερος και τρελός. Όλοι οι άλλοι υποφέρανε λίγο.
«Μοιάζουμε σαν χαρακτήρες με τον μπαμπά μου. Είχαμε την κλασική σχέση μπαμπά – γιου. Τον αγάπαγα πάρα πολύ και με αγάπαγε πάρα πολύ. Ήταν ο ξεματιαστής μου. Ήταν ο μόνος άνθρωπος που με ξεμάτιαζε και ένιωθα ότι με ξεμάτιαζε» είπε.
Ο ηθοποιός μίλησε και για την απώλεια του πατέρα του για την οποία κάπως προετοιμάστηκε καθώς ήταν άρρωστος. «Έχεις τον χρόνο να πλησιάσεις αυτούς τους ανθρώπους. Του έδειξα την αγάπη μου έμπρακτα, τον φρόντιζα. Αν μη τι άλλο πρόλαβα και τον αποχαιρέτισα. Μια μέρα πεθάνει πριν τους έβγαλα όλους από το δωμάτιο του νοσοκομείου και του μίλησα».
«Γκρεμίστηκε ο κόσμος μου. Το έμαθα σε μια πολύ κακή περίοδο πριν από την κρίση. Ήμουν στο Παρίσι. Είχα φάει όλα μου τα λεφτά και γύρισα. Ήμουν σε μια κατάσταση ανασφάλειας» είπε για το πότε έμαθε για την ασθένεια του πατέρα του.
«Δούλευα πάρα πολύ όσο ήταν άρρωστος και έκανα εργασιοθεραπεία και μετά. Δούλεψα αμέσως μετά την τελετή και μου έκανε καλό. Είχα ακυρώσει μία φωτογράφιση για την επόμενη μέρα και πήρα να την κάνω. Ήμουν σαν το ζόμπι. Βοήθησε πολύ η αγκαλιά που είχα από το “Σόι”. Ένιωθα μια προστασία, μια ασφάλεια, μία αγάπη»
