Willem Dafoe: «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο μαέστρος μου και ήμουν ο πυλός»
Νέα

Willem Dafoe: «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο μαέστρος μου και ήμουν ο πυλός»

Willem Dafoe: «Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν ο μαέστρος μου και ήμουν ο πυλός»

Όσα είπε για τις συνεργασίες του με Έλληνες ηθοποιούς

Το όνομά του βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των πιο ταλαντούχων ηθοποιών που έχουν περάσει από τον παγκόσμιο κινηματογράφο κατά γενική ομολογία και οι ταινίες που έχει παίξει όλες ιδιαίτερες με τον δικό τους τρόπο.

Στη φιλμογραφία του Willem Dafoe ήρθε να προστεθεί η ταινία του Βασίλη Κατσούπη με τίτλο Inside και ο σταρ του Χόλιγουντ μίλησε για την εμπειρία του στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και την εκπομπή «Ελένη».

«Είχε μία καλή ιδέα και ο παραγωγός Γιώργος Κάρναβας με προσέγγισε με τον ίδιο ωραίο τρόπο. Ήταν ένα ρίσκο καλής πίστης, αλλά συμπάθησα αυτούς τους τύπους» δήλωσε ο Willem Dafoe.

«Η ομορφιά αυτής της ταινίας είναι πως έχει ένα αμφιλεγόμενο τέλος και το κοινό μπορεί να συμμετέχει με τη φαντασία του στην ταινία. Αυτό που συμβαίνει είναι πολύ ξεκάθαρο. Η ταινία έχει δράση αλλά αφήνει περιθώριο για σκέψη. Έτσι, το κοινό έχει κάθε ευκαιρία να κάνει τις δικές του ερωτήσεις και το αδιέξοδο του ήρωα μου ξυπνά πολλές αναμνήσεις και η διάδρασή του με τα αντικείμενα, με το σπίτι, με την πολυτέλεια, με τα έργα τέχνης, την έλλειψη φαγητού και όλα αυτά, εγείρουν ερωτήματα» συνέχισε.

Σε άλλο σημείο αναφέρθηκε στη συνεργασία του με διάφορους Έλληνες σκηνοθέτες και είπε πως ο Θόδωρος Αγγελόπουλος λειτουργούσε σαν τον «μαέστρο του».

«Ήταν ενδιαφέρων άνθρωπος, υπήρχε ένα πρόβλημα με την γλώσσα γιατί προσπαθούσαν να συνεννοηθούν στα Ιταλικά και τα δικά του Ιταλικά είναι πρακτικά ανύπαρκτα. Έτσι, είχε την τάση να μου δείχνει τι ακριβώς να κάνω. Το λάτρεψα, ήταν ο μαέστρος μου και ήμουν ο πυλός».

«Έχω διαβάσει Καζαντζάκη και έκανα μία ταινία βασισμένη σε ένα μυθιστόρημά του. Αλλά δεν νιώθω πως τον ξέρω γιατί δεν τον συνάντησα ποτέ. Ο Λάνθιμος, ο Βασίλης Κατσούπης και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έχουν πολιτισμική κουλτούρα. Γνωρίζουν πολλά πράγματα και μπορούν να τα συνδέουν. Ίσως να έχει να κάνει με τη διεθνή θέση του ελληνικού πολιτισμού ή με τη θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Είναι όλοι καλλιεργημένοι. Καμιά φορά υπάρχουν άνθρωποι στον αμερικανικό κινηματογράφο, που είναι παθιασμένοι με τις ταινίες και δεν ξέρουν τίποτα άλλο. Ένας άνθρωπος σαν τον Γιώργο, έχει εκπληκτική γνώση όλων αυτών των πραγμάτων» κατέληξε.