Τον Μιχάλη Ζαμπίδη aka Iron Mike καλωσόρισε στην ΠΟΠ Μαγειρική ο Ανδρέας Λαγός
«Γεννήθηκα στο Ίλιον, Πόντιος είμαι. Μπαμπάς από Σκύδρα, Θεσσαλονίκη, παππούς από Τραπεζούντα, μαμά από Μυτιλήνη. Όλα μου τα χρόνια εδώ Αττική είμαι».
«Από 4,5-5 χρονών είμαι στο γυμναστήριο. Κάποια στιγμή τους φώναξε ο γυμναστής και τους είπε αυτό το παιδί είπε ότι πρέπει να με πάνε κάπου. Με πήγαν στην ενόργανη και κατευθείαν με έβαλαν στην προχωρημένη ομάδα».
«Επειδή με έμαθαν ότι πρέπει να κάνω άλλα πράγματα για να κάνω αυτά που ήθελα, άλλαξε η διατροφή μου, δεν πολυέτρωγα ζάχαρη, ή έτρωγα με τύψεις».
«Έχω κόψει τη ζάχαρη εντελώς, είναι κακή, κάνω ανταλλαγή, με στέβια ή φρουκτόζη».
Το ξεκίνημα
«Πρέπει να ήμουν 6, με έβαλαν ανάμεσα σε 100 παιδιά και κατεβήκαμε σε αγώνες και άκουσα το όνομά μου . Έτσι ήταν η πρώτη πρωτιά, μου έδωσε κίνητρο»
«Οι γονείς μου δεν ήταν υποστηρικτικοί, ειδικά στο κικ μπόξινγκ. Ο πατέρας μου με υποστήριζε, με πήγαινε, με περίμενε, αυτή ήταν η υποστήριξή του».
«Η μαμά όταν φόρεσα τα γάντια και γύριζα με καμιά κοκκινίλα αγχωνόταν και μου έλεγε να σταματήσω».
Η πρώτη επιτυχία στο κικ μπόξινγκ
«Στα 18,5 αγωνιζόμουν στην άλλη άκρη του κόσμου. Πήγα στην Αυστραλία, έπαιξα με τον Μπάρι Νέζιφ, όλοι πίστευαν ότι στον τρίτο γύρο θα πέσω κάτω. Μετά από 12 γύρους τον έβγαλα νοκ άουτ».
«Κάθε φορά όταν άκουγα τον εθνικό ύμνο, γύρναγαν οι διακόπτες, έλεγα πρώτα θα κερδίσω και μετά όλα τα υπόλοιπα. Ένιωθα ανατριχίλα και ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο να έχω πάνω μου».
«Το πόδι μου την επόμενη μέρα ήταν μαύρο, ένιωσα ότι ήταν όνειρο. Κούνησα το πόδι μου και ένιωσα έναν μεγάλο πόνο και ήταν ο πιο γλυκός πόνος, γιατί κατάλαβα ότι έχει συμβεί».
Διαβάστε επίσης
Μιχάλης Ζαμπίδης: Με τρακ στον γάμο του – Τα πρώτα του λόγια μετά το μυστήριο
