Στην κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα», μίλησε ο Παναγιώτης Γκιόκας, και θυμήθηκε τις συμμετοχές του στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο.
Ήταν ένα από τα παιδιά – «θαύματα» της εποχής που βρισκόταν πάντα δίπλα σε μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Νίκος Ξανθόπουλος.
Μάλιστα, σε αρκετές ταινίες έπαιζε με την αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη και υποδυόταν τον μικρό της αδελφό.
«Η μητέρα μου ήταν γραμμένη σε σωματεία κομπάρσων και με έπαιρνε μαζί της στα γυρίσματα. Κάποια στιγμή λένε ότι ήθελαν ένα παιδάκι επειγόντως, με δοκίμασαν, τους άρεσε και κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία.
Δεν μπορώ να ξεχάσω την κατάσταση που είχα ζήσει live με τον Βέγγο. Είχαμε πάει με την τσίμπλα στο μάτι, στα σκοτάδια και ήταν η στιγμή που έσπασε την τζαμαρία.
Δεν θα ξεχάσω και τα γυρίσματα στην Μακρυνίτσα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη».
«Η Αλίκη ήταν αυστηρός επαγγελματίας, τελειομανής, απαιτητική. Απέναντί μου όπως με κάθε μικρό παιδάκι είχε τα καλά του και τα κακά του. Ήμουν και λίγο σκανταλιάρης μικρός!
Θυμάμαι όταν γυρίζαμε τη “Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά”, είχα πάρει ειδική άδεια από το σχολείο ως ηθοποιός κινηματογράφου.
Ο Ξανθόπουλος είναι ιδιαίτερη μορφή. Τα πράγματα που θυμάμαι πολύ ήταν η “Οικογένεια Χωραφά”. Ο σκηνοθέτης είχε την έξυπνη ιδέα, να μας μαζέψει όλα τα γνωστά παιδιά του κινηματογράφου.
Έχω μιλήσει πρόσφατα με τον Βασίλη Καΐλα και θα ήθελα την επόμενη φορά να βρεθούμε όλοι μαζί στο στούντιο».
«Ο κινηματογράφος για κάποιους προσωπικούς λόγους δεν μου έκανε το κλικ. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν είχα ασχοληθεί με το χορό. Είμαι αισίως 65 ετών! Η μητέρα μου είχε για πολλά χρόνια σωματείο κομπάρσων και έβλεπα τι συνέβαινε και πίσω από την σκηνή.
Η παρενόχληση σε νέους ηθοποιούς υπήρχε και τότε. Τα κορίτσια έπρεπε να κάνουν υποχωρήσεις για να ανέβουν στην καριέρα τους».
