Power of love: Γιατί τόση δημοσιότητα με τόσο μέτρια τηλεθέαση;
Τηλεόραση

Power of love: Γιατί τόση δημοσιότητα με τόσο μέτρια τηλεθέαση;

Power of love: Γιατί τόση δημοσιότητα με τόσο μέτρια τηλεθέαση;

Κοιτάζοντας στα sites βλέπω συνεχώς θέματα που αφορούν τους παίκτες και το τι συμβαίνει μέσα στο τηλεοπτικό reality Power of love.

Η τηλεθέαση από την άλλη, είναι μέτρια και όταν υπάρχει κάτι έστω και συμπαθητικό απέναντί του, πέφτει κατακόρυφα.

Δεν ξέρω ειλικρινά τι κάνει όλους αυτούς τους δημοσιογράφους να γράφουν με τόση μανία θέματα για ένα τηλεοπτικό προϊόν που δεν δείχνει να ενδιαφέρει τόσο πολύ τον κόσμο. Πραγματικά τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το reality είναι λίγο σαν ένα τρακάρισμα, που, ενώ δεν θέλεις να δεις τι έχει συμβεί, κόβεις ταχύτητα για να κοιτάξεις από αρρωστημένη περιέργεια.

Βλέπεις ανθρώπους που δεν μπορείς να καταλάβεις από πού έρχονται, πώς σκέφτονται, πώς ζουν και πού πάνε. Είναι σαν ένα ανθρώπινο είδος που μοιάζει μακρινό και ακατανόητο και δεν μπορείς με τίποτα να σκεφτείς πως αυτά τα άτομα ζουν ανάμεσα μας. Μαλώνουν για κάποιους λόγους που νιώθεις να ξεπερνούν τη λογική σου. Μιλάνε μεταξύ τους μια γλώσσα που είναι σαν να εφευρέθηκε μέσα σε αυτό το σπίτι-studio. Και το χειρότερο, φλερτάρουν σαν βλέπουν τα λόγια γραμμένα απέναντι τους σε autocue και αγκαλιάζονται σαν να ποζάρουν για φωτογραφία στο Ιnstagram.

Φυσικά από διεστραμμένη περιέργεια μπορείς να δεις μερικά λεπτά όπως κοιτάζεις μια περίεργη φυλή του Αμαζονίου αλλά αυτό δεν σε κάνει και τηλεθεατή.

Το θέμα όμως δεν είναι το reality. Το θέμα είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αναπαράγουν αυτές τις ιστορίες στα media και τις παρουσιάζουν σαν κάτι πραγματικά ενδιαφέρον.

Βρίσκω “τρομακτικό” να βλέπω σε κάθε site, πέντε θέματα ημερησίως για το “Power of love” ενώ η τηλεθέασή του δεν συνάδει ώστε να έχει τόση δημοσιότητα. Ναι OΚ, έχει όλη αυτή την ίντριγκα των καβγάδων και του “ερωτικού στοιχείου” αλλά αυτό δεν είναι ανάλογο της δημοσιότητάς του στα media.

Ειλικρινά δεν έχω τίποτα εναντίον των reality και της επιφανειακής διασκέδασης απλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος που δουλεύει στα media μπορεί να γράφει ή να σχολιάζει σε τέτοιο βαθμό ένα show που δεν έχει μεγάλη επιτυχία ούτε κάποιο καινούριο νέο, άξιο λόγου.

Επίσης με στεναχωρεί που οι lifestyle δημοσιογράφοι δεν έγραψαν ποτέ τόσα πολλά για εκπομπές που είχαν παραπάνω τηλεθέαση και κόπηκαν ως αποτυχημένες…

Νομίζω τελικά πως όπως προανέφερα, το να κοιτάζεις ένα ατύχημα και τις συνέπειές του μπορεί να σου γίνει εμμονή. Να εθιστείς στο σοκ και να θες να το διηγείσαι ξανά και ξανά. Και ας μην ενδιαφέρει αυτούς που τους μιλάς και ας μην είναι μια πραγματικά σοβαρή είδηση…