Ο Γιώργος Καραμίχος ήταν καλεσμένος στο Πρωινό του ΑΝΤ1 και εξομολογήθηκε πώς βίωσε και βιώνει την περιπέτεια που αντιμετωπίζει με τον καρκίνο.
Ο ηθοποιός περιέγραψε πώς σε έναν προληπτικό έλεγχο και δη μια ακτινογραφία θώρακα βρέθηκε ένας όζος που τελικά αποδείχτηκε κακοήθης.
«Μου είπε ο γιατρός ότι “βρήκαμε έναν όζο που δεν μας αρέσει γιατί δεν υπήρχε πριν από έναν χρόνο, θέλουμε να κάνουμε και μια αξονική”. Είπα του γιατρού ότι φεύγω για Αμερική και γυρίζω στις 30 του μήνα. Κατέβασε τη μάσκα και μου λέει “σας περιμένουν κάτω τώρα, δεν θέλω να σας τρομάξω”. Μου είπε να κάνω επί τόπου εισαγωγή. “Εγώ δεν θα το άφηνα στο σημείο που είναι” μου είπε και τελικά θα μπορούσε να εξελιχθεί πολύ γρήγορα. Αφαίρεσαν όλο τον άνω λοβό, στην ταχεία βιοψία βρέθηκε κακοήθεια και αφαιρέθηκαν και οι λεμφαδένες. Έμεινα 2 μέρες στην Εντατική ξύπνιος. Μετά περιμέναμε τη βιοψία που έδειξε ότι οι λεμφαδένες είναι καθαροί και ο φλοιός του πνεύμονα. Περιμένεις και αναρωτιέσαι “έχει πάει αλλού”. Κάποια λεμφικά έμβολα είχαν φύγει από εκεί και αν είχα αργήσει μπορεί να είχε πάει παντού. Μέσα σε όλη την ατυχία δεν θα κάνω χημειοθεραπεία, ξεκινάω σήμερα ένα χάπι που θα το παίρνω κάθε μέρα για έναν χρόνο.
Είχα κλείσει να κάνω μια ομιλία για τον καρκίνο του μαστού πριν να μάθω. Και είδα τις γυναίκες που έχουν περάσει καρκίνο και ειδικά η μία με συγκίνησε πάρα πολύ γιατί μου είπε “εσείς που είστε διάσημοι μιλήστε για τον καρκίνο, πείτε τον με το όνομά του”.
Συνειδητοποιώ ότι ντρεπόμαστε να πούμε καρκίνος, χημειοθεραπεία. Η επάρατη νόσος; Ένας από τους λόγους είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια υπήρχε κοινωνικό στίγμα. Αυτό που να αισθάνεσαι ότι έχεις κατάρα επειδή αρρώστησες επειδή κάτι έκανες λάθος.
Οι γιατροί μου μού είπαν να μην ψάχνω την αιτία.
Έχει να κάνει με τη μόλυνση του περιβάλλοντος επειδή έζησα και 10 χρόνια στο Λος Άντζελες με τη μόλυνση.
Το γιατί σε μένα δεν το ρώτησα ποτέ. Βγαίνει ένα περίεργο ένστικτο επιβίωσης εκείνη τη στιγμή ότι το πας μέρα μέρα. Από την πρώτη στιγμή είχα δίπλα μου την κόρη μου.
Την ημέρα που έμαθα ότι δεν θα κάνω χημειοθεραπείες, εκεί “ξέσπασα” για πρώτη φορά μετά από τρεις εβδομάδες.
Την έχω δει πολύ αλλιώς τη ζωή μου από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην Εντατική. Είναι σαν να πέρασαν από μπροστά μου όλοι οι άνθρωποι της ζωής μου.
Είπα είναι επείγον να είμαστε χαρούμενοι εδώ και τώρα.
Ξαφνικά μου βγήκε ενστικτωδώς ένα όριο στους ανθρώπους που με έχουν πληγώσει πάρα πολύ. Ήταν ένα ζωώδες ένστικτο στους ανθρώπους που με πλήγωσαν πίσω από την πλάτη μου.
Είπα ότι πρέπει να το διαχειριστώ όλο αυτό.
Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο από ενοχές.
Το πρώτο που σκέφτηκα είναι να μην αφήσω χρωστούμενα στα παιδιά μου. Αυτά είναι τα εύκολα. Και το δεύτερο είναι να μην αφήσω συναισθηματικά χρωστούμενα.
Έγραψα πράγματα στο ημερολόγιό μου» είπε μεταξύ άλλων.
Μιλώντας δε για τα επαγγελματικά του, αποκάλυψε μία ιδιαίτερη σύμπτωση, καθώς του είχε γίνει πρόταση για τη συμμετοχή σε μία σειρά:
«Την ημέρα που έκανα εισαγωγή διάβαζα το σενάριο για μια αργεντίνικη σειρά όπου θα υποδυόμουν τον καρκινοπαθή. Αρνήθηκα» όπως εξήγησε.