Μαντώ Γαστεράτου: «Στην πρώτη περίοδο της λοχείας μου ήμουν τρελή, για σουίτα στο Δαφνί»
Πρωινές εκπομπές

Μαντώ Γαστεράτου: «Στην πρώτη περίοδο της λοχείας μου ήμουν τρελή, για σουίτα στο Δαφνί»

Μαντώ Γαστεράτου: «Στην πρώτη περίοδο της λοχείας μου ήμουν τρελή, για σουίτα στο Δαφνί»

Το πρώην μοντέλο μιλά για την περίοδο της εγκυμοσύνης της

Η Μαντώ Γαστεράτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωινό μας» και συζήτησε με τη Φαίη Σκορδά για την περίοδο της εγκυμοσύνης της και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.

Το 2020 έγινε για πρώτη φορά μανούλα φέρνοντας στον κόσμο τον Γιωργάρα της και τρία χρόνια μετά, έφερε στη ζωή την κόρη της, Κυβέλη.

Όπως εξομολογήθηκε, ο τρόπος που αντιμετώπισε τον γιο της είναι τελείως διαφορετικός με το δεύτερο παιδί, καθώς ήταν όλα έντονα. Ειδικά την περίοδο της λοχείας, όσα βίωνε, τα βίωνε σε υπερθετικό βαθμό.

«Ο μικρός είναι σχεδόν 3 και η μπεμπούλα μας είναι τριών μηνών. Μυρίζει μωρουδίλα, την μυρίζω όλη την ώρα. Ανασαίνει και ανασαίνω μαζί της. Με τον Γιώργο άργησα να συνδεθώ γιατί δούλευα. Ήταν μία περίοδος που δούλευα με την Ελένη, έκανα ραδιόφωνο, έκανα διάφορα και δεν τον χάρηκα πολύ σαν μωράκι, έλειπα πολύ από το σπίτι. Τώρα με την μικρή ήταν συνειδητή απόφαση να μείνω στο σπίτι. Για δεύτερη φορά μαμά κατάλαβα ότι το δέσιμο με το δεύτερο παιδί έρχεται πιο γρήγορα.  Με την μικρή συνδέθηκα αμέσως, της μιλάω συνέχεια ενώ με τον Γιώργο τον κοιτούσα συνέχεια, χάζευα», ανέφερε για τα παιδιά της.

Για την περίοδο της λοχείας και τον ήρωα σύζυγό της είπε: «Κατά την περίοδο της λοχείας σου λείπει η εκλογίκευση. Στην δική μου περίπτωση, η λογική δεν υπήρχε. Υπήρχε το συναίσθημα και είναι λες και έχεις έναν διακόπτη χαλασμένο και να πηγαίνει κατευθείαν στα τέρματα, να πηγαίνει στα κόκκινα. Και εγώ όλα τα βίωνα σε υπερθετικό βαθμό, σε μεγάλη ένταση και είδα ότι όλο αυτό το περνούσα στα παιδιά.

Με τον Γιώργο άκουγα αυτές τις αηδίες, να μην παίρνεις αγκαλιά το παιδί για να μην μάθει, και τον έβαζα στην κούνια. Ενώ με την μικρή είμαστε σαν σιαμαία, την έχω συνέχεια πάνω μου. Και θέλω να το βιώσω αυτό και δεν με νοιάζει καθόλου, ας κακομάθει. Ας αργήσει να μάθει να πηγαίνει στο δωμάτιο της, δεν με νοιάζει καθόλου.

Ο σύζυγός μου είναι ήρωας. Συγκρούσεις δεν υπήρχαν τόσο, με καταλάβαινε. Στην πρώτη περίοδο της λοχείας ήταν δύσκολα τα πράγματα, ήμουν τρελή για σουίτα στο Δαφνί. Είχα μπει στον ρόλο της μητρότητας χωρίς να είμαι προετοιμασμένη. Το βίωσα πιο έντονα με μεγάλη αφοσίωση και όταν συνήλθα το απήλαυσα».