Η Πέννυ Μπαλτατζή βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα» και αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να αποκτήσει τα παιδάκια της, στη μητέρα της αλλά και τη λήξη συνεργασίας της με την Πέγκυ Ζήνα.
Η τραγουδίστρια εξομολογείται πώς τώρα γνωρίζει ξανά τον εαυτό της, μέσα από τα παιδιά της, και βλέπει τα πράγματα με μια τελείως διαφορετική ματιά.
«Θα μπορούσε να ήταν οι πληγές τόσο μεγάλες και αθεράπευτες και να μην είχα κάνει δουλειά με τον εαυτό μου. Ο καθένας βιώνει το κάθε πράγμα με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Λέω “μπράβο” στον εαυτό μου γιατί συνεχίζω και δουλεύω. Δεν επιτρέπω κακοποιητικές συμπεριφορές και οτιδήποτε προσβάλλει τον εαυτό μου. Οφείλουμε να μιλάμε σαν ενήλικος προς ενήλικο. Το ταξίδι για εμένα είναι να μπορούμε να αναγνωρίσουμε πότε μιλάει το παιδί μέσα μας και πότε ο ενήλικας. Δεν γυρίζω πίσω, δεν μετανιώνω. Δεν έχω αδικήσει κάποιον ή να έχω προσβάλλει.
Διαταράσσονται οι ισορροπίες όταν συμβαίνουν ατυχίες, δυσκολίες ή δράματα. Πόσο δύσκολο είναι να κρατήσεις με τον άνθρωπό σου μια κατάσταση επικοινωνίας, να μη χαθεί αυτό και να μην πας μετά σε άλλες καταστάσεις. Εγώ έχασα την ψυχραιμία μου πολλές φορές, ένιωσα ματαίωση, μίλησα σκληρά με τον εαυτό μου. Ήμουν σε μια κατάσταση που οι ορμόνες ήταν ότι να ναι, παίζει πολλά παιχνίδια το καιρό. Εξωσωματική κάναμε, είχε μείνει έγκυος σε δίδυμα και τα έχασα και αυτά. Το έκανα μια φορά, δεν το άντεχα και προτιμούσα να υιοθετήσω παιδί.
Όταν ηρέμησα, έφυγε και η μητέρα μου από τη ζωή και ανακουφίστηκα πολύ και μετά από τρεις μήνες έμεινα έγκυος. Η μαμά μου έλεγε “η χαρά με τη λύπη είναι αδέλφια” και είχε δίκιο αλλά το θέμα είναι τι χώρο δίνουμε. Την συγχώρησα πριν χάσω και τον αδελφό μου. Είχα δουλέψει πολύ με αυτό το κομμάτι και θύμωσα όταν αρρώστησε πάλι».
«Δεν με αφορά μια τέτοια διαδρομή»
«Δεν θύμωσα καθόλου. Το μόνο που με θύμωσε είναι που κάποιος είπε στην εκπομπή ότι “εντάξει, για να άφησε την δουλειά, προφανώς κι η κοπέλα τα έχει και λυμένα”. Δεν τα έχω καθόλου λυμένα τα οικονομικά μου. Ζω από το τραγούδι, από την μουσική. Είναι επιλογή μου και το κάνω από το 1999. Το κάνω με πολλή αγάπη και συνέπεια και δεν σηκώνω και κουβέντα επάνω σε αυτό. Είναι πολύ εύκολο να πετάμε μία κουβέντα για έναν άνθρωπο χωρίς να τον γνωρίζουμε.
Είναι πάρα πολύ προσωπικό αυτό και πολύ λεπτό ζήτημα. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Το θεωρώ κι αστείο να μιλάμε ακόμα για αυτό, αλλά επειδή θέλεις να το συζητήσουμε. Δεν με αφορά το πως φέρεται κάποιος επειδή έτσι έχει μάθει. Με αφορά τι κάνω εγώ, πως θα σταθώ, πως θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου, πως θα επιτρέψω και θα αποφασίσω τι αντέχω και τι όχι. Τι θεωρώ καλό ή ανεπίτρεπτο και προσβλητικό. Συζητήθηκε κι ήταν σαν να μιλάνε δύο άνθρωποι άλλη γλώσσα. Είπα ότι ευχαριστώ πολύ, δεν μπορώ να είμαι στην παρέα σας. Ήμουν τόσο ευγενική κι από την δική μου πλευρά δεν ειπώθηκε κάτι ακραίο ή περίεργο. Τους είπα να το σεβαστούν και δεν με αφορά καθόλου. Να είναι καλά οι άνθρωποι να κάνουν τις δουλειές του. Δεν υπάρχει καμία φιλοδοξία ή ματαιοδοξία. Δεν με αφορά τέτοια διαδρομή, μόνο καθαρή διαδρομή στην ζωή μου».
