Ο Στέφανος Κορκολής στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι!» και σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση μίλησε για την απώλεια του πατέρα του, τις μεγάλες επιτυχίες του αλλά και τη μάχη του με τον τον καρκίνο.
«Στον πατέρα μου θεωρώ ότι είπα τα πάντα πριν φύγει από τη ζωή. Αυτό που με στεναχώρησε ήταν ο τρόπος που έφυγε”. Ο πατέρας μου “έφυγε” από λάθος διάγνωση, πρώτη φορά μιλάω γι’ αυτό, και αν και ξέρω πως δεν φταίω, μου έχει μείνει το αγκάθι. Δεν θέλησα να κινηθώ νομικά για τον θάνατο του πατέρα μου, από την στιγμή που έχεις χάσει τον άνθρωπό σου, ό,τι και αν κάνεις μετά δεν έχει νόημα» ομολόγησε ο γνωστός συνθέτης.
Στα 90’s επικρατούσε πανικός γύρω από το όνομά του: «Την εποχή της τεράστιας επιτυχίας μου, κάτω από το σπίτι μου ήταν κορίτσια, αγόρια και μεγάλοι άνθρωποι, ποτέ όμως δεν καβάλησα το καλάμι. Όλη αυτή η εποχή με τρόμαζε τότε, νόμιζα ότι δεν το άξιζα, δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε, αλλά το αφήνω έτσι».
Θα λάμβανε μέρος κάποια στιγμή σε talent show;
«Έχω δει talent shows και έχω δεχθεί και προτάσεις να πάω κριτική επιτροπή, αλλά… δεν. Τα παιδιά που πάνε στα talent shows είναι γεμάτα όνειρα, πέφτουν σε μία απίστευτη δημοσιότητα και ανταγωνισμό, που γίνεται με τρόπο άγριο».
Μεταξύ άλλων, ο Στέφανος Κορκολής άνοιξε την καρδιά του για την περιπέτειά του με τον καρκίνο.
«Την εποχή που βρέθηκα αντιμέτωπος με τον καρκίνο, οι άνθρωποι που μιλούσα ήταν η οικογένειά μου. Η μάχη μου με τον καρκίνο και όλη εκείνη η εποχή ήταν ζόρικη. Είναι αυτό που λες ότι δεν πρόκειται να συμβεί σε σένα, έτσι την πάτησα. Ενώ είχα συμπτώματα που έδειχναν ότι κάτι δεν πάει καλά, έβγαζα μόνος μου, συμπεράσματα για να αποφύγω να πάω στον γιατρό. Θέλω να πω στους νέους ανθρώπους που μας ακούνε, μακριά από το τσιγάρο».
«Την περίοδο που ήρθα αντιμέτωπος με τον καρκίνο, πέταξα πολλά πράγματα τοξικά, όπως και τοξικούς ανθρώπους από δίπλα μου. Έκανα μια απίστευτη “οικονομία” στους ανθρώπους που θέλω να κρατήσω, πορεύομαι με αυτούς που έχω επιλέξει και με δικαιώνουν μέσα στα χρόνια. Πάντα υπάρχει μέσα μου η αγωνία τι μέλλει γενέσθαι, αν πω ότι δεν φοβάμαι θα είναι ψέμα, φοβάμαι δεν θα το έπαιζα θαρραλέος. Αυτό που μου έλεγε πάντα η μητέρα μου όσο βίωνα την περιπέτεια με τον καρκίνο, ήταν ότι όλα θα πάνε καλά».
