Στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Άρη Καβατζίκη μίλησε για όλα η Βάνα Μπάρμπα.
«Στα 56 μου χρόνια ακόμη περιμένω τις γιορτές με προσμονή.
Η στενοχώρια ότι χάθηκαν άνθρωποι που αγαπούσες κι ήταν για σένα κομμάτι της ζωής σου, είναι συναίσθημα που δεν θα αλλάξει ποτέ.
Έχω ένα τραπεζάκι με τις φωτογραφίες αγαπημένων ανθρώπων που έφυγαν και καμία φορά του μιλάω, λέω «καλημέρα», και όλο και πληθαίνουν.
Η αδελφή μου δεν έχει φύγει, είναι κοντά μου, η καλημέρα μου αφορά την ίδια, οι άνθρωποι που χάσαμε δεν φεύγουν ποτέ από τη ζωή μας.
Είναι άγριο να έχεις μία μητέρα, η οποία θα σε κοιτάξει στα μάτια και δεν θα σε αναγνωρίσει. Είμαστε αρκετοί που έχουμε γονείς με άνοια.
Είναι τρομερό το συναίσθημα να μη σε αναγνωρίζει ο άνθρωπος που σε γέννησε. Η μητέρα μου έπαθε άνοια μετά το θάνατο της αδελφής μου» είπε για την οικογένειά της.
«Δεν βγήκα αλώβητη από την εποχή των πάρτι, έχασα κάποια χρόνια μέσα στη χαρά και νομίζοντας ότι δεν θα έρθουν ποτέ οι σκοτεινές μέρες. Εάν δεν υπήρχε η Φαίδρα στη ζωή μου, ίσως να ήμουν αλκοολική, ίσως είχα πέσει στα ναρκωτικά, ίσως από τα πολλά πάρτι ξυπνούσα ένα πρωί και έβλεπα ότι όλο αυτό ήταν λαίλαπα και να μην μπορούσα να το αντέξω. Σίγουρα η μητρότητα ήταν ένα καράβι για μένα, με έσωσε» είπε.
«Μου αρέσει που για τον κόσμο είμαι η Βάνα, κάποτε η Αλίκη μου είχε πει πως “οι άνθρωποι κάνουν καριέρα όταν τους φωνάζουν με το μικρό τους όνομα”.
Μετά το Όσκαρ στην Ελλάδα δεν με εκμεταλλεύτηκαν όπως έπρεπε, η επιτυχία είναι ποινικό αδίκημα στη χώρα μας.
Όταν ήμουν στην Αμερική, μου τηλεφώνησε ο Νίκος Κούρκουλος, μου είπε να γυρίσω στην πατρίδα – τόσο μυαλό είχα κι εγώ – και κάναμε το “13ο κιβώτιο”.
Είχα έναν υποδεέστερο ρόλο, δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο φθόνο που έβγαλαν, έγραφαν τότε “έχει μπάρμπα στην Κορώνη”. Δεν έπρεπε να κάνουν μία ελληνική ταινία επάνω μου; Αλλά ο Έλληνας δεν χαίρεται με τη χαρά του άλλου, για να σε πάρει αγκαλιά πρέπει να του λες ότι δεν είσαι καλά.
Εάν ήμουν στην Ιταλία θα είχα κάνει μεγάλη καριέρα, δεν θα είχα αποσυρθεί με πίκρα, δεν με τίμησε η πατρίδα μου όπως έπρεπε.
Είχα μια ομορφιά περίεργη. Εμείς οι όμορφες ήμασταν κακές, ατάλαντες, ανόητες, επικίνδυνες. Η Χέιγουορθ και η Μονρόε μπορεί να μην ήταν τόσο ταλαντούχες, άλλα ήταν καλλονές».
Παράλληλα δεν θέλησε να μιλήσει για τον πατέρα της κόρης της, ενώ έστειλε ένα μήνυμα στα νέα ζευγάρια.
«Δεν θέλω να συζητήσουμε για τον πάτερα της Φαίδρας, γιατί είναι κάτι που ενοχλεί και τη Φαίδρα και έμενα. Με πολλή ευκολία έκανα πράγματα που τώρα που τα βίωσα δεν θα τα ξαναέκανα, ήθελα να πω και στα νέα κορίτσια ότι είναι καλό να είστε δυο για να κάνετε ένα παιδί. Μην χωρίζετε εύκολα, μην ξεκινάτε να κάνετε παιδιά μόνες σας, τεράστιο λάθος.
Είκοσι χρόνια μετά το λέω με πλήρη συνείδηση λέω ότι είναι μεγάλο λάθος, γιατί την πληρώνουν τα παιδιά. Τα ρωτήσαμε όταν αποφασίσαμε εμείς να το παίξουμε μάγκες; Δεν μετάνιωσα γιατί είναι η πρώτη φορά που γνώρισα την αγάπη. Η μόνη μορφή αγάπης είναι η μητρότητα. Δεν θα είμαι πλέον μόνη, θα μπει κάποιος άνθρωπος στη ζωή μου, ετοιμάζομαι σιγά σιγά», είπε.
«Τώρα είναι που έχω ανάγκη κάποιον γιατί μεγάλωσα, έχω συνηθίσει να με θαυμάζουν και να είμαι ένα κακομαθημένο κορίτσι, αλλά έγινα μία γυναίκα που έχει ανάγκη από ένα σύντροφο» συμπλήρωσε.
«Έχω πονέσει και προδοθεί πολύ και άδικα, η ομορφιά μου ήταν τόσο έντονη που η ύπαρξή μου τους ενοχλούσε, φαντάσου να είχα ταλέντο που δεν με αφήναν να το βγάλω.
Πλέον όσους με πίκραναν τους χλευάζω και δεν τους έχω ανάγκη. Δεν είχα φίλους εκείνη την εποχή, ήμουν ένα τρόπαιο που περιφερόμουν στα πάρτι & στα εξώφυλλα. Κάποιοι έβγαζαν λεφτά μαζί μου, έβγαζα κι εγώ, ζούσα άδολα και με πλήρη αθωότητα και λέω “κοίταξε να δεις, δεν είχα ούτε ένα φίλο;”.
Η εποχή που ζήσαμε ήταν τόσο όμορφη και υπέρλαμπρη, άλλα από κάτω ήταν σαν την κόπρο του Αυγεία, δυσωδία, δεν υπήρχαν ουσιαστικές σχέσεις» είπε.
«Σε ένα σόου είδα έναν κούκλο και είπα “κυρία Κορομηλά, θέλω να τον γνωρίσω”, ήταν ο Απόστολος Γκλέτσος, ήταν φλερτάκι που κράτησε 2-3 μήνες. Ήμασταν και ο εγώ και ο Αποστόλης εκρηκτικοί, σκοτωνόμασταν αμέσως, κρυβόμουν μη με βρει, με έκρυβαν οι συνάδελφοι.
Κάποια στιγμή και στη Ρούλα Κορομηλά άρεσε ένας τραγουδιστής και μεσολάβησα για να βγούμε την επομένη μέρα.
Δουλειά, έρωτες και φίλιες ήταν ένα.
Με έκαναν να έχω την ένοχη ότι, επειδή ήμουν όμορφη, δεν ήμουν ηθοποιός. Μην και παίξω τη Μήδεια επίτηδες για να τους κοντράρω. Θα το κάνω, πρέπει να το κλείσω αυτό το κομμάτι».
«Δεν θέλω να κάνω τηλεόραση. Δεν θέλω να με βλέπουν τώρα έτσι που έχω μεγαλώσει, δεν θέλω να πλάνα που ξαφνικά έχει πέσει κάτω ο λαιμός. Θέλω να παραμένω αξιοπρεπής. Κάποια σίριαλ δεν ξέρω αν θα με φρόντιζαν, ίσως και να με άφηναν εκτεθειμένη, ένα κοντινό στον λαιμό που έχει πέσει θα με ενοχλούσε», δήλωσε.
«Το περασμένο καλοκαίρι είχα μία τεράστια καθίζηση, κλείστηκα στον εαυτό μου, απομονώθηκα, βίωσα τον πόνο. Δεν θέλω να μοιραστώ αυτό που βίωσα, είναι κάτι πολύ προσωπικό, άλλα κι εκεί τα βρίσκω σιγά σιγά. Μου λείπει μία τελευταία μεγάλη αγάπη», είπε κλείνοντας η ηθοποιός.
